Globalizacja to trend cywilizacyjny, którego celem jest utworzenie jednego społeczeństwa sterowanego przez jeden rząd. Wprawdzie w każdej wielkiej cywilizacji władcy aspirowali do panowania nad światem, niemniej jednak dopiero XX wieku projekty te stały się realne.
Średniowiecze i czasy nowożytne to monarchie. XVIII w. to jej schyłek, który utorował drogę do budowania suwerennych państw. Między tymi państwami toczyła się w wielu dziedzinach rywalizacja, nie zawsze też udawało się utrzymać równowagę sił, co prowadziło do licznych wojen. Upadek komunizmu pozostawił na arenie politycznej jedno supermocarstwo. Wówczas ostro ruszyła kampania pro-globalistyczna.
Globalizm nie jest w sposób formalny związany z jakimś określonym państwem czy narodem, jawi się jako twór ponadpaństwowy i ponadnarodowy. Wpływa natomiast w sposób zasadniczy na politykę, ekonomię, media, edukację etc. wkraczając w sposób jawny w dziedziny, które do tej pory stanowiły atrybuty niepodległych państw.
Coraz liczniej słyszymy komentarze bijące na trwogę niż optymistyczne. Tak naprawdę globalizacja rynku uważana jest za coś niemile widzianego, nawet jeśli nieuchronnego- czego efekty musimy zlikwidować lub ograniczyć.
Jednak błędem jest łączenie pod słowem „globalizacja” dwóch przeciwstawnych zjawisk- jednego światowego rządu i globalizacji rynku: pierwszy jest równoznaczny z maksymalną koncentracja władzy, drugi przedstawia najbardziej decentralistyczną siłę, jaka istniej. Globalizacja jest zagrożeniem dla wolności ludzi jedyne wtedy, gdy jest pomyślana jako program mający na celu zainstalowanie wszechmocnego supermocarstwa.
Zwolennicy globalizacji uważają, że błędna jest idea iż wolny rynek prowadzi do zaniku kultury. W rzeczywistości rynek jest wielkim łańcuchem dobrowolnych relacji, gdzie nikt nie jest uprawniony do używania siły w celu narzucenia swojego punktu widzenia w kwestiach estetycznych i moralnych. Historia pokazuje, że to rządy niszczyły tradycję, nie rynek
Polska opinia publiczna w kwestii integracji europejskiej jest radykalnie podzielona. Mamy euroentuzjastów oraz eurosceptyków. Pierwsi proponują bezkrytyczne poddanie się dyrektywom Brukseli i jak najszybsze wejście Polski do Unii Europejskiej. Drudzy odrzucają konieczność tej integracji, traktują jako zagrożenie bytu narodowego Polaków. Jest trzecia grupa tzw. eurorealiści świadomi zagrożeń, życzliwie krytyczni. Rozumieją konieczność integracji, lecz poszukują i postulują bardziej dla wszystkich korzystne sposoby przeprowadzenia tej niezbędnej radykalnej restrukturyzacji społeczności Europy
Wiadomo jest , że przemiany społeczno- ekonomiczne w Polsce pod koniec lat osiemdziesiątych przyniosły wraz z rozwojem swobód demokratycznych znaczny wzrost przestępczości. Liberalizacja prawa, rozszerzenie zakresu praw i wolności obywatelskich, otwarcie granic, swoboda działalności gospodarczej to tylko niektóre wyznaczniki demokratyzacji życia w Polsce, które miały wpływ na patalogiczne zachowanie niektórych grup obywateli naszego państwa, a także przebywających tu cudzoziemców. Obok czynników kryminogennych pojawiły się nowe, głównie o charakterze ekonomicznym, których oddziaływanie w warunkach niedoskonałej infrastruktury prawnej potęgowały wielokierunkowe migracje ludności sprzyjające nasilaniu międzynarodowych powiązań przestępczych, pogłębiające się zróżnicowanie materialne społeczeństwa.
Od 1999r. odnotowuje się w Polsce systematyczny wzrost przestępczości. Najwięcej przestępstw odnotowano przeciwko mieniu. Systematyczny wzrost przestępczości i stosunkowo niski wskaźnik wykrywalności. Prawie połowa popełniana jest w dużych aglomeracjach miejskich ( Warszawa, Gdańsk, Katowic, Szczecin, Poznań, Wrocław). Szczególnie niebezpiecznym przejawem zaostrzenia się sytuacji kryminalnej jest rozwój przestępczości zorganizowanej, napady rabunkowe, wytwarzanie i handel materiałami wybuchowymi, handel narkotykami. W skali masowej występują kradzieże samochodów i włamania . Narastają także takie zjawiska jak przemyt, pranie brudnych pieniędzy, korupcja, fałszowanie pieniędzy i papierów wartościowych, wymuszenia i handel żywym towarem etc.
