54065

2

i G.ustąw von. Hugo (1764-1844)

autor:

.Lehrbuch eines zivilistischen Kursus’ I wielotomowe dzieła - „Zh/ilistischen Magazin’

..Ustawy nie są jednym źródłem prawa' - niewielka rozprawa ©, ale przyniosła mu rozgłos

„Podręcznik prawa natuiy jako filozofii prawa pozytywnego" - wcześniejsze dzieło

kwestionuje tu możliwość ustawodawczej ingerencji w kształtowanie stosunków prawnych

każe przyglądać się przeszłości instytucji prawnych, broniąc tezy tytułowej prawo jest produktem długotrwałego procesu historycznego dopiero kiedy ukształtuje się w pełni prawo zwyczajowe, można je spisać **■ powstaje samoczynnie, niezależnie od aktualnych potrzeb i woli człowieka «*- prawo kształtuje się tak jak zasady gier towarzyskich © - od przypadku do przypadku, jako rezultat uznania partnerów, którzy czują się nim związani

porównanie tego procesu do zasad kształtowania języka - bez czyichkolwiek nakazów ani zgody wniosek: gdyby ustawodawca usiłował arbitralne ingerować w te zjawiska i ustanawiał normy sprzeczne z ukształtowanymi zwyczajami, jego poczynania skazane byłyby na niepowodzenie, bo stare zasady, normy prawne mają większą siłę normatywną

i*-

2 Fryderyk Karol von Savigny (1779-1861)

wybitny filozof i prawnik

aktywny działacz polityczny Prus, minister sprawiedliwości autor:

o „Das Recht des Besitzes" o „ Geschichte des rómisches Rechts im Mittelalter' o „System des heutigen rómischen Rechts

o „O powołaniu naszych czasów do ustawodawstwa i nauki prawa" -

największy rozgłos /nawiązuje tu często do von Hugo

*    przekonanie i genetycznej, żywej i organicznej naturze prawa

*    przeczył wszelkiej możliwości kodyfikacji prawa bez konieczności jednoczesnego zniszczenia jego prawdziwego życia

a prawa nie tworzy się, lecz odkrywa

a rozwój prawa jest procesem żywiołowym, związanym z całokształtem warunków ludzkiego bytowania

a prawo kształtuje się wraz ze wzrostem danego narodu, stopniowo się umacnia i ginie gdy naród przestaje istnieć

a rola prawników ograniczona do formułowania technicznych zasad prawa a rola ustawodawcy - nadanie ostatecznej formy surowemu materiałowi prawnemu