Geneza wód podziemnych :
Powody zmiany infiltracji : przepuszczalność skał, urzeźbienie, temp. powietrza, pokrycie szatą roślinną, nasycenie skał wodą, działalność człowieka poprzez zabudowę obszarów, orkę, wycinkę lasów, budowa dróg na stokach, ilość opadów.
STREFY TYPY STAN FIZYCZNY RODZAJE AERACJA higroskopijne błonkowate kapilarne związane wsiękowe zawieszone wody wolne porowe szczelinowe krasowe SATURACJA przypowierzchniowe gruntowe wgłębne głębinowe
|
Wody zawieszone :
Zwierciadło wód podziemnych jest zwierciadłem swobodnym. Zwierciadło jest w przybliżeniu zgodne z rzeźbą terenu. Jeśli mamy nierówności terenu to zwierciadło nachylone.
Pomiar zwierciadła ( świstawki hydrogeologiczne ) : Pomiar zwierciadła wody jest najważniejszą czynnością geologiczną. Odsłonięte żródła to studnie i zwierciadła. Do pomiaru źródła służą otwory zwane piezometrami. Hydroizohipsy - linie jednakowych wysokości zwierciadła wody podziemnej. Hydroizobaty - linie równych odległości zwierciadła wody od powierzchni terenu. Wody wgłębne - wody podziemne nie zasilane bezpośrednio infiltracją. Są to wody, które bezpośrednio mają nad sobą warstwę nieprzepuszczalną. Hydroizopiezy - linie na które podniosłoby się zwierciadło napięte. Wody głębinowe - wody podziemne, które nie mają zasilania. Są to wody najczęściej reliktowe zamknięte w starych strukturach geologicznych. Wysoka mineralizacja. Wody głębinowe na dużej odległości są podane ciśnieniu petrograficznemu ( wynikającemu z ciężaru ciał ). Specjalne rodzaje wód : Wody złożowe - tymi wodami zajmuje się hydrogeologia kopalniana. Jej zadaniem jest odwadnianie złóż. Dopływy do kopalni dzieli się ze wzgl. na :
Dopływy do kopalń określa się za pomocą specjalnych wskaźników :
|
Wody szczelinowe - występują w skałach o teksturach zbitych i masywnych. Wyst. to sieci żył wodnych. Wody te reagują na opady. Nie ma w przypadku tych wód ciągłego zwierciadła wody. Wody krasowe - zw. ze skałami rozpuszczalnymi, są to wody nieobliczalne. Bardzo reagują na zasilanie zewnętrzne. 100% opadów infiltruje w systemy pustek krasowych. Cyrkulacja eksurgencyjna - przepływ wód krasowych, których zasilanie jest daleko. Cyrkulacja resurgencyjna - przepływ podziemny potoków, prędkość przepływu wód podziemnych jest porównywalna z prędkością przepływu wód powierzchniowych. Formy występowania złóż wód podziemnych : Formy płytowe Monoklina
Fałdy Zrąb Rów tektoniczny
Rzeka drenująca - rzeka , do której dopływa woda z otoczenia
Rzeka infiltrująca - odpływ wody na zewnątrz
Rzeka drenująco - infiltrująca Charakter drenujący. Infiltracja może wyst. gdy : poszerzymy dolinę, rzeka wypływa z obrębu gór na przedpole. Występowanie wód podziemnych w kontakcie z wodami morskimi : Po - ciśn. atmosferyczne γs - ciężar wody słodkiej γm - ciężar wody morskiej
Wzniesienie wody morskiej ponad zwierciadło wody morskiej wynosi
|
Źródła : Źródło - samoczynny, naturalny, skoncentrowany wypływ wody podziemnej. Młaka - powierzchniowy, rozlewny wypływ wody podziemnej. Dotyczy obszarów zabagnionych o równinnych. Wyciek - słaby, nieskoncentrowany wypływ, występujący gł. na stokach. Wysięk - słabe wysączenie wody w miejscu bez odpływu. Wykap ( wypływ kroplisty ) - wypływ w formie kropel najczęściej w terenach górskich ze skał najczęściej porowatych. Źródła mogą występować pojedynczo i grupowo ( liniowo, źródlisko ). Siła motoryczna występowania źródeł : siła grawitacji, ciśnienie hydrostatyczne, gazy. Podział źródeł : warstwowe ( mała wydajność ), szczelinowe ( średnia wydajność ), krasowe ( wywietrzysko ) - bardzo duża wydajność, uskokowe ( duża wydajność ), przelewowe. Podział źródeł ze wzgl. na charakter podłoża : skalne ( wypływają ), pokrywowe ( wypływają z pokrywy zwietrzelinowej-rumoszowe (>1 cm ) i zwietrzelinowe ( < 1 cm )). Podział źródeł ze wzgl. na mineralizację wody : mineralne ( M > g / dm3 ), słodkie ( M < g / dm3 ). Podział źródeł na podstawie temperatury wody : chłodne ( zimne, zwykłe ) ( T < 20oC ), cieplice ( T > 20oC ), terma ( sztuczne ujęcie wody o T > 20oC ). Źródła zgazowane ( pieniawy ), Szczawy - wody zawierające powyżej 1 g wolnego CO2 ( Polanica, Kudowa, Szczawno ).
