AKUMULATOR

rejestr procesora przechowujący jeden z argumentów wykonywanego rozkazu, mogący również być miejscem zapamiętania wyniku operacji arytmetycznej lub logicznej bezpośrednio po jego wytworzeniu. W architekturze procesora akumulator może nie występować, jego funkcje przejmują wówczas rejestry uniwersalne;

TRYBY ADRESACJI

sposób obliczania adresów argumentów rozkazów określony przez część operacyjną rozkazu. Liczba trybów adresowania zależy od architektury procesora.

natychmiastowy tryb adresowania - argument literalny rozkazu jest zawarty wprost w jego części adresowej.

 tryb adresowania bezpośredni - część adresowa rozkazu jest adresem jego argumentu.

tryb adresowania pośredniego - oznacza, że część adresowa zawiera adres pośredni wskazujący miejsce w pamięci zawierające adres argumentu.

Podobny do trybu adresowania pośredniego jest tryb adresowania za pomocą wskaźnika danych. Rozkazy skoków często są adresowane względnie, tzn. ich adresy oblicza się jako sumę licznika rozkazów i przemieszczenia podanego w części adresowej skoku.

PIPELINING (przetwarzanie potokowe)

równoległe wykonywanie w procesorze poszczególnych faz cyklu rozkazowego. Jeden z układów procesora potokowego wykonuje rozkaz, a drugi, niezależny układ w tym samym czasie pobiera następny rozkaz z pamięci, co podwaja wydajność procesora.

Build:

Kompiluje tylko pliki, które zmieniły się od ostatniej komendy Build. O tym, czy plik musi być skompilowany decyduje porównanie stempli czasowych pliku źródłowego (source file) i pliku typu object. Jeśli stempel źródłowego jest większy, plik jest ponownie kompilowany. Aby stwierdzić, czy plik wyjściowy musi być ponownie „linkowany”, stempel czasowy każdego pliku object jest porównywany ze stemplem pliku wyjściowego - jeśli jest większy, toplik wyjściowy jest ponownie „linkowany”.

Rebuild All:

Rekompiluje wszystkie pliki w bieżącym projekcie i ponownie „linkuje” plik wyjściowy.

DSP/BIOS:

Jądro czasu rzeczywistego zoptymalizowane dla aplikacji opartych na procesorach TI rodzin TMS320C5000 i TMS320C6000. Jest integralną częścią środowiska CCS (Code Composer Studio). DSP/BIOS poszerza zestaw instrukcji DSP o usługi czasu rzeczywistego, które tworzą podstawę architektury i struktury aplikacji DSP czasu rzeczywistego. Zawiera zintegrowane narzędzia analizy działania procesora w czasie rzeczywistym oraz zarządzania i konfiguracji „peryferiów”.

System czasu rzeczywistego:

DSP często musi przetworzyć strumienie ciągłych w czasie danych, co wymaga bardzo szybkiej odpowiedzi (w czasie rzeczywistym) na wydarzenia.

(generalnie to chyba każdy wie, o co chodzi z tym czsem rzeczywistym, a nie znalazłem nigdzie jakiegoś `zgrabnego' opisu...)

RTDX:

Wymiana nanych w czasie rzeczywistym (Real-Time Data eXchange) umożliwia transfer danych pomiędzy komputerem a DSP bez interferencji z docelową aplikacją. Ta dwukierunkowa komunikacja pozwala na zbieranie danych przez komputer, jak i jego interakcję z bieżąco wykonywaną przez DSP aplikacją. Zebrane dane mogą być analizowane i wizualizowane na komputerze. Parametry aplikacji mogą być modyfikowane bez konieczności jej zatrzymywania. RTDX umożliwia komputerowi stymulację danych do aplikacji i algorytmów DSP.

