Miejsce wspólnoty religijnej w społeczeństwie (środowisko zewnętrzne)
|
Oficjalnie uznane kościoły |
Inne akceptowane kościoły |
Inne wspólnoty religijne |
Nielegalne wspólnoty religijne |
Miejsce w społeczeństwie |
Posiadają swobodę działania; Cieszą się pełnia przywilejów; Mogą prowadzić edukacje religijna w szkołach, posiadać kapelanów wojskowych; Korzystać ze specjalnych zasad opodatkowania; Nierzadko mają dostęp do funduszy państwowych; Mogą mieć podpisaną specjalna umowę z państwem (konkordat); |
posiadają swobodę działania; cieszą się ograniczonymi przywilejami; stosunek do tego typu wspólnot religijnych warunkowany jest tradycją i kultura danego społeczeństwa;
|
Posiadają ograniczona swobodę działania i w istocie cieszą się niewielkimi przywilejami, czasami tylko zgoda na organizowanie spotkań z nauczycielami, rozpowszechnianie literatury religijnej itp |
Nie posiadają swobody działania, najczęściej funkcjonują w ukryciu, a ich działalność spotyka się ze sprzeciwem społecznym; Źródłem szykan mogą być organy państwowe nie aprobujące danej wspólnoty w określonym państwie jak i samo społeczeństwo.
|
cele |
Utrzymanie „statutu quo”; Podejmowanie próby zwiększenia swobody działania i zakresu posiadanych przywilejów; Krytyka i walka ze wspólnotami religijnymi (zwłaszcza sektami i kultami) traktowanymi jako zagrożenia dla uprzywilejowanej pozycji; |
akceptacja „status quo”; działania mające na celu ugruntowanie tradycji stanowiącej gwarancję posiadanej pozycji; próby rozszerzenia zakresu przywilejów;
|
Zmiana „statusu quo”; Dążenie do podniesienia statusu, wpisywania się w tradycję i kulturę danego kraju; Pozyskiwanie zwolenników lub powiększenie liczby osób neutralnych; Nagłośnienie wyroków sądowych korzystnych dla tego typu wspólnot;
|
Zmiana „status quo”; Prowadzenie działalności pod szyldem organizacji cieszących się aprobatą społeczeństwa w oczekiwaniu na zmianę „klimatu” dla ich funkcjonowania
|