Wykładnik gazowy : Rezim źródeł : Podstawowe parametry określające rezim źródła : wydajność Q, skład chemiczny, temperatura, ciśnienie hydrostatyczne. Wydajność wody - ilość wody, która wypływa ze źródła w jednostce czasu : Podział O. Meinzera wg wydajności : I > 10000 [ l / s ], II 10000 ÷ 1000,III 100÷1000, IV 10 ÷ 100, V 1 ÷ 10 , VI 0,1 ÷ 1 , VII 0,1 ÷ 0,01, VIII < 0,001
Podział wg wydajności w czasie ( podział R Mailleta ) : źródła stałe 1 - 2, źródła mało zmienne 2 - 10, źródła bardzo zmienne > 50 Badanie źródeł : lokalizacja, określenie rzędnej terenu, warunki morfologiczne, stosunki hydrograficzne, wpływ warunków sztucznych ( np. melioracja ), inne ujęcia wód podziemnych, forma wypływu, obudowa, historia eksploatacji źródła, dane geologiczne, geneza wody, wydajność źródła.
|
Właściwości fizyczne :
Stopień geotermiczny zależy od : przewodnictwa cieplnego skał, tektoniki, procesów wulkanicznych, procesów promieniotwórczych. Pod względem temp. wody dzielimy ze wzgl. na kryteria: Podział hydrogeologiczny: chłodne ( t<tśr ), zwykłe (t=tśr), ciepłe (t>tśr). Podział balneologiczny : chłodne t < 20OC, termalne t > 20OC, hipotermalne 20 ÷ 35OC, homeotermalne 35 ÷ 40OC, hipertermalne > 40OC.
γ Q
|
Właściwości organoleptyczne - są określane za pomocą narządów smaku, dotyku itp.
Skala zapachu od 1 do 5. Niektóre subst. uaktywniają zapach w wysokich temp. 20O C, 60O C np.( zapach zgniłych jaj ).
Smak wody wynika z obecności w wodzie soli i gazów. Parametry smaku : stopień odczucia ( brak 1, wyraźny 3, silny 5 ), jakość odczucia ( smak słony, s. gorzki, s. słodki, s. kwaśny ), wrażenie odczucia ( przyjemne ( hydrowęglany - Ca(HCO3)2 ), nieprzyjemne ( H2S ), orzeźwiające ( CO2 ) ). Oznaczenia robi się w temp. 20 i 60OC. Skład chemiczny wód podziemnych : Wody naturalne nigdy nie są wodami czystymi. Pierwiastki obecne w wodach dzielimy na kilka grup : pierwiastki główne ( makroskładniki ) : H, C, O, Na, Mg, S, Cl, K, Ca, Mn, Br, Fe, J; pierwiastki rzadkie < 10-6 % wagowych : złoto, rtęć; pierwiastki promieniotwórcze : U, Ra, Rh, Tn. Pierwiastki mogą się łączyć i wyst. w postaci związków : gazy ( N2, O2, CO2 ); jony - kationy ( Na+, K+, Ca2+, Mg2+, Fe2+, NH4+, Mn2+ ) i aniony ( NO2-, Cl-, SO42-, HCO3-, CO3-, NO3-, F- ); koloidy ( niektóre związki krzemu, glinu, żelaza ). Mineralizacja wody : Mineralizacja ogólna = sucha pozostałość S ( 105OC ) po odparowaniu w tej temperaturze. Suma rozpuszczonych składników stałych - suma jonów i suma składników niezdysocjowanych. Ze wzgl. na suchą pozostałość dzielimy na : ultrasłodkie ( S < 0,1 g/dm3 ), słodkie ( S 0,1 ÷ 0,5 g/dm3 ), akratopegi (S 0,5 ÷ 1 g/dm3 ), mineralne (S > 1 g/dm3), Odczyn wody PH. Wartość odczynu zależy od dysocjacji substancji zawartych w wodzie : kwas węglowy, siarkowodór, wody termalne, szczawy, Skład chemiczny :