Mała programowa biblioteka RTDX działa na docelowym DSP. Przy pomocy emulatora wymienia dane z komputerem przez interfejs JTAG. Transfer ten ma miejsce w czasie rzeczywistym i bez zatrzymywania aplikacji DSP. Na komputerze biblioteka RTDX działa wraz z CCS (Code Composer Studio). Obsługuje dwa tryby otrzymywania danych z docelowej aplikacji. W trybie ciągłym dane są tylko buforowane przez hosta i na bierząco wyświetlane. W drugim trybie, skończona ilość danych jest przechwytywana i zapisywana do pliku.

Debuger (Program uruchomieniowy), program narzędziowy ułatwiający uruchamianie programu napisanego w asemblerze. Program uruchomieniowy umożliwia pracę krokową i sprawdzanie wartości zmiennych, rejestrów, pamięci itp. W językach wysokiego poziomu zamiast programów uruchomieniowych często stosuje się kompilację warunkową, śledzenie lub nawet ręczne umieszczanie we właściwych miejscach programu instrukcji drukowania dodatkowych informacji, istotnych dla wykrycia błędu. Oprogramowanie to pozwala na generację programu monitora dla danego procesora.

Emulator (angielskie emulator), program lub układ elektroniczny naśladujący wiernie działanie innego programu lub urządzenia.

Emulatory procesorów stanowią uniwersalne systemy emulacyjne przeznaczone do uruchamiania i testowania programów dla procesorów danej rodziny. Każdy z emulatorów wyposażony jest w debugger np.: w wersji DOS lub Windows. Debuggery pozwalają na pracę w języku C, PL/M i asemblerze.

Monitor -po zainstalowaniu w układzie docelowym umożliwia współpracę z systemem mikroprocesorowym, zastawianie pułapek (Break point) oraz szereg mechanizmów wspomagających uruchamianie oprogramowania. Monitor pozwala śledzić sygnał przetwarzany przez procesor.

Symulator- cześć debugera, symuluje programowo operacje procesora może być wykorzystany dla programów napisanych w C jak i asemberze. Obecnie dostępny dla PC z systemami DOS, Windows. Stosowanie symulatora pozwala na testowanie programu bez użycia sprzętu.

Profiler- Wchodzi w skład narzędzi uruchomieniowych. Służy do śledzenia wykorzystywanej przez procesor pamięci i czasu. Dzięki niemu możemy obserwować ile czasu zajmują poszczególne procedury, a także ile mocy potrzebuje na uruchomienie aplikacji. Pozwala to na łatwą lokalizację, ocenę i wyeliminowanie np. wycieków pamięci. Rozpoznaje „wąskie gardła” wydajności i pomaga zrozumieć co jest ich przyczyną. Na bieżąco pokazuje alokacje obiektów (w czasie rzeczywistym) i poprawia nadmierne alokacje obiektów tymczasowych.

Wykorzystuje się go do wykrywania błędów.

Statystyka Profilera - Raport na temat pracy procesora sporządzony na podstawie Profilera. Tworzy np. diagram, który pokazuje sekwencje wywołanych funkcji, ile czasu to zajęło. Bada ile razy wykonana była dana procedura, jej adres w pamięci, jakie procedury nie zostały wywołane.

Loader

Ładuje do pamięci wykonywalny program który jest efektem pracy Assemblera i Linkera.

(The Hunt Engineering Server/Loader is a host computer resident utility that deploys executable software across multiple DSPs within HERON Systems, and extends optional host file system access to DSP resident code. The Server/Loader utilizes the Host API to communicate with DSP hardware. It can also be used as a command line utility or as a suite of function calls from within a user application. Versions are available for use with all of the host operating systems supported by the Host API.)

polecenie Run:

Uruchamia program od lokacji wskazywanej przez PC. Wykonywanie jest kontynuowane do momentu osiągnięcia breakpoint'a ( -> Halt: Zatrzymuje wykonywanie programu, Run Free: Ta komenda wyłącza wszystkie breakpointy ,probepointy, profilepointy przed uruchomieniem programu)

polecenie Animate:

W trybie animacji program wykonuje się do momentu osiągnięcia breakpointa. Prędkość animowania to minimalny czas pomiędzy breakpointami. Przy breakpoincie wykonywanie jest wstrzymywane i wszystkie okna nie połączone z ProbePointami są odświeżane ( uaktualniane). Następnie program rusza ponownie, do osiągnięcia kolejnego Breakpointa.

