a) określenie celu i przedmiotu badania
b) rejestracja stanu istniejącego w aspekcie - celu (po co?) - materiału (z czego?) -
wytworu (co?) kolejności (kiedy?) miejsca(gdzie?) - sprzętu (czym?) -
sposobu (jak?) - osoby (kto?)
c) krytyczna i konstruktywna analiza stanu istniejącego - dlaczego? (ten?, z tego?, to?, wtedy?, tam?, tym?, tak?) - diagnoza
d) projektowanie wariantów rozwiązań w drodze szukania sposobów - eliminacji zamiany łączenia - działania - upraszczania
e) wybór wariantu optymalnego
f) przygotowanie warunków do wdrożenia oraz wprowadzenia w życie.
Technika kontowania - stosowanie symboli w opisie stanu istniejącego.
Operacja technologiczna albo czynność wykonywana przez człowieka Kontrola (proces kontroli)
- Transport albo przemieszczanie się
o Czynność manipulacyjna, pomocnicza
□ Oczekiwanie, bezczynność, tracony czas lub składowanie materiałów TOznacza czas tracony, magazynowanie materiałów lub czynność statyczna (podtrzymywanie). Stosowane przy rejestracji podmiotowej (ludzie w czasie) lub przedmiotowej (co się dzieje z produktem, materiałem podczas produkcji).
Rejestracja podmiotowa - zapis zachowania człowieka na stanowisku „karta przebiegu czynności” - zespół ludzi „karta czynności wielopodmiotowych” lub „karta czynności zespołowych" w czynnościach manualnych „karat czynności obu rąk"
Rejestracja przedmiotowa - zapis technologii procesu „karta procesu" lub „karta operacji kontroli" - zapis przebiegu materiału „karta przebiegu materiału" zapis przedmiotu „karta obiegu dokumentów"
Etap c i d to dwie fazy całości
Krytyczna i konstruktywna ocena polega na odpowiedzi na dwa pytania: jak jest? I dlaczego tak jest? Pytania te dotyczą konkretnie wybranych elementów. Elementy: cel - efekt działania tworzywo, które jest przedmiotem pracy wzór wyrobu - kolejność procesu - miejsca - sprzęt i wyposażenie w danym procesie - sposób wykonania wykonawca - kwalifikacje, umiejętności wykonawcy
Etap tworzenia wariantów rozwiązań -jak stworzyć dobre rozwiązania; maj ą zastosowanie techniki twórczego rozwiązywania problemów (heurystyczne) - burza mózgów; technika delficka (przepowiadanie przyszłości, przedstawienie koncepcji przez specjalistów); technika morfologiczna (technika macierzowa, technika analizy kombinatorycznej); technika syntetyka Gordona.
2. WARTOŚCIOWANIE PRACY
Obszar metody wartościowania pracy
Przedmiotem wartościowania jest wartościowanie przebiegu pracy po to aby określić stopień trudności pracy. Ocena stopnia trudności pracy jest podstawą racjonalnego wynagradzania pracy. Wyniki oceny trudności pracy wykorzystuje się do zakwalifikowania danej pracy do określonej kategorii zaszeregowania.
Metody wartościowania pracy:
- metcdy sumaryczne - są nieefektywne - metody oceny punktowej - metoda analityczno - punktowa wartościowania pracy.
Etapy procesu wartościowania pracy:
wybór instytucji lub obiektu w którym to wartościowanie będzie przeprowadzone np. zarząd lub cały zakład; identyfikacja stanowisk pracy; - wybór modelu oceny trudności