|
Twardość wody : węglanowa ( podgrzana miękka - przemijająca ), niewęglanowa ( podgrzewania nie można - stała ). Woda miękka do picia lepsza nie do mycia. Skład bakteriologiczny : okrężnica - pogorszenie się stanu całej wody, bada się miano Coli = ilość cm3 na 1 pałeczkę Jeżeli miano Coli wynosi 0,1 - woda zanieczyszczona, 1 - woda niepewna, 10 ÷ 50 woda niepewna, 50 ÷ 100 woda stosunkowo czysta, > 100 woda czysta. Specjalny rodzaj wód podziemnych :
Podział anionowo - kationowy : Przeważający anion Przeważające kationy Na+ w. alkaliczna HCO3- Ca2+ ziemno - alkaliczna Mg2+ ziemno - alkaliczna
Na+ solanka Cl- Ca2+ chlorkowo - wapniowa Mg2+ chlorkowo - magnezowa
SO42- Na+ glauberska Mg2+ gorzka Ca2+ gipsowa Fe2+ witriolowa
|
Podstawowe prawa ruchu wód podziemnych : Filtracja - przepływ wód podziemnych. Prędkość filtracji ( V ) - prędkość jaka jest mierzona przy przepływie wody na pewnym odcinku. Prędkość rzeczywista( Vr )- jest to natężenie przepływu wody przez przekrój próby ( pory ). Vr = Q/ F*n. Darcy Q = F*h/l h l Q
J = h / l - spadek hydrauliczny. Q = k * F * J / F k - współ. proporcjonalności filtracji V = k * J - równanie filtracji - Prawo Darcy Przepuszczalność skał : k [ m/s ] - bardzo dobra ( > 10 -3 ), dobra ( 10 -3 ÷ 10 -4 ), średnia ( 10 -4 ÷ 10 -5 ), słaba ( 10 -5 ÷ 10 -6 ), skały półprzepuszczalne ( 10 -6 ÷ 10 -8 ), skały nieprzepuszczalne ( < 10 -8 ), k - zależy od temp. t = 10O C. Poprawka Hazena : H = 0,70 + 0,03t [ OC ]; kf = k10 * k Współczynnik filtracji zależy od wielu parametrów np. zawartość gazów, ropy. Współczynnik przepuszczalności skał : k = γ * H / n γ - ciężar wł. wody, H - współ. przepuszczalności, n - współ. lepkości. darcy - jednostka gdy 1 cm 3 przekroju przepuści w ciągu 1 s 1 cm3 cieczy o lepkości 1 centypłaza przy różnicy ciśnień 1 atmosfery na długości 1 cm. Metody wyznaczania k : metody laboratoryjne - wzory empiryczne ( uzależnione współ. filtr. od szeregu parametrów ) k = f ( d, n, Q, t ) ( średnica, porowatość, sumaryczna powierzchnia ziarna, temperatura ); aparat Wiłuna, rura Kamieńskiego , metody polowe - próbne pompowanie w otworach, na podst. wzniosu zwierciadeł wody podziemnej, na podst. zalewania otworu.
