Psychologia inwalidztwa._______07.10. 2000 r. Wykład
Podaję lektury:
1)" Osobowość młodzieży niepełnosprawnej z zaburzeniami wzroku, ruchu, słuchu i mowy ". Prof. Bielecki 1990
2)" Elementy higieny psychicznej w pracy z młodzieżą niepełnosprawną". Prof. Bielecki
3)" Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka ". Bogdanowicz, Kisiel
4)" Postępowanie rewalidacyjne w wychowaniu przewlekle chorych " Janowicz
5)" Samopomoc w rehabilitacji osób niepełnosprawnych " Hulek
6)" Rehabilitacja młodzieży w polityce socjalnej Państwa " Sowa
7)" Rozumieć problemy osób niepełnosprawnych " Witkowski
8)" O przezwyciężaniu niepełnosprawności, współżycie z ludźmi". Pacek
9)" Człowiek niepełnosprawny we współczesnym świecie ". Borowski, Zabłocki
10)" Dziecko niepełnosprawne-jego rodzina i edukacja " Zabłocki
11)" Osoby niepełnosprawne w środowisku lokalnym ". Szczepankowska, Mikulski
Pozycja 1 i 2 jest do nabycia u prof. Bieleckiego (za pośrednictwem starosty roku ).
Uwaga : Obowiązuje napisanie referatu ! Każda osoba wymyśli sobie jakiś temat, który daje do zatwierdzenia prof. Bieleckiemu a następnie opracowuje go do końca kwietnia 2001 roku. Należy przeczytać także któraś z podanych wyżej pozycji aby być dopuszczonym do egzaminu !
Wykład :
Jak wszyscy zauważyli tematem wykładów będą problemy inwalidztwa, ludzi niepełnosprawnych, ich funkcjonowania w społeczeństwie i psychologicznych skutkach tegoż inwalidztwa. Być może, że zanim przeczytaliście plan i temat wykładów niektórzy sobie pomyśleli" a po co nam taki wykład ". Faktycznie takie wątpliwości czy myśli mogą się rodzić. Natomiast odpowiedź wydaje się być bardzo prosta, bardzo konkretna. Jeśli myślimy o inwalidztwie wtedy gdy jesteśmy zdrowi i pełni sił to nie myślimy o tych ludziach, którzy są dotknięci tym problemem. Może mało spotykamy ich na ulicach ale jest ich bardzo dużo. Postawię teraz pytanie, na które niech każdy sobie odpowie : kto z nas ma tę pewność, że dziś wróci cały i zdrowy do domu ? Nikt nie ma takiej pewności. W związku z tym pewne problemy, które wydają się nam być odległe dla nas mogą nas dotyczyć. Postaramy się lepiej poznać strukturę osobowości ludzi niepełnosprawnych. Nie tylko ich stan fizyczny, ale przede wszystkim psychiczny, bo jeśli ktoś utraci sprawność fizyczną w takim czy innym zakresie to nie przekreśla, że on nadal chce być człowiekiem, to wcale nie wymazuje z jego życia potrzeb, zainteresowań. Jeśli przeżywamy stresy a każdy z nas je przeżywa to teraz wyobraźmy sobie jak potężny jest stres u takich ludzi, którzy ulegli wypadkowi i stracili sprawność w takim czy innym zakresie ( utrata wzroku, słuchu, ręki, nogi....). Pamiętajcie o tym, że jeśli kiedyś do was jako psychologów, przyjdzie pacjent to traktujcie go jak człowieka, nie bądźcie maszynami do wystawiania zaświadczeń, starajcie się poznać tego człowieka i go zrozumieć aby nie zrobić mu krzywdy. Dodajcie mu śmiałości i odwagi aby nie odbierał was jako zagrożenie ale jako osobę, która chce mu pomóc. Przede wszystkim jesteśmy po to by pomagać, więc jeśli przychodzi do nas pacjent, klient, to nie powinien on wyjść ze spotkania z nami w takim samym stanie w jakim przyszedł, a już zachowaj Panie Boże aby wyszedł w gorszym stanie niż przyszedł, że go psycholog jeszcze bardziej zestresował, bo wtedy jest sytuacja tragiczna. Być może byliśmy dla niego ostatnią