Porzuć swoją przeszłość czyli o uzdrowieniu pamięci

BRAT REMI

Porzu� swoj� przesz�oœ� czyli o uzdrowieniu pami�ci

Fragmenty ksi��ki wydawnictwa List

Ksi��ka do nabycia m.in. w Ksi�garni Mateusza

Ksi��ka jest zbiorem konferencji wyg�oszonych podczas rekolekcji i spotka� modlitewnych. Teksty zosta�y zebrane i opracowane przez Viviane de Montalembert. Dzi�kuj� jej za ogromny wk�ad pracy, bez kt�rego ksi��ka nie ukaza�aby si�.

Brat R�mi Schappacher OP

SPIS TREŒCI

PRZEDMOWA

Chc� spotka� Chrystusa tu i teraz • Czy B�g naprawd� chce uzdrawia�? • Wiem, �e B�g mnie uzdrowi. Ale kiedy? • Wspomnienia nie s� neutralne • Nasza pami�� jak zagracony strych

1. W POSZUKIWANIU SENSU �YCIA

„Za g�rami za lasami...” • Pochodzenie - Ÿr�d�o naszej to�samoœci • Pami�� nadaje sens �yciu • B�g pami�ta • B�g pami�ta, ale my chcemy zapomnie� • Nasza historia jest œwi�ta • Poznaj swoj� przesz�oœ�, abyœ m�g� j� porzuci� • Szcz�œliwy cz�owiek, kt�ry rozumie sens wydarze� • Odnalezienie sensu �ycia uzdrawia • Nie jesteœmy jedynymi autorami naszej historii

2. NASZA PAMI�� JAK G�RA LODOWA

Szybkowar i g�ra lodowa • Pami�� nas chroni • Interpretuj�ce okulary • To tak, jakbyœmy tam byli... • Przecie� mi to przepowiedziano!

3. JESTEŒMY ZRANIENI

Dwadzieœcia cztery godziny na dob� • Wszyscy myœl� tylko o sobie • Grzeczna dziewczynka • Fobie powoduj� utrat� kontroli nad sob� • Œmier� jako doœwiadczenie nieodwracalnoœci • Od dawna œni� o umar�ych... • Gdy nasza rana jest wynikiem grzechu

4. W OCZACH BOGA CZ�OWIEK JEST PI�KNY

Cz�owiek, a nie anio�, jest jedn� z Os�b Tr�jcy Œwi�tej • Nuda, smutek, niech��... • Nie pogardzajmy swoim cia�em • Cia�o zdradza stan naszej duszy • Sp�jrz na siebie �yczliwie i otw�rz si� na innych

5. MA�O KATOLICKI OBRAZ BOGA

Kim jest B�g? • Czy B�g mo�e by� z�y? • Czy cz�owiek potulny mo�e stan�� przed Bogiem? • By� star� grusz� • Widz� Jezusa • Widzenie Boga ulega zmianie • B�g S�dzi� Sprawiedliwym • Cz�owiek skazany na uniewinnienie

6. CZY CHCESZ BY� ZDROWY?

Nie b�j si� zdrowie� • Czy nadal b�dziecie przy mnie, jeœli wyzdrowiej�? • Chromy, kt�ry „posiada�” swoj� chorob� • Gdyby mnie bardziej kochali, wyzdrowia�bym

7. GDYBYŒ M�G�...

P�on�cy dom • Komu powinniœmy wybaczy� • Posiniaczona dusza • Ale czy ona mi wybaczy�a? • Nie potrafi� sobie wybaczy� • U kresu wytrzyma�oœci! • Wybaczy�em jej, poniewa� poprosi�eœ o wybaczenie • Czy gdybyœ m�g�, wybaczy�byœ?

