50766

opcje, unikać etykietyzowania ofiar, współpracować z innymi systemami na rzecz wsparcia ofiary

-    Ofiary nie mogą być obwiniane o to, że padły ofiarą pokrzywdzenia

Uraz związany z pokrzywdzeniem nie jest chorobą psychiczną lecz pokrzywdzenie to potężny uraz i konieczne jest by adekwatnie na to zareagować.

-    Istotna jest poufność Jak budować mosty?

Profesjonaliści z zakresu ochrony zdrowia psychicznego, którzy nie przeszli szkoleń dotyczących specyficznych emocjonalnych i psychologicznych następstw pokrzywdzenia mogą nie umieć adekwatnie reagować na potrzeby ofiar przestępstw a nawet - nie potrafić skierować ich do innego profesjonalisty. Na przykład ktoś, kto nie przeszedł szkoleń dotyczących następstw pokrzywdzenia może potraktować włamanie jako stosunkowo błahe pokrzywdzenie, ewentualnie wymagające współpracy z policją czy z ubezpieczycielem. Tymczasem ofiary włamań przeżywają to jako poważne naruszenie ich bezpieczeństwa i terytorium. Dla wielu z nich utrata pieniędzy czy przedmiotów nie jest tak dolegliwa jak wdarcie się w prywatność ich domu, miejsca w którym wydawało się, że są bezpieczni.

Psychiatrzy i psychologowie stosunkowo rzadko przechodzą trening w zakresie następstw określonych form pokrzywdzenia, np. zgwałcenia. Trzeba przy tym dodać, że nie wszystkie ofiary poważnych przestępstw wymagają pomocy psychologicznej czy psychiatrycznej, zaś ich początkowe burzliwe reakcje na pokrzywdzenie należy traktować jako "normalną reakcję na nienormalną sytuację"

Osoby pracujące na rzecz ofiar przestępstw posługują się metodami interwencji kryzysowej, w tym poradnictwa zmierzającego do upełnomocnienia i działań zmierzających do przywrócenia poprzedniego poziomu funkcjonowania.

Koncentrują się przy tym na specyficznych dla pokrzywdzenia zagadnieniach, takich jak poczucie bezpieczeństwa, granice ciała, szacunek do samego siebie, odzyskanie poczucia siły i kontroli, odbudowanie relacji opartych na zaufaniu.

Badania nad ofiarami zgwałcenia wskazują na to, iż wiele ofiar nie odzyskuje kontroli nad swoim życiem. Wiele programów adresowanych do ofiar przestępstw przewiduje długoterminowe poradnictwo i grupy wsparcia, część osób potrzebuje ponadto terapii. Osoby pracujące na rzecz ofiar przestępstw w paradygmacie interwencji kryzysowej powinny wiedzieć, w jakich okolicznościach i do kogo kierować ofiary przestępstw. Winny w szczególności zwracać uwagę na takie zwiastuny zaburzeń psychicznych jak:

-    Przedłużająca się depresja lub apatia

-    Myśli samobójcze

-    Nadużycie substancji uzależniających_