Dębicki Tomasz Wrocław 15.10.97
( Daleczko Hanna )
informatyka II rok
Laboratorium z fizyki
ćwiczenie nr 24
Wyznaczanie ciepła topnienia lodu
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z techniką pomiarów kalorymetrycznych oraz ocena dokładności tych pomiarów.
Wiadomości wstępne:
Ciepłem topnienia nazywamy ilość ciepła potrzebną do zamiany 1 kg ciała stałego o temperaturze topnienia na ciecz o tej samej temperaturze.
Ilość ciepła Q potrzebna do stopienia masy m. Ciała o temperaturze topnienia wyraża się wzorem Q = ctm , gdzie ct - ciepło topnienia.
Ciepło topnienia lodu wyznaczymy z bilansu cieplnego dla procesu stopienia pewnej ilości lodu w kalorymetrze wodnym. Ciepła potrzebnego do stopienia lodu ΔQ1 oraz ogrzania
powstałej z niego wody ΔQ2 dostarczają woda zawarta w naczyniu kalorymetrycznym ΔQ3, naczynie kalorymetryczne wraz z mieszadłem ΔQ4 oraz zanurzona część termometru ΔQ5.
Według równania bilansu cieplnego mamy więc zależność :
ΔQ1 + ΔQ2 = ΔQ3 + ΔQ4 + ΔQ5
Podstawiając odpowiednie wartości do powyższego wzoru otrzymujemy następujące równanie:
cxml + cwml (Tk - Tt) = cwmw (Tw - Tk) + ckmk (Tw - Tk) + RV (Tw - Tk)
z którego znajdujemy szukane ciepło topnienia lodu:
gdzie: cx - ciepło topnienia lodu
ml - masa lodu
cw - ciepło właściwe wody
mw - masa wody (przed wrzuceniem lodu)
ck - ciepło właściwe naczynia kalorymetrycznego
mk - masa naczynia kalorymetrycznego wraz z mieszadłem
R - objętościowe ciepło właściwe szkła i rtęci
V - objętość zanurzonej części termometru
Tw - temperatura początkowa wody w kalorymetrze
Tk - temperatura końcowa układu
Tt - 273,15 K - temperatura topnienia lodu
Wyznaczanie ciepła topnienia lodu - ( przebieg pomiarów )
Do wyznaczenia ciepła topnienia lodu użyliśmy kalorymetru wodnego. Ćwiczenie zaczęliśmy od wyznaczenia masy naczynia kalorymetrycznego i masy wody, którą wlaliśmy do naczynia kalorymetru. Przez 5 minut ( w odstępach 1 minuty ) odczytywaliśmy temperaturę wody, po czym wsypaliśmy do niej drobno potłuczony lód i mieszając go z wodą odczytywaliśmy temperaturę ( co 10 - 15 sekund ) aż do momentu kiedy się ustatkowała. Następnie jeszcze przez 5 minut ( w odstępach 1 minuty ) odczytywaliśmy temperaturę wody, po czym dokonaliśmy pomiaru masy naczynia wraz z wodą i wyznaczyliśmy masę lodu oraz zmierzyliśmy za pomocą menzurki objętość zanurzonej części termometru. Wykorzystując metodę graficzną wyznaczyliśmy temperatury: początkową i końcową wody w kalorymetrze. Korzystając z wzoru na ciepło topnienia wyznaczyliśmy interesującą nas wartość ciepła topnienia lodu.