Znaczny rozwój przestępczości w ostatnim dziesięcioleciu w Polsce nie jest zjawiskiem odosobnionym. Podobna sytuacja występuje w innych państwach Środkowej Europy, które dokonują transformacji ustrojowej.
Najczęściej przestępczość zorganizowana utożsamia się wyłącznie z działalnością mafii. Wprawdzie organizacje mafijne są niejako prototypem przestępczości zorganizowanej, to jednak pojęcie to ma znacznie szerszy charakter. Takie organizacje mafijne jak Cosa Nostra, włoska Camorra, japońska yakuza, czy chińska triada maja swój historyczny rodowód. Mafie w obecnych warunkach to zakonspirowanie grupy przestępcze oparte na bezwzględnie przestrzeganych zakazach i nakazach, posiadające zorganizowane struktury na zasadach posłuszeństwa i lojalności, stanowiące alternatywny system względem istniejących struktur państwowych, które organizację te chcą wyprzeć lub uzupełnić.
Drugą formą przestępczości zorganizowanej są organizacje przestępcze nastawione na maksymalny zysk, które funkcjonują przy wykorzystaniu istniejących możliwości maksymalizujące je dzięki powiązaniom kooperacji i ekspansji międzynarodowej. Ta druga forma rozwija się głównie w państwach Unii Europejskiej, a także w Polsce i państwach Europy Środkowej.
Wprowadzanie ustawą o działalności gospodarczej w 1988 roku swobody gospodarczej oraz słynna jej interpretacja, ze „wszystko co nie jest zakazane - jest dozwolone” stworzyło warunki do dynamicznego rozwoju gospodarki rynkowej i jednocześnie umożliwiło wzrost przestępczości zorganizowanej.
Polska pozostaje w szczególnym zainteresowaniu międzynarodowych zorganizowanych grup przestępczych poszukujących bezpiecznych tras przemytu i tranzytu narkotyków. Kraj nasz uważany jest za jednego z większych producentów narkotyków syntetycznych w Europie. Produkowane u nas narkotyki przemycane są głównie do Niemiec i państw skandynawskich. Na terenie naszego kraju działa kilkanaście wyspecjalizowanych laboratoriów produkujących narkotyki. Powołany w Policji specjalny pion do walki z przestępczością narkotykową doprowadził do rozbicia kilkudziesięciu zorganizowanych grup przestępczych zajmujących się produkcją, obrotem i przemytem narkotyków.
Niezwykle intratnym obszarem działań zorganizowanych grup jest przemyt artykułów akcyzowych- alkoholu i papierosów oraz innych towarów wysokoopodatkowanych.. Z posiadanego przez Policję rozpoznania wynika, że przestępstw tych dokonują wyspecjalizowane i dobrze zorganizowane polskie grupy przemytnicze współdziałające ze strukturami przestępczymi innych państw. Stale od 1990 roku notuje się wzrost ujawnionych przestępstw przemytniczych. W minionym roku odnotowano ich prawie 3 tysiące. Procederowi temu sprzyja niewystarczające zatrudnienie w urzędach celnych, duże obciążenie przejść granicznych i podatność niektórych celników na przyjmowanie łapówek.
Ale korupcja jest nie tylko w urzędach celnych czy na przejściach granicznych, występuje również w urzędach oraz na wysokich stanowiskach państwowych. Zagrożenie nią dotyczy w zasadzie każdej dziedziny życia publicznego, a jej zwalczanie napotyka na poważne przeszkody. Najczęściej nie ma „złotych środków” na walkę z korupcją . mimo tego należy podjąć jednocześnie dwa kierunki działań: ograniczenie korupcji politycznej i przciwdziałania korupcji administracyjnej. Muszą one działać równocześnie.
Reasumując można stwierdzić, że poprawna integracja Europy jest Polsce niezbędna. Bez niej nie można przezwyciężyć kryzysu globalnego i stworzyć warunków trwałego rozwoju polskiego społeczeństwa. Bez niej nie można bowiem utworzyć ekonomiki opartej o kompleksowy rachunek korzyści i kosztów, uwzględniających aspekty społeczne i ekonomiczne. Bez poprawnej europejskiej integracji nie można zatem także procesów globalizacyjnych pozbawić ich obecnie patalogicznego charakteru, wymusić na wielkich korporacjach działań na rzecz dobra wspólnego.
Zatem proces ten jest nieunikniony mimo wielu przeciwwskazań, ale niesie za sobą także pozytywne cechy. Które są niezbędne do dalszego prawidłowego rozwoju.