Breakpoint

breakpoint wstrzymuje wykonywanie programu. Gdy program jest wstrzymany możesz:

• sprawdzić w jakiej fazie wykonywania jest program,

• sprawdzać i modyfikować zmienne

• sprawdzać stos, itp.

Aby uniknąć problemów z pipeline:

• nie ustawiaj breakpointów na instrukcjach wykonywanych jako część skoku/wywołania z opóźnieniem

• nie ustawiaj breakpointa na ostatniej lub przedostatniej instrukcji powtarzanego bloku instrukcji ( repetycja bloku rozkazów)

(breakpointy warunkowe - Conditional Breakpoints - jeśli obliczony logiczny warunek jest false to procesor wykonuje program dalej ( tak, jakby nie było breakpointa), w przeciwnym razie program jest wstrzymywany jak przy klasycznym breakpoincie)

Probe Point

Probe Points umożliwiają spowodowanie uaktualniania specjalnego okna lub zapis i odczyt próbek z pliku co dzieje się w wyszczególnionym punkcie algorytmu. To połączenie próbki sygnału z tym punktem algorytmu. Ustawiony probe point można włącząć/wyłaczać, tak jak breakpoint. Kiedy okno jest tworzone, domyślnie jest aktualizowane przy każdym breakpoincie. Można to zmienić, tak aby było aktualizowane przy probe poincie. Po aktualizacji okna wykonywanie programu jest wznawiane.

Along with Code Composer Studio's file I/O capabilities, you can use Probe Points to connect streams of data to a particular point in the DSP code. When the Probe Point is reached in the algorithm, data is streamed from a specific memory area to file or from the file to memory.

(są też Conditional Probe Points, Hardware Probe Points)

Praca krokowa (ang. Stepping)

Sposób wykonywania programu z zatrzymywaniem po każdej instrukcji w celu umożliwienia diagnozowania jego stanu przez kontrolowanie rejestrów i obszarów pamięci. Możliwe jest wykonywanie po kolei linii/komend programu jedna za druga, bądź całych funkcji lub pętli. Sposób realizowania pracy krokowej zależy od środowiska pracy/oprogramowania.

Przerwania:

Mechanizm za pomocą, którego inne moduły (np. we/wy) mogą przerwać normalne przetwarzanie danych przez procesor

sprzętowe zerowanie procesora (Reset) - rozpoczęcie wykonywania procedury bez warunków wstępnych (zawsze), zmiana zawartości rejestrów,

przerwanie programowe SWI (SoftWare Interrupt) - programowe wywołanie obsługi przerwania,

przerwanie sprzętowe niemaskowalne NMI (Non-Maskable Interrupt) - rozpoczęcie wykonywania procedury obsługi przerwania bez warunków wstępnych (zawsze),

przerwanie sprzętowe maskowalne (Maskable Interrupt) - rozpoczęcie wykonywania procedury obsługi przerwania zależne od spełnienia określonych warunków wstępnych; programowe blokowanie / odblokowanie obsługi przerwań (Enable/Disable Interrupt),

jeśli następuje przerwanie to procesor:

• zawiesza wykonanie bieżącego programu

• zachowuje kontekst bieżącego programu

• ustawia licznik rozkazów (PC) na adres programu obsługi przerwań (ang. interrupt handler routine)

• obsługuje przerwanie

• odtwarza kontekst i kontynuuje przerwany program

SARAM

pamięć pojedynczego dostępu (SARAM - Single Access RAM)

