Kraj położony jest w zachodniej części Półwyspu Skandynawskiego, sąsiaduje ze Szwecją, Finlandią i Rosją. Ukształtowanie powierzchni jest górzyste. Krajobraz urozmaicają liczne fiordy, zatoki i głębokie doliny. Na północy pasma gór wzbogacone są polami lodowcowymi. W południowo — zachodniej części kraju oraz w okolicach Oslo rozciągają się niziny. Tereny położone za kołem podbiegunowym północnym mają klimat subpolarny. Natomiast obszary położone na południe od koła podbiegunowego podlegają wpływom klimatu umiarkowanego morskiego. Dzieje się tak za sprawą ciepłego Prądu Zatokowego. 1/4 powierzchni kraju zajmują lasy. Żyją w nich wilki, niedźwiedzie i rysie.
Warunki naturalne
2/3 powierzchni Norwegii zajmują Góry Skandynawskie z licznymi lodowcami, południowo-wschodnia część jest nizinna z żyznymi glebami i stanowi główny region rolniczy kraju. Rzeźba została silnie przekształcona przez lądolód w okresie plejstocenu. Znajduje się tu ponad 160 tys. jezior, największe Mjøsa, położone w południowo-zachodniej części kraju. U wybrzeży Morza Norweskiego znajdują się liczne głębokie, długie i wąskie zatoki morskie (fiordy), z których najdłuższe to: Sognefjorden (184 km), Hardangerfjord (170 km), Trondheimsfjord (130 km) oraz ponad 50 tys. wysp. Do Norwegii należą też wyspy arktyczne Svalbard i Jan Mayen. 1/4 powierzchni kraju pokrywają lasy, w których występują m.in.: czarna borówka, żurawina błotna, malina moroszka.
Klimat umiarkowanie ciepły, morski, dzięki wpływowi ciepłego Prądu Zatokowego. Średnia temperatura powietrza i średnie opady dla stolicy kraju wynoszą: w styczniu 5°C i 49 mm, w lipcu 17°C i 84 mm.