Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji

Instytucja stwierdzenia nieważności decyzji ma charakter niejednolity (mieszany) , bo występują w niej środki zaskarżenia, środki nadzoru, a także w ograniczonym zakresie odwołalność decyzji.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony (środek zaskarżenia) lub z urzędu (środek nadzoru), a jeżeli decyzja została wydana przez ministra lub SKO, to nieważność decyzji stwierdza właśnie ten organ, co będzie elementem charakterystycznym dla odwołalności decyzji.

1. przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji - dopuszczalność stwierdzenia nieważności decyzji jest w kpa oparta na 3 przesłankach:

1. przesłance pozytywnej - którą stanowi wystąpienie jednej z wyczerpująco wyliczonych w art.156§1 podstaw. Organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która:

• wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości,

• wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa,

• dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną,

• została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie,

• była niewykonalna w dniu jej wydania i niewykonalność ma charakter trwały,

• w razie jej wykonania wywołąłaby czyn zagrożony karą,

• zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.

2) przesłance negatywnej - jedną stanowi termin, a drugą - spowodowanie przez decyzję nieodwracalnych skutków prawnych.

Strona może żądać stwierdzenia nieważności tylko decyzji ostatecznej.

W postępowaniu podatkowym Ordynacja podatkowa wprowadza 3 przesłanki:

• 2 przesłanki pozytywne: przesłanka ostateczności decyzji; jedna z wad wyliczona w art.247§1

• 1 przesłanka negatywna: upływ terminu

---