Można ją skonfigurować jako pamięć danych, pamięć programu lub

pamięć danych i programu Pamięć ta umieszczona jest w przestrzeni adresowej

od adresu 0800h. Konfiguracja, w której pamięć SARAM zlokalizowana jest w przestrzeni

adresowej programu i danych (OVLY=1, RAM=1), umożliwia umieszczenie w fizycznie

tym samym bloku pamięci zarówno kodu programu jak i pamięci danych. Bardzo często

używa się takiej konfiguracji, gdzie kod programu podczas inicjalizacji systemu ładowany

jest z wolniejszej zewnętrznej pamięci ROM do szybszej pamięci SARAM (bootloading) a

następnie tam uruchamiany i wykonywany z pełną prędkością.programu).

DARAM

Rodzina TMS320C5x wyposażona jest w 1056 słów pamięci o podwójnym dostępie -

DARAM (Dual Access RAM). Pamięć DARAM jest podzielona na trzy niezależne bloki:

Pamięć DARAM głownie stosuje się do składania danych, ale może być ona także

wykorzystana do przechowywania kodu

Pamięć DARAM umożliwia zwiększenie prędkości wykonywania operacji jednostki

centralnej CPU. Jednostka ta pracuje z wykorzystaniem 4-poziomowego przetwarzania

potokowego (pipelingu) W przetwarzaniu potokowym CPU odczytuje dane

w trzecim etapie wykonywania instrukcji (read) a zapisuje w etapie czwartym (execute).

Jeżeli instrukcja wykonywana jako pierwsza przeprowadza operację zapisu do DARAM a

instrukcja wykonywana jako następna odczytuje dane również z DARAM, możliwy jest

wtedy jednoczesny dostęp do DARAM w tym samym cyklu maszynowym. Podczas

wykonywania podobnych operacji w pamięci SARAM instrukcja następna będąca w fazie

odczytu (read) musiałaby "zaczekać" aż zakończy się faza zapisu (execute) operacji

poprzedniej.

SDRAM - synchroniczna dynamiczna pamięć RAM

Rodzaj szybkiej, synchronicznej pamięci RAM, o bardzo krótkim czasie dostępu (nawet 5,5 ns) stosowanej w komputerach zarówno jako pamięć RAM, jak i pamięć do kart graficznych.

Najważniejszą cechą tego rodzaju pamięci jest możliwość pracy zgodnie z taktem zegara systemowego , co powoduje olbrzymi wzrost wydajności. Inną ważną cechą pamięci SDRAM jest tryb burst umożliwiający kontrolę prędkości transferu danych oraz eliminację cykli oczekiwania (wait states).

JTAG - interfejs komunikacyjny zapewniający wymianę danych między PC a procesorem DSP, szybkość komunikacji do kilku Mbitów/s. Standard JTAG został stworzony przez Joint Test Action Group i stał się  światowym standardem testowania i programowania układów cyfrowych. Złącze JTAG jest obecnie coraz częściej implementowane w wielu układach i aplikacjach.

DSK - (DSP Starter Kit ) zestaw uruchomieniowy (płytka z procesorem DSP) wyposażony przeważnie w wejścia i wyjścia analogowe i cyfrowe, interfejs komunikacji DSP z PC

Emulator - (angielskie emulator), program lub układ elektroniczny naśladujący wiernie działanie innego programu lub urządzenia. Na przykład komputery osobiste nie zaopatrzone w koprocesor do obliczeń zmiennopozycyjnych mogą wykonywać te obliczenia za pomocą emulatora programowego.

Sonda emulacyjna - wykorzystana została do komunikacji Code Composera z procesorem sygnałowym. Umożliwia ona bezpośredni dostęp do rejestrów procesora i całego obszaru adresowego procesora (czyli do pamięci RAM i urządzeń zewnętrznych). Dzięki temu możliwe jest testowanie sprzętu nie posiadającego jeszcze żadnego oprogramowania typu system operacyjny. Debugger Code Composera działa właśnie dzięki bezpośredniej komunikacji z procesorem DSP.

