52281

z chwilą jej wypowiedzenia, z chwilą rozpoczęcia działań zbrojnych.

Trzecia konwencja haska zabrania rozpoczęcia działań zbrojnych bez uprzedniego i niedwuznacznego zawiadomienia. Może być wystosowane ultimatum. Prawo wojenne obowiązuje zarówno w wojnie wypowiedzianej zgodnie z konwencją haską jak i niezgodnie. Wojna powoduje przerwanie stosunków dyplomatycznych i konsularnych, dyplomaci wracają do kraju drogą okrężną, placówki dyplomatyczne i jej dokumenty przechodzą pod ochronę jednego z państw neutralnych. Może nastąpić internowanie cudzoziemców jeśli wymaga tego bezwzględnie bezpieczeństwo państwa, statki handlowe mogą być zajęte z obowiązkiem zwrotu po wojnie bez odszkodowania lub zarekwirowane z obowiązkiem odszkodowania.

32.    Porozumienia między państwami wojującymi.

Jakkolwiek wojna przerywa normalne stosunki miedzy państwami to jednak prawo wojenne dopuszcza zawieranie porozumień miedzy nimi i zakłada przestrzeganie dobrej wiary przy ich wykonywaniu. Porozumienia takie mogą być zawarte przez rządy lub dowódców wojskowych. Konwencje haskie z 1949 r. zakładają zawieranie porozumień w sprawie polepszenia losu ofiar wojny. Rozejm - wstrzymanie działań wojennych za wzajemna zgoda obu stron. Może być ogólny (wstrzymuje wszędzie działania wojenne) albo miejscowy (zawieszenie broni) jeśli wstrzymuje działania wojenne wobec części sił, lub określonego terenu. Porozumienia między dowódcami obu stron to kartele i mogą dotyczyć np. wymiany jeńców. Kapitulacje wojskowe - umowy kończące na uzgodnionych warunkach lub bezwarunkowo obronę, należy odróżnić faktyczne poddanie się - gdzie jedna ze stron rezygnuje z walki przez wywieszenie białej flagi, co zobowiązuje do zaprzestania walki przez drugą stronę. Nietykalność parlamentarzystów - rokowania między stronami zapewniają nietykalność parlamentarzystom oraz osobom im towarzyszącym.

33.    M9.ęąrsMa_9PieJ^LńŁŁę,

Ta instytucja służy potrzebie kontaktowania się wojujących państw. Do takich państw należą państwa neutralne które podejmują (na skutek zwrócenia się do nich państw wojujących) się opieki nad interesami danego państwa na obszarze państwa nieprzyjacielskiego. Niekiedy to samo państwo działa jako mocarstwo opiekuńcze dla obu stron, jest pośrednikiem przy przekazywaniu protestów, propozycji rokowań w sprawie rozejm u, wymiany jeńców. Konwencje genewskie z 1949 r. zobowiązują takie mocarstwa do ochrony interesów jeńców, osób internowanych i w związku z tym zostały one dodatkowo wyposażone w delegatów którzy jednak powinni uzyskać zgodę państwa przy którym mają wykonywać swą misję.

34.    Woina lądową - siły zbroine i ich skład.

Tylko siły zbrojne prowadzą działania wojenne. Siły zbrojne mogą składać się z osób walczących i niewalczących (personel sanitarny, korespondenci, kapelanie). Członkowie sił zbrojnych podlegają w dwojaki sposób prawu międzynarodowemu: muszą przestrzegać praw i zwyczajów wojennych, i pozostają pod ochroną prawa wojennego.

Skład sił zbrojnych:

1.    armia regularna,

2.    siły porządkowe,

3.    korpusy ochotnicze,

4.    powstanie masowe.

Aby siły porządkowe i korpusy ochotnicze wchodziły w skład armii regularnej zależy od decyzji państwa. Muszą odpowiadać: mieć odpowiedzialnego dowódcę, mieć stały i z daleka rozpoznawalny znak odróżniający,

- jawnie nosić broń

przestrzegać praw i zwyczajów wojennych.

Powstanie masowe - ludność terytorium nie zajętego, który przy zbliżaniu się nieprzyjaciela spontanicznie chwyta za broń, aby walczyć z wkraczającymi wojskami a nie