1960.07.04 orzeczenie SN I CR 347/60 OSNC 1962/4/126
1. Jeżeli właściciel, który obciążył swą nieruchomość służebnością nie ujawnioną w księdze wieczystej, przenosi na inną osobę udział w prawie własności, nie informując jej o ustanowionej służebności, to służebność utrzymuje się nadal, mimo że nabywca działał w zaufaniu do ksiąg wieczystych. Podobna sytuacja zachodzi wtedy, gdy całą nieruchomość nabywa w charakterze właścicieli kilka osób, a tylko choćby jedna z nich wie o tym obciążeniu.
2. Jeżeli sprawa o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym została wytoczona tylko przeciwko jednemu ze współwłaścicieli działki w idealnych częściach, sąd obowiązany jest wobec zachodzącego współuczestnictwa koniecznego rozprawę odroczyć i wezwać wszystkich współwłaścicieli do wzięcia udziału w sprawie w charakterze pozwanych.
1998.02.16 wyrok SN II CKN 599/97 OSNC 1998/10/160
glosa częściowo aprobująca: Topolewski K. OSP 1999/10/172
1. Czynnością prawną pod tytułem darmym (lub czynnością faktyczną darmą), w rozumieniu art. 54 § 1 Prawa upadłościowego, jest czynność, na skutek której upadły dokonał na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie otrzymując w zamian korzyści majątkowej, stanowiącej ekwiwalent tego przysporzenia.
2. Darmy charakter świadczenia (art. 54 § 1 Prawa upadłościowego), w razie jego spełnienia z tytułu przekazu (art. 9211 k.c.), należy rozważyć w relacji zarówno do przekazującego, jak i do odbiorcy przekazu.
1993.05.05 uchwała SN III CZP 52/93 OSNC 1993/12/218
glosa częściowo aprobująca: Szpunar A. OSP 1994/12/238
1. Nieodpłatność, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.), dotyczy nabywającego prawo rzeczowe, nie odnosi się zatem do banku, na rzecz którego wpisano hipotekę zabezpieczającą kredyt.
2. W złej wierze nabywca hipoteki pozostaje także wtedy, gdy poprzestaje na oświadczeniu ustanawiającego hipotekę, że obciążana nieruchomość stanowi jego majątek odrębny, jeżeli przy zachowaniu zawodowej staranności mógłby z łatwością ustalić, że nieruchomość ta jest w rzeczywistości przedmiotem wspólności majątkowej małżeńskiej (art. 6 ust. 2 powołanej ustawy).
2001.09.20 wyrok SN II CKN 277/99 OSNC 2002/6/77
Nabywcę nieruchomości w drodze odpłatnej czynności prawnej od osoby wpisanej do księgi wieczystej jako właściciel na podstawie aktu własności ziemi można uznać za działającego w złej wierze, jeżeli w chwili nabycia zna nie budzące wątpliwości fakty jednoznacznie uzasadniające stwierdzoną później nieważność aktu własności ziemi, stanowiącego podstawę wpisu zbywcy w księdze wieczystej.
2002.07.11 wyrok SN I CKN 800/00 LEX nr 74490 - KONTROWERSYJNE
Każdy kto ma jakiekolwiek wątpliwości, w szczególności zaś osoba, która nie posiada odpowiedniej wiedzy prawniczej i doświadczenia w obrocie nieruchomościami, powinien w zakresie staranności jakiej wymaga od niego ustawodawca w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, przed zawarciem umowy upewnić się, czy rzeczywiście jego wiedza na temat stanu prawnego nieruchomości jest prawidłowa i czy nie istnieją rozbieżności pomiędzy tym stanem a wpisem w księdze wieczystej. Nabywca nieruchomości może to zrobić z łatwością, korzystając z pomocy notariusza, z którego udziałem zawierana jest umowa sprzedaży. Zaniechanie takich działań prowadzić musi do uznania, że w rozumieniu art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece jest on osobą, która zawierając umowę sprzedaży była w złej wierze.
2002.10.30 wyrok SN V CKN 1342/00 Wokanda 2003/9/4
glosa aprobująca: Rudnicki S. OSP 2003/11/142
Uregulowanie zawarte w art. 6 ust. 2 ustawy z 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece pozwala przypisać nabywcy nieruchomości złą wiarę jedynie w sytuacji, gdy mógł on dowiedzieć się o niezgodności stanu ujawnionego z rzeczywistym stanem prawnym "z łatwością", tzn. podejmując czynności mieszczące się w granicach staranności, jakiej każdy powinien dołożyć przy prowadzeniu własnych spraw.
Wyrok z dnia 8 grudnia 2011 r., IV CSK 178/11, (Biuletyn Izby Cywilnej SN 2/2013)
Przez rozporządzenia nieodpłatne w znaczeniu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, jedn. tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.) należy rozumieć czynności prawne rozporządzające, w przypadku których przysporzenie majątkowe na rzecz drugiej strony jest aktem szczodrobliwości osoby rozporządzającej.
2
ART. 6 U.K.W.H.