EVM - moduły ewaluacyjne karty wkładane na magistralę PCI.

Kompilator, w informatyce, translator języka wysokiego poziomu, którego programy wynikowe mogą być wprowadzone do pamięci i wykonane dopiero po zakończeniu tłumaczenia (w odróżnieniu od interpretatora).

Programy wynikowe kompilatora mogą być przechowywane, łączone z innymi programami i wielokrotnie wykonywane znacznie szybciej niż programy interpretowane.

kompilator logiczny, oprogramowanie wspomagające projektowanie programowalnych układów logicznych.

Kompilator logiczny na podstawie dostarczonego przez użytkownika opisu działania układu wyznacza mapę połączeń w elemencie PLD.

Zaawansowane kompilatory logiczne akceptują na wejściu opisy schematów elementów TTL lub specyfikacje czasu, umożliwiając automatyczny podział większych układów logicznych na elementy PLD, optymalizację doboru elementów oraz testy symulacyjne. W wyniku działania kompilatora logicznego powstaje program sterujący pracą programatora układów.

Asembler, język programowania niskiego poziomu, wykorzystujący instrukcje procesora. Program napisany w asemblerze jest tłumaczony na (binarny) kod maszynowy. Program w asemblerze jest bardzo efektywny w porównaniu do programów napisanych w innych językach.

asembler (ang. assemble ` gromadzić') infor. podstawowy, symboliczny język programowania komputerowego, język poleceń mikroprocesora; także program interpretujący tę symboliczną reprezentację języka programowania.

Program łączący, program konsolidujący, konsolidator (angielskie linker, linkage editor), program zespalający biblioteki lub moduły biblioteczne z modułami programu wynikowego wyprodukowanymi przez kompilator; efektem działania konsolidatora jest kod w postaci gotowej do ładowania. (W systemie MS-DOS produkt działania programu łączącego jest przechowywany w plikach o godłach exe lub com.

chip [tszip] (ang. `wiór') tech. zintegrowany układ zawierający miliony współpracujących elementów elektronicznych (np. oporników, tranzystorów), używany w wielu urządzeniach o skomplikowanej elektronice, m.in. w komputerach i telewizorach; układ scalony

DSS (z angielskiego Decision-Support Systems, Digital Signature Standard), oprogramowanie umożliwiające podejmowanie decyzji przez analizę danych i tworzenie raportów, zazwyczaj działające w interfejsie GUI.

Rejestr Kołowy - Circular Size Register:

Rejestr służący do adresacji pewnego obszaru pamięci w sposób „kołowy” . Dostęp po kolei, a po dotarciu do ostatniej komórki „zawinięcie” i powrót do komórki pierwszej. Przydatny przy realizacji np. filtrów FIR (kolejne współczynniki transmitancji filtru w kolejnych komórkach).

Rejestry Pomocniczy/Adresujący:

Można porównać do znanych z „Techniki Cyfrowej” rejestrów R0 i R1. Służą zarówno do przechowywania danych, jak i do adresacji pośredniej (w rejestrze adres komórki, spod którego należy pobrać daną). W DSP rejestrów takich jest więcej (nawet wszystkie rejestry pomocnicze procesora mogą mieć możliwość adresowania).

Pamięć

-wew.pam.programu ROM, pojemność 4K słów 8-bitowych. Możliwość rozszerzenia do 64K bajtów przez dołączenie pam. zewnętrznej.

Organizacja: podzielona jest na strony po 2K słów. Część tej pamięci jest zawarte wewnątrz układu mikrokomputera i stanowi wew. pamięć programu. Jest to pamięć stała ( typ ROM lub EPROM ). Pozostała część przestrzeni adresowej ( do 64K) może być wykorzystana po podłączeniu do układu zewnętrznej pamięci programu- może być dowolnego typu.

Podział pamięci na te dwie grupy jest niezauważalny od strony programowej.