Pomiary i obliczenia:
Wyniki pomiarów:
|
Pomiar 1 |
Pomiar 2 |
mk [kg] |
9,21 ⋅ 10-3 |
|
mw [kg] |
270,5 ⋅ 10-3 |
251,4 ⋅ 10-3 |
ml [kg] |
53,6 ⋅ 10-3 |
84,9 ⋅ 10-3 |
V [m3] |
0,2 ⋅ 10-3 |
|
R [J/m3K] |
1,93 ⋅ 106 |
|
cw [J/kgK] |
4185 |
|
ck [J/kgK] |
897 |
|
Oznaczenia i obliczenia:
mk - masa pustego naczynia kalorymetrycznego wraz z mieszadłem
mw - masa wody
pomiar 1:
mw = ( mw + mk ) - mk = 362,6 ⋅ 10-3 - 92,1 ⋅ 10-3 = 270,5 ⋅ 10-3 [kg]
pomiar 2:
mw = 251,4 ⋅ 10-3 [kg]
ml - masa lodu
pomiar 1:
ml = ( mk + mw + ml ) - ( mk + mw ) = 416,2 ⋅ 10-3 - 362 ⋅ 10-3 = 53,6 ⋅ 10-3 [kg]
pomiar 2:
ml = 84,9 ⋅ 10-3 [kg]
Δmk - błąd masy kalorymetru
Δmk = 10-4 [kg]
Δmw - błąd masy wody
Δmw = Δ( mw + mk ) - Δmk = 10-4 + 10-4 = 2 ⋅ 10-4 [kg]
Δml - błąd masy lodu
Δml = Δ( mk + mw + ml ) - Δ( mk + mw ) = 10-4 + 10-4 = 2 ⋅ 10-4 [kg]
ΔV - błąd objętości zanurzonej części termometru
ΔV = 2 ⋅ 0,2 ⋅ 10-6 = 0,4 ⋅ 10-6 [m3]
ΔR - błąd objętościowego ciepła właściwego termometru
ΔR = 8 ⋅ 104 [J/m3K]
Δck - błąd ciepła właściwego naczynia kalorymetrycznego
Δck = 1 [J/kgK]
Δcw - błąd ciepła właściwego wody
Δcw = 8 [J/kgK]
Wyniki pomiarów:
|
Pomiar 1 |
Pomiar 2 |
|
295,6 |
295,8 |
temperatura wody |
295,4 |
295,6 |
w odstępach 1 minutowych |
295,4 |
295,6 |
[K] |
295,4 |
295,6 |
|
295,4 |
295,6 |
|
291,7 |
293,2 |
|
288,9 |
291,8 |
|
286,4 |
287,5 |
|
285,7 |
285,6 |
|
284,5 |
284,4 |
|
283,4 |
283,7 |
|
282,8 |
282,8 |
|
282,4 |
281,9 |
|
282,1 |
281,2 |
|
281,9 |
280,4 |
|
281,7 |
279,8 |
temperatura wody |
281,6 |
279,5 |
po wrzuceniu lodu |
281,6 |
279,2 |
co 10 - 15 sekund |
281,6 |
278,9 |
[K] |
281,7 |
278,6 |
|
281,8 |
278,4 |
|
281,9 |
278,1 |
|
281,9 |
277,8 |
|
282,0 |
277,6 |
|
282,0 |
277,3 |
|
282,0 |
277,1 |
|
282,1 |
277,0 |
|
282,1 |
277,0 |
|
282,1 |
277,0 |
|
282,1 |
------ |
|
282,2 |
------ |
|
282,2 |
277,0 |
temperatura wody |
282,3 |
277,1 |
w odstępach 1 minutowych |
282,3 |
277,1 |
[K] |
282,4 |
277,1 |
|
282,5 |
277,1 |
Tw [K] |
295,4 |
295,6 |
Tk [K] |
281,3 |
276,9 |
Oznaczenia i obliczenia:
Tw - temperatura początkowa wody w kalorymetrze
Tk - temperatura końcowa układu
ΔTw, ΔTk - błędy pomiarowe temperatury
ΔTw = ΔTk = 0,1 [K]
Tabela wyników:
|
Pomiar 1 |
Pomiar 2 |
cx [J/kg] |
285,52 ⋅ 103 |
234 ⋅ 103 |
Δcx |
7,13 ⋅ 103 |
---------- |
Δcx /cx |
0,02 |
---------- |
Oznaczenia i obliczenia:
cx - ciepło topnienia lodu
pomiar 1: pomiar 2:
cx = 234,32 ⋅ 103 [J/kg]
Δcx - bezwzględny błąd ciepła topnienia lodu
wprowadzając następujące oznaczenia:
otrzymujemy:
Δcx = 62,99 ⋅ 8 + 1100655 ⋅ 2⋅10-4 + 24,22 ⋅ 1 + 235911 ⋅ 10-4 + + 52,6⋅10-6 ⋅ 8⋅104 + 507,59⋅106 ⋅ 0,4⋅10-6 + 2,27⋅104 ⋅ 0,1 + 26885 ⋅ 0,1 +
+ 5,97⋅106 ⋅ 2⋅10-4 = 503,92 + 220,13 + 24,22 + 23,59 + 4,21 + 203,04 +
+ 2270 + 2688,5 + 1194 = 7,13⋅103
- względny błąd ciepła topnienia lodu
Dyskusja błędów i wnioski pomiarowe:
W największym stopniu na bezwzględny błąd ciepła topnienia lodu wpływają błędy temperatury początkowej i końcowej. Stanowią one w sumie 69,5% wartości bezwzględnego błędu ciepła topnienia lodu.
Względny błąd ciepła topnienia lodu wyniósł 2%.
Otrzymany wynik ciepła topnienia lodu nawet po uwzględnieniu błędu bezwzględnego pomiarów odbiega nieco od wartości tablicowej. Aby podać wynik z większą dokładnością należało by dokonać dokładniejszych pomiarów temperatury, gdyż to ona właśnie w największym stopniu wpływa na błąd pomiarów i obliczeń.