Powinno być zorganizowane w ten sposób, żeby ani uczeń ani nauczyciel nie mogli uchylać się od należnego im udziału w czynnościach i trudnościach istniejących dla nich
Kształcenie jest kwestią współpracy uczniów i nauczyciela
Dziecko powinno pracować w taki sposób, jaki samo uważa dla siebie za
najodpowiedniejszy oraz we właściwym sobie tempie
Program nauki w każdej szkole powinien zmieniać się stosow nie do potrzeb uczniów.
Dzień pracy ucznia jest racjonalnie zorganizowany, uczenie się i nauczanie w godzinach rannych oraz samodzielna praca w domu z polecenia nauczyciela. Stosując plan daltoński należy przedstawić dziecku zadanie wprost przed oczy, wskazując mu cel, jaki ma być osiągnięty.
Niezbędna harmonia między nauczycielem, a uczniem.
Zamiast jednej jednostki lekcyjnej i omówienia materiału do niej przydzielonego Parkhurst wprowadziła przydział- miesięczny program mający charakter obszernej instrukcji wskazującej, co uczniowie mają poprawiać, w jaki sposób i z jakich źródeł mają korzystać.
Nauczyciel kontroluje prace pisemne, żądza objaśnień, przepytuje z przerobionego materiału.
- Przedmioty:
a) Główne- matematyka, historia, nauki przyrodnicze, języki obce
b) Poboczne- muzyka, nauka rzemiosła, gimnastyka, rysunek
- Przedmioty główne stanowią zwykłe podstawę do promocji Program obejmuje dzieci w wieku 8-12 lat
Dobry program nie może zawierać ani zbyt dużo ani zbyt mało materiału
Książki powinny być zaw sze dostępne dla każdego z uczniów
Dla każdego przedmiotu nauczania powinny być oddzielne laboratoria
Parkhurst wprowadziła także konferencji lekcyjne.....Spotkania ucznia bądź grupki uczniów
z nauczycielem.
W odróżnieniu od tradycyjnej lekcji na konferencjach nauczyciel, czy kierownik pracowni jest postacią raczej bierna, aktywnością natomiast wykazują się uczniowie to oni stawiają pytania, na które odpowiada kierownik, sugeruje odpowiedz bądź tez wywołuje dyskusje.
CEL DALTOŃSKIEGO PLANU:
- jest to cel syntetyczny: pewien pomysł prostego i ekonomicznego sposobu w którym szkoła jako całość może fiinkcjonować jako zorganizowana społeczność
- plan podkreśla raczej ważność przeżyć dziecka w czasie wykonywania pracy oraz zachowania się jego jako członka społeczeństwa niż ważność przedmiotów objętych programem.
Plan daltoriski zyskał popularność dlatego, że umożliwiał dostosowanie tempa nauki do rzeczywistych możliwości ucznia, wdrażniał ucznia do polegania na sobie, budził inicjatywę i samodzielność młodzieży zarówno w działaniu jak i myśleniu. Wyrabiał poczucie odpowiedzialności za wykonanie podjętego zadania, zmuszał do poszukiwania najlepszych i najprostszych metod pracy