Pamięć programu jest adresowana przez 16-bitowy licznik rozkazów-PC. Bity od 11 do 15 licznika rozkazów wyznaczają numer strony pamięci; bity od 0 do 10- adres na stronie

-wew.pam.danych RAM, pojemność 128 bajtów. Możliwość dołączenia pam. zewnętrznej pamięci danych do 64K słów ( w ramach osobnej przestrzeni adresowej).

Jest najdogodniejsza do zapamiętywania argumentów i wyników wszelkiego rodzaju obliczeń. Większość rozkazów przesłań dotyczy tej pamięci; pobierane są z niej dane do większości dwuargumentowych operacji logicznych i arytmetycznych.

Wyróżnić można w tej pamięci dwa obszary:

•obszar pamięci użytkowa ( cztery zbiory uniwersalnych rejestrów roboczych); adresy 0-7FH (0-127)

•obszar rejestrów specjalnych( SFR) 80H-0FFH (128-255)

Port szeregowy

Umożliwia niezależne nadawanie i odbieranie transmisji szeregowej. Może pracować w czterech trybach pracy:

•TRYB 0 szeregowa transmisja synchroniczna( znaki 8-bit taktowane sygnałem zegarowym)

•TRYB 1 szeregowa transmisja asynchroniczna (znaki 8-bit szybkość określona programowo)

• TRYB 2szeregowa transmisja asynchroniczna (znaki 9-bit szybkość 1/32 lub 1/64 częstotliwości zegara)

• TRYB 3szeregowa transmisja asynchroniczna (znaki 9-bit szybkość określona programowo)

Zmiana postaci z równoległej na szeregową i odwrotnie oraz sterowanie odbywa się automatycznie. Dane odebrane przez post szeregowy są zapisywane do rejestru wej. Transmisji szeregowej, dane wysłane- są pobierane z rejestru wyjściowego transmisji szeregowej.

Linie wejścia-wyjścia

32 linie wejścia-wyjścia i są zorganizowane w cztery porty 8-bitowe ( P0 P1 P2 P3). Część z nich może być wykorzystana do realizacji specjalnych funkcji. Wszystkie porty są dwukierunkowe- wykorzystane jako wejście lub wyjście bezpośrednie. Do tych pracujących jako wejście muszą być wpisane jedynki.

P1- przeznaczony jest do pracy wyłącznie jako bezpośrednie wej-wyj. Pozostałe linie, w zależności od konfiguracji systemu oraz jego oprogramowania, mogą pełnić również i9nne funkcje.

Przy współpracy z zew. pamięcią programu lub danych P0 pełni funkcję wej-wyj dwukierunkowej multipleksowanej magistrali adresowej ( 8 mniej znaczących bitów) i danych, a P2 jest wyjściem 8-bardziej znaczących bitów magistrali adresowej.

Wykorzystanie powyższych linii jest dowolne i zależy wyłącznie od konstruktora systemu.

Układ przerwań

Dwupoziomowy, może obsługiwać dwa przerwania zewnętrzne i dwa z układu czasowo-licznikowego oraz przerwanie z układu szeregowego wyjścia-wyjścia.

Wpisanie jedynki do odpowiedniego znacznika jest zgłoszeniem przerwania, wyzerowanie go powoduje skasowanie zgłoszenia- odbywa się to automatycznie.

Każde z przerwań może być ustawione na wyższym lub niższym poziomie priorytetu. W razie jednoczesnego zgłoszenia kilku przerwań na tym samym poziomu, o kolejności przyjęciu zadecyduje ustalony priorytet zgłoszeń, jako pierwsze będzie przyjęte przerwanie z wyższego poziomu priorytetu. Program obsługi przerwania z wyższego poziomu jest nieprzerywalny.

