Wydział: WNiG |
Skład grupy: 1. Paweł HADZIK 2. Hubert SKWIERZ
|
Rok: II |
Grupa: 5 |
Zespół: 3 |
|||
Hydromechanika laboratorium |
Temat: Określanie współczynnika filtracji przy przepływie gazu |
Ćwiczenie nr.16 |
|||||
Data wykonania:
6.03.2006 |
Data oddania: 20.03.2006
|
Zwrot do poprawki: |
Data zaliczenia ćwiczenia: |
Ocena:
|
|||
Uwagi :
|
Wprowadzenie
Celem ćwiczenia było zbadanie próbek materiału porowatego oraz wyznaczenie współczynnika przepuszczalności materiału porowatego .
Wstęp teoretyczny
Współczynnik przepuszczalności przy laminarnym ruchu gazu w ośrodku porowatym wyznaczamy korzystając z prawa Darcy'ego, które mówi ,że prędkość filtracji jest proporcjonalna do gradientu ciśnienia :
gdzie: μ- dynamiczny współczynnik lepkości gazu,
k- wyznaczany współczynnik przepuszczalności , zależnym od właściwości materiału porowatego .
Do określenia współczynnika k danego materiału potrzebne jest wykonanie próbki, która zwykle ma kształt cylindryczny. W stanie ustalonym mierzy się strumień objętości przepływu filtracyjnego oraz różnicę ciśnień na zewnątrz
i wewnątrz badanego odcinka rurki porowatej o długości L.
Jeden jej koniec jest szczelnie zamknięty , drugi połączony z wentylatorem. Pod wpływem różnicy ciśnień następuje filtracja powietrza przez porowatą ściankę. Zakłada się , że ciśnienie zależy tylko od promienia r , a nie zależy od dwóch pozostałych współrzędnych przestrzennych - kąta kierunkowego ϑ i współrzędnej bieżącej s .
Bezwzględna wartość prędkości filtracji w rozważanym przypadku wynosi :
strumień objętości Q wyraża się wzorem :
W szczególnym przypadku (gdy wyróżnimy powierzchnię obejmującą cały przepływ i taką, że wektory prędkości są do niej w każdym punkcie prostopadłe
i mają taki sam moduł) całkę można zastąpić iloczynem modułu prędkości i pola powierzchni. Zakładamy także że szkielet porowatej próbki ma wszędzie takie same właściwości dlatego prędkość filtracji ma stałą wartość na powierzchniach r=const. W związku z tym otrzymujemy :
O trzymane równanie różniczkowe rozwiązujemy przyjmując Q = const.
Po przekształceniach otrzymujemy :
Wewnątrz rurki ciśnienie wynosi pw (także na powierzchni r = rw), w związku z czym po podstawieniu i przekształceniu otrzymujemy wzór na współczynnik przepuszczalności :
Układ pomiarowy składa się z wentylatora , autotransformatora służącego do regulacji obrotów wentylatora , a tym samym strumienia objętości powietrza, gazomierza i stopera służących do pomiaru strumienia objętości oraz U - rurki służącej do pomiaru różnicy między ciśnieniem atmosferycznym , a ciśnieniem wewnątrz rurki .
Pomiary
Do pomiaru użyliśmy 3 próbek cylindrycznych o różnych długościach (240 mm, 16mm, 85mm) i takich samych promieniach: wewnętrznym (19 mm) i zewnętrznym (25mm). Otrzymaliśmy następujące wyniki :
Obliczenia:
Do obliczeń wykorzystujemy następujące dane i wzory:
T = 22,6 [°C]
P = 731 mmHg = 985 [Pa]
μ = 0,000018
rz=25 [mm] = 0,025 [m]
rw=19 [mm] = 0,019 [m]
Δ(Δ h) = 0,001 [ m ]
Δt = 0,2 [ s ]
ΔV = 0,002 [ m3 ]
Objętość |
Czas przepływu objętości |
Strumień objętości |
Wskazanie manometru |
Różnica ciśnień |
Współczynnik przepuszczalności |
Błąd względny współczynnika przepuszczalności |
L=85 [mm] |
||||||
V [m3] |
t [s] |
Q [m3/s] |
Δh [m] |
b-pw [Pa] |
k [m2] |
Δk [m2] |
0,05 |
30 |
0,0017 |
0,068 |
533,664 |
2,9469E-11 |
1,81852E-12 |
0,05 |
30 |
0,0017 |
0,084 |
659,232 |
2,3856E-11 |
1,40531E-12 |
0,06 |
30 |
0,0020 |
0,095 |
745,560 |
2,4816E-11 |
1,26137E-12 |
0,07 |
30 |
0,0023 |
0,122 |
957,456 |
2,2223E-11 |
9,82231E-13 |
0,08 |
30 |
0,0027 |
0,136 |
1067,328 |
2,3402E-11 |
9,20982E-13 |
0,09 |
30 |
0,0030 |
0,168 |
1318,464 |
2,1049E-11 |
7,35745E-13 |
0,09 |
30 |
0,0030 |
0,181 |
1420,488 |
1,9538E-11 |
6,74574E-13 |
L=160 [mm] |
||||||
V [m3] |
t [s] |
Q [m3/s] |
Δh [m] |
b-pw [Pa] |
k [m2] |
Δk [m2] |
0,07 |
30 |
0,0023 |
0,055 |
431,640 |
2,6192E-11 |
1,40901E-12 |
0,08 |
30 |
0,0027 |
0,065 |
510,120 |
2,6017E-11 |
1,23291E-12 |
0,09 |
30 |
0,0030 |
0,075 |
588,600 |
2,5053E-11 |
1,06567E-12 |
0,10 |
30 |
0,0033 |
0,084 |
659,232 |
2,4606E-11 |
9,57365E-13 |
0,11 |
30 |
0,0037 |
0,105 |
824,040 |
2,2071E-11 |
7,66204E-13 |
0,12 |
30 |
0,0040 |
0,114 |
894,672 |
2,1976E-11 |
7,13652E-13 |
0,13 |
30 |
0,0043 |
0,125 |
981,000 |
2,1546E-11 |
6,54942E-13 |
L=240 [mm] |
||||||
V [m3] |
t [s] |
Q [m3/s] |
Δh [m] |
b-pw [Pa] |
k [m2] |
Δk [m2] |
0,07 |
30 |
0,0023 |
0,050 |
392,400 |
1,9201E-11 |
1,06784E-13 |
0,08 |
30 |
0,0027 |
0,066 |
517,968 |
1,7076E-11 |
8,05225E-13 |
0,09 |
30 |
0,0030 |
0,095 |
745,560 |
1,3181E-11 |
5,23668E-13 |
0,11 |
30 |
0,0037 |
0,107 |
839,736 |
1,4434E-11 |
4,98512E-13 |
0,13 |
30 |
0,0043 |
0,128 |
1004,544 |
1,4022E-11 |
4,23602E-13 |
0,14 |
30 |
0,0047 |
0,148 |
1161,504 |
1,3256E-11 |
3,71915E-13 |
0,15 |
30 |
0,0050 |
0,158 |
1239,984 |
1,3209E-11 |
3,51765E-12 |
Wnioski
Na skutek przeprowadzonych pomiarów i uzyskanych w ten sposób wyników zauważyliśmy, że dla najkrótszego ośrodka porowatego charakterystyka k(Q) jest pochylona pod największym kątem. Oznacza to że im krótszy przewód tym wydatek przepływu jest mniejszy i przez ośrodek w tym samym czasie przepływa większa ilość powietrza atmosferycznego. Można również stwierdzić iż współczynnik porowatości jest funkcją liniową.