51776

-jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel powinien niezwłocznie zawiadomić o tym poręczyciela

-wierzyciel ponosi odpowiedzialność wobec poręczyciela za wszelką szkodę, jaką poniósł on w następstwie zwłoki w zawiadomieniu go o opóźnieniu dłużnika głównego, np. obowiązek zapłacenia odsetek

E. ZARZUTY PRZYSŁUGUJĄCE PORĘCZYCIELOWI

-poręczycielowi służą wszelkie zarzuty, jakie podnieść może dłużnik główny przeciwko wierzycielowi -np. nie nadszedł jeszcze termin płatności, wierzyciel przyczynił się do powstania szkody -w związku z tym poręczycielowi przysługuje możliwość wezwania dłużnika do sprawy -dla ochrony interesów poręczyciela przed nielojalnym zachowaniem dłużnika KC zastrzega, że poręczyciel nie traci zarzutów, chociażby dłużnik główny zrzekł sie ich albo uznał roszczenie wierzyciela po udzieleniu poręczenia

-w razie śmierci dłużnika głównego dług przechodzi na jego spadkobierców, a poręczenie utrzymuje się nadal

-poręczyciel nie może się jednak powołać na ograniczenia odpowiedzialności przysługujące spadkobiercom, zapisobiorcom i nabywcom spadku

-zakres odpowiedzialności poręczyciela nie ulega w tym przypadku zmniejszenia -oprócz zarzutów, jakie może podnieść dłużnik, poręczycielowi przysługują zarzuty wywodzące sie z ieeo własnego prawa (ex iure proprio). czyli zarzuty osobiste:

a)    zarzut przedawnienia - przysługuje, jeżeli wierzyciel nie dochodzi wobec niego roszczenia z tytułu umowy poręczenia w terminach przewidzianych ogólnymi przepisami prawa cywilnego

b)    zarzuty oparte na innym stosunku prawnym łączącym poręczyciela z wierzycielem-poręczyciel może zatem podnieść zarzut potrącenia ze względu na to, że przysługuje mu wobec wierzyciela inna wierzytelność

-nieskuteczne są wobec wierzyciela zarzuty poręczyciela wynikające z umowy zawartej pomiędzy poręczycielem a dłużnikiem głównym lub osobą trzecią

-np. poręczyciel nie może powoływać się wobec wierzyciela na to, że nie dostał od dłużnika obiecanej mu prowizji za udzielenie poręczenia

A. WSTĄPIENIE PORĘCZYCIELA W MIEJSCE ZASPOKOJONEGO WIERZYCIELA

-jeżeli poręczyciel zaspokoi wierzyciela, to zostaje on zwolniony ze swojego zobowiązania, lecz dług główny przez to nie wygasa - w związku z tym poręczyciel wstępuje ex legę w prawa zaspokojonego wierzyciela do wysokości spełnionego zamiast dłużnika głównego świadczenia

-w konsekwencji poręczyciel może żądać od dłużnika zwrotu wszystkiego tego, co sam świadczył z tytułu poręczenia

-dłużnikowi przysługują wobec poręczyciela takie same zarzuty, jakie miał wobec wierzyciela > jeżeli jednak dłużnik, mimo wezwania poręczyciela, nie wziął udziału w procesie toczącym się między wierzycielem a poręczycielem, to dłużnik traci wobec poręczyciela te zarzuty, które mu przysługiwały, a których poręczyciel nie poniósł w sporze z wierzycielem dlatego, że o nich nie wiedział -pierwotny wierzyciel ma obowiązek - pod sankcją odszkodowawczą - wydać poręczycielowi wszystkie środki dowodowe i zabezpieczenia -wierzycielowi należy się jedno świadczenie

-poręczyciel ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia dłużnika o zaspokojeniu wierzyciela (analogiczny obowiązek ma dłużnik wobec poręczyciela, ale tylko wtedy, gdy poręczenie udzielone zostało za wiedzą dłużnika)

-gdyby poręczyciel nie zawiadomił dłużnika, a dłużnik następnie wykonał zobowiązanie, poręczyciel traci względem dłużnika roszczenie zwrotne

-w tym przypadku poręczycielowi przysługuje jedynie roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia względem wierzyciela