Praca krokowa (ang. Stepping)

Sposób wykonywania programu z zatrzymywaniem po każdej instrukcji w celu umożliwienia diagnozowania jego stanu przez kontrolowanie rejestrów i obszarów pamięci. Możliwe jest wykonywanie po kolei linii/komend programu jedna za druga, bądź całych funkcji lub pętli. Sposób realizowania pracy krokowej zależy od środowiska pracy/oprogramowania. [Encyklopedia internetowa]

Wykres obciążenia procesora

Wykres ten ilustruje poziom obciążenia procesora pod wpływem wykonywania programu, pozwalając wykonawcy na określenie obszarów gdzie zasoby CPU są nadwerężone lub gdzie jest miejsce na dodatkowe funkcje. Zestrojenie analizy osiągów w czasie rzeczywistym dla poszczególnych części aplikacji pozwala wykonawcy uzyskać statystyki dla poszczególnych funkcji włączając minimum, maksimum i całkowity czas wykonania. [PDF]

The CPU load graph illustrates the level of processor loading against program execution, enabling developers to determine areas where CPU resources are being stretched or where there is headroom to add more functions. The tune performance for individual parts of the application real-time analysis enables the developer to acquire statistics on individual functions including minimum, maximum and total execution time.

Śledzenie przebiegu programu

(angielskie tracing), czynność kontrolowania przebiegu sterowania w diagnozowanym programie, uzyskiwana automatycznie za pomocą kompilatora lub przez wstawienie do programu instrukcji drukowania kontrolnego. [Encyklopedia internetowa]

Wyświetla zdarzenia zapisane w logach obiektu, odzwierciedlając dynamiczny przepływ kontrolny podczas wykonywania programu. [PDF]

Displaying events written to target logs, reflecting

dynamic control flow during program execution

Wykresy pracy / stanów

You can use the Execution Graph in Code Composer to see a visual display

of thread activity by choosing Tools→DSP/BIOS→Execution Graph.

This window examines the information in the system log (LOG_system in the

Configuration Tool) and shows the thread states in relation to the timer

interrupt (Time) and system clock ticks (PRD Ticks).

FLASH (angielskie FLASH memory), półprzewodnikowa pamięć stała, wielokrotnie zapisywalna sygnałami o napięciu około 12 V (teraz ok3-5V). Proces kasowania pamięci FLASH jest długotrwały i musi dotyczyć jej całej lub dużych bloków, szybkie jest natomiast zapisywanie (dziesiątki ns) - stąd wywodzi się nazwa flash czyli błyskawica. Pamięć FLASH można zapisywać co najwyżej kilkadziesiąt tysięcy razy. Dzięki zapisywalności

pamięci FLASH są wygodne do uaktualniania oprogramowania przechowywanego na stałe w komputerach.

Cechy:

• ograniczona liczba zapisów, estymowany czas przechowywania 10lat

• elektryczny sposób rozładowywania

• silne pole elektromagnetyczne może zmienić zawartość pamięci, podobnie jak duży wstrząs

• maks 100 000 000, baza to 100 000 programowań

• programuje się zawsze bloki pamięci 8-512B

• pobory mocy na poziomie uA (do ok. 40 uA dla 60 kB), przy wysyłaniu może być kilkanaście mA

• w czasie programowania do 2mA

• gdyby się uczepił o czasy zapisu nawet 4 MB/s oraz odczytu z prędkością 4,8 MB/s - to w aparatach cyfrowych

• aha no i nie trzeba podawać napięcia, żeby utrzymywać dane w pamięci to może być istotne

Nie wiem cholera jak szczegółowo to opisywać ale chyba wystarczająco (nie)dokładnie to zrobiłem

EPROM (angielskie Erasable PROM), półprzewodnikowa, programowalna pamięć stała, o pojemności od 16 KB do kilku MB, której zawartość można usuwać za pomocą naświetlania promieniami ultrafioletowymi. W tym celu na obudowie układu EPROM jest zamontowane okienko ze szkła kwarcowego. Tańsze modele EPROM nie mają okienka, więc po jednorazowym zaprogramowaniu ich zawartość nie może ulec zmianie. Programowania pamięci EPROM dokonuje się w urządzeniach zwanych programatorami.