deską ratunku ! Osoba musi wyjść ze spotkania z psychologiem podniesiona na duchu, z przekonaniem, że nie ma problemów nierozwiązywalnych. Po to są te wszystkie wykłady byśmy mogli zrozumieć jak funkcjonują wszystkie mechanizmy, jak leczyć. Jeśli mamy np. człowieka chorego na nerwicę to wiadomo, że ona musi być skutkiem czegoś, jest ona skutkiem narastania konfliktów. Podaje się, że mogą być one w trzech postaciach : pierwszy rodzaj pomiędzy + i +, drugi między - i -, trzeci pomiędzy + i -. Nie wszystkie te rodzaje konfliktów niosą ze sobą stres czy stan napięcia. Pierwszy rodzaj np. pomiędzy + i +, to jest nie taki groźny konflikt, np. dziewczyna nie wie jakiego chłopaka ma wybrać, czy mądrego czy bogatego. Następny rodzaj to wybór między dwoma "minusami" a trzeci rodzaj to wybór między + i -, pomiędzy dobrem a złem. Każdy taki konflikt rodzi niepokój, lęk. Jeżeli człowiek jest w konflikcie to przeżywa lęk, strach, niepokój. Jeśli konflikty nie zostaną rozwiązane to zaczyna się niepokój i nasila się lęk. Im więcej będzie takich konfliktów nie rozwiązanych, tym narastać będzie również i niepokój. Człowiek staje się znerwicowany i na pewno nic tu nie pomoże branie tabletek, tutaj zaczyna się rola psychologa. Psychoterapia polega właśnie na tym aby te wszystkie konflikty zlikwidować. Jak się rozwiąże konflikt to znika nerwica. My jako psycholodzy znając człowieka wiemy co jest konsekwencją takiego czy innego działania. Nerwica jest to nieproporcjonalna reakcja na bodziec, bodziec jest mały a reakcja jest ogromna. Zauważmy, że bardziej nerwowi jesteśmy wtedy kiedy mamy więcej problemów, konfliktów. Kiedy ktoś jest bardzo znerwicowany to wystarczy dzwonek telefonu żeby np. wypuścić szklankę z ręki. My musimy znać metody i sposoby podejścia do człowieka i wtedy możemy pomagać człowiekowi. Nikt kto przychodzi do nas jako psychologa nie może odejść z takiego spotkania z takim samym poziomem swoich problemów. Być może, że nie uda nam się wszystkiego rozwiązać, być może nie dotrzemy do wszystkich czynników ale nieraz człowiekowi wystarcza, że jest po prostu wysłuchany i zrozumiany. Kiedy ktoś nas zauważy, zaakceptuje, okaże życzliwość i zrozumienie to wiele konfliktów znika i odchodzi w niepamięć. Żeby zlikwidować nerwicę niekoniecznie zawsze trzeba przeprowadzać psychoterapię, nieraz wystarczy zmienić środowisko. Np. jeśli kobieta ma męża alkoholika i opuści dom pełen awantur i innych nerwowych sytuacji to ona wtedy normalnie funkcjonuje. Wszystkie konflikty powinniśmy jak najszybciej rozwiązywać. Jedna z zasad higieny psychicznej mówi, że nie powinniśmy kłaść się spać jeśli mamy jakiś nierozwiązany konflikt bo jeśli tego nie zrobimy to konflikt zostanie zepchnięty do naszej podświadomości.
+ +
konflikt»»- - niepokój, lęk »»»» Nerwica
+ -
Tyle tytułem wstępu. Do problematyki ludzi niepełnosprawnych przejdziemy od następnego wykładu.
Dotyczy referatu.
Należy się skupić na jakimś problemie, np. pomocy jakiejś osobie niepełnosprawnej z naszego otoczenia. To musi być opracowanie naukowe. Musi być cel. Musi być postawiony problem. Musi być do tego dobrana literatura. Musi być rozwiązanie tego problemu. Jeśli na każdy z tych punktów napiszecie 2, 3 strony to mamy pracę z głowy. Jak się zrobi przegląd literatury, ukaże się problem, opisze się go ( przyczyny, skutki) to praca nie będzie taka trudna.