|
Studnie - otwory hydrogeologiczne. Studnie kopalne ujmują wody przypowierzchniowe - otwory te wykonywane są metodami wiertniczymi - przy ujmowaniu wód zwykłych ( metoda obrotowa ), przy ujmowaniu wód mineralnych ( metoda udarowa ). Filtr - filtr właściwy ( część środkowa ), rura nadfiltrowa ( część górna ) - jej zadaniem jest uszczelnienie między filtrem a otworem, rura podfiltrowa ( część dolna ) - wszystko co przejdzie przez filtr. Rura podfiltrowa najczęściej od dołu jest zamknięta. Studnia dogłębiona - dochodzi do podstawy wodonośnej. Studnia niedogłębiona - nie dochodzi do warstwy wodonośnej. Studnie niezupełne - filtrujemy tylko tam, gdzie mamy dostęp do warstw wodonośnych ( filtr nie obejmuje całej warstwy wodonośnej ). Studnie zupełne - filtrujemy całą warstwę wodonośną. Zwierciadło dynamiczne - sztuczne powstanie obniżonego zwierciadła wody. Spadek hydrauliczny - spadek ciśnienia na drodze filtracji:
Podstawowy wzór na równanie krzywej depresji dla studni o zwierciadle swobodnym :
Równanie krzywej depresji dla zwierciadła napiętego :
Wydajność studni dla zwierciadła swobodnego :
Wydajność studni dla zwierciadła napiętego :
H - wysokość pierwotna h - po obniżeniu R - promień depresji r - promień studni
Obliczanie zasięgu depresji : Wzór Sichardta
Wzór Kusakina
|
W przypadku studni niedogłębionej mamy dodatkowy dopływ wody z dolnej warstwy wodonośnej nazywanej warstwą aktywną, położoną poniżej dna studni - uwzględnia się to przez poprawkę Farchainera :
Studnia swobodna
Studnia napięta
Próbne pompowanie - jest operacją po zrobieniu odwiertu ( ustalamy zasoby wydobycia wody ). Można wykorzystywać w pojedynczym odwiercie, bądź w węźle ( taki otwór, który ma chociaż jeden otwór obserwacyjny ). Wykonuje się program ( ważna jest sprawa odprowadzenia wody ). Pompowanie oczyszczające ( oczyszczenie trwa, aż do momentu gdy woda będzie klarowna ). Pompowanie pomiarowe ( wykonuje się przy co najmniej 3 depresjach ) powstaje charakterystyczny wykres,dobiera się wydajność maksymalną pompy.
Rura Kamieńskiego - mamy rurę 25 x 4 cm. Na dole filtr ( zapobiega wydobywaniu się gruntu ). Sypiemy 10 cm gruntu. Wkładamy rurę do naczynia z wodą. Wlewamy wodę od góry do określonego punktu na podziałce. Siły grawitacyjne spowodują obniżanie się poziomu wody i przesączanie przez grunt. Mierzymy czas w jakim woda będzie się obniżała dla jakiś określonych wysokości ( np. 2 i 5 cm ). Korzystamy ze wzoru na współczynnik filtracji wg Darcy :
l - wysokość gruntu nasypowego Aparat Wiłuna - 2 cylindry. Każdy z nich ma odpływ i dopływ. Badanie sprowadza się do pomiaru przepływu wody w czasie. W wyniku różnicy ciśnień następuje wypływanie wody z wewnętrznego cylindra. Mierzymy ile litrów wylewa się w określonym czasie.
Q - objętość wody I - spadek hydrauliczny F - przekrój próbki T - czas h - różnica ciśnień l - wysokość |
d10 - średnica miarodajna - to taka średnica zastępcza gruntu, poniżej której 10 % wagowo gruntu ma średnicę mniejszą od tej średnicy. d30 - średnica miarodajna - to taka średnica zastępcza gruntu, poniżej której 30 % wagowo gruntu ma średnicę mniejszą od tej średnicy. Wskaźnik różnoziarnistości :
Analiza sitowa - polega na rozsegregowaniu gruntu pod względem wielkości ziarn wchodzących w skład badanego gruntu wg wymiarów oczek stosowanych do badania sit. ( 25; 10; 2,0; 1,0; 0,5; 0,25; 0,10; 0,071 lub 0,063 ). Wibrowanie sit ( nie krócej niż 3 minuty ). Cząstki przechodzą przez sita, zatrzymując się na sitach o wymiarach oczek mniejszych od wymiaru ziarn. Grunt na sitach należy osobno zważyć. Zawartość poszczególnych frakcji pozostałych na każdym sicie oblicza się w % :
mi - masa frakcji gruntu pozostałej na sicie [ g ], ms - masa szkieletu gruntowego całej próbki użytej do przesiewu [ g ].
|