• zapis bajt po bajcie

• zapis 1..10ms,

EEPROM, E2PROM (z angielskiego Electrically Erasable PROM), pamięć półprzewodnikowa przeznaczona tylko do czytania, której komórki można jednak wielokrotnie zapisywać i kasować za pomocą sygnałów elektrycznych o zwykłym napięciu, bez stosowania programatora. Czas zapisywania EEPROM jest wielokrotnie dłuższy od czasu czytania, a liczba jej przeprogramowań ograniczona.

- W celu zaprogramowania bajtu wystarczy tylko podać adres i dane. Jeżeli podamy potem polecenie zapisu i zainicjujemy operację programowania, EEPROM zapamiętuje wewnętrznie adres i dane, po czym natychmiast zwalnia linie adresowe i linie danych.

• Najpierw jest kasowany stary bajt, a następnie programowany nowy. Czas trwania programowania wynosi 1...10ms, a więc jest tego samego rzędu, jak w pamięciach EPROM.

• W niektórych pamięciach EEPROM w jednej operacji programowania można zapisać nie tylko pojedynczy bajt, lecz całą "stronę" mieszczącą 16...64 bajty.

• Jednego bajtu nie wolno zapisać więcej niż 104...106 razy (w zależności od typu układu scalonego).

Rozwiązanie pośrednie między pamięciami EPROM a EEPROM stanowią pamięci EEPROM kasowane równolegle (flash). Można je kasować elektrycznie tak, jak pamięci EEPROM, ale nie bajt po bajcie, lecz całą pamięć za jednym razem.

PROM (angielskie Programmable ROM), pamięć półprzewodnikowa, której jednorazowe zapisanie polega na przepaleniu połączeń matrycy pamięci za pomocą programatora. Raz określona zawartość pamięci PROM może być później tylko czytana. Pamięci PROM są używane do budowy układów kombinacyjnych.

Procedura obsługi przerwania jest już gdzieś opisana, ale może co nieco dopiszę albo inaczej to ujmę

Przerwanie programowe:

Działa podobnie do wywoływania podprogramu. Zdekodowanie tej instrukcji powoduje wstrzymanie pobierania kolejnych instrukcji i unieważnienie instrukcji już pobranej. Na stosie sprzętowym umieszcza się adres następnej instrukcji po instrukcji przerwania programowego. Instrukcja powrotu z procedury obsługi przerwania przywraca przerwany kontekst, pobiera ze stosu sprzętowego adres instrukcji występującej po instrukcji przerwania programowego i odblokowuje system przerwań.

Przerwania sprzętowe sygnalizowane mogą być przez urządzenia zewnętrzne za pośrednictwem czterech wejść przerwań maskowanych INT1-INT4 oraz wejścia przerwania niemaskowanego NMI. Źródłem przerwania sprzętowego może być także urządzenie wewnętrzne np. port szeregowy. Od chwili zgłoszenia przerwania do chwili kiedy procesor podejmuje pierwsze działania upływają trzy okresy zegara taktującego21. Wtedy to procesor zaznacza w rejestrze przerwań IFR źródło przerwania, a w następnym cyklu zegarowym pobraną właśnie instrukcję zamienia na instrukcję przerwania programowego. Na stosie sprzętowym umieszcza się adres usuniętej instrukcji. Argumentem wstawionej instrukcji przerwania programowego jest numer pozycji w tablicy wektorów przerwań zawierającej procedurę obsługi zgłaszanego przetrwania sprzętowego. Przyporządkowanie przerwaniom sprzętowym procedur obsługi ustalone zostało na zawsze przez producenta procesora [8]. Od tej chwili wszystko dzieje się tak jak to opisano dla instrukcji przerwania programowego.

Makrofunkcje są wcześniej utworzonymi programami, które realizują podstawowe operacje. Po ich zadeklarowaniu można używać wejścia i wyjścia makrofunkcji w części logicznej programu.

---