8. UWIERZY� W MI�OŒ�

Porz�dni ludzie nie nale�� do sk�panych w �asce • Kiedy smuci nas szcz�œcie bliŸniego • Pami�tajmy o walce Jakuba • Uzdrowienie nie jest powrotem do pocz�tku • Ufam Tobie • Pracuj nad swoj� wyobraŸni� • Zawiedziona ufnoœ� • Praktykowanie ufnoœci • M�wi� o mi�oœci, to jeszcze nie znaczy kocha� • To, co zachowujemy dla siebie, niszczeje • Na wysokoœciach bez zabezpiecze� • RadŸ sobie sam! • W po�owie moich dni musz� odejœ� • Czy w Izraelu jest chocia�by jeden prorok? • Skacz! Nie b�dziesz �a�owa�

9. NASZE �YCIE W DUCHU

To nie magia • Nawr�cenie • B�g jest obecny i nudzi si� • Nawracanie si� boli • Nie dotykajmy zabliŸnionych ran • Jakiego cz�owieka chcesz w sobie ocali�? • Nie ulec zniech�ceniu • Uwierzmy, �e B�g nas kocha • Pi�tno skarabeusza • Uzdrowienie to duchowe wzrastanie • Rekonwalescencja pozwala istnie� • Kierownictwo duchowe

10. WSZ�DZIE I W KA�DYM CZASIE

Pragn�a, aby Jezus j� poca�owa� • Kiedy si� modl�, patrz� • Szukajmy prawdy o naszym cierpieniu • Nie m�wmy, �e Boga nie ma • Ile lat ma p�acz�ce dziecko? • Jezu, czy by�eœ wtedy ze mn�? • B�g widzi nasze serca • Uzdrawiaj�ce sny i widzenia • �aska pokoju w Duchu Œwi�tym • B�g stosuje miejscowe znieczulenie • Kiedy cz�owiek jest niewolnikiem swych czyn�w • Co widzisz i s�yszysz? • A gdyby otworzy�y si� drzwi i wesz�o twoje dziecko?

11. KOCHAJ�C IDZIEMY SZYBCIEJ I DOCHODZIMY DALEJ

Alleluja, Jezus ci� uzdrowi�! • Niedyskrecja przeszkod� w uzdrowieniu • To jak wizyta u dentysty • �eby zrozumie� modlitw�, wyobraŸmy sobie g�bk� • Kiedy kochamy, idziemy szybciej • Odczuwa� mi�oœ� • Bezinteresownoœ�

PO UZDROWIENIU

W bitewnym zam�cie • Œcie�ki na pustkowiu • Owoce zranienia • Oto na zdrowie zamieni� mi gorycz • Przyodziejmy si� w mi�oœ�! To takie �atwe! • Cierpienie daje w�adz� nad Bogiem • Umrze� aby �y� • To nadzwyczajne!

fragmenty ksi��ki

PRZEDMOWA

(...)

Wspomnienia nie s� neutralne

Pierwszym krokiem na drodze uzdrowienia wewn�trznego jest uœwiadomienie sobie swojego zranienia. Cz�owiek, kt�ry uwa�a si� za zdrowego na ciele i umyœle, nie b�dzie prosi� o ocalenie i uzdrowienie, bo „nie poi si� os�a, kt�remu nie chce si� pi�”. Najpierw trzeba uzna� swoj� chorob� i zranienie. To trudny etap, bo �atwiej dostrzegamy s�aboœ� u innych ni� u siebie.

To, czy byliœmy kochani, czy niekochani w dzieci�stwie, warunkuje spos�b percepcji rzeczywistoœci, innych i nas samych. Wspomnienia decyduj� o tym, jacy jesteœmy, determinuj� nasz spos�b ubierania si�, chodzenia, m�wienia, a nawet �ycie rodziny, kt�r� za�o�yliœmy czy za�o�ymy. To one nas wykreowa�y. Ale uzdrowienie wewn�trzne nie polega na amnezji. WyobraŸmy sobie, �e B�g wymazuje nam z pami�ci nasz� histori�! Stalibyœmy si� tuzinkowi, utracilibyœmy swoj� wyj�tkowoœ�, wszyscy bylibyœmy tacy sami. W�aœnie nasza wyj�tkowa historia zbudowana z osobistych wspomnie� odr�nia nas od innych.

Rzadko wypieramy do nieœwiadomoœci wspomnienia. Jeœli nie s� bolesne, to na og� wywo�ujemy je z pami�ci z �atwoœci�, cho�by fragmentarycznie, cho�by z pozoru by�y zapomniane. Na og� osoby starsze �atwo zapominaj� niedalek� przesz�oœ�, a pami�taj� wydarzenia bardzo odleg�e. Na staroœ� ca�a przesz�oœ� wraca do nas z naszej pami�ci.

Nasze wspomnienia nie s� neutralne. Szczeg�lnie te bolesne bywaj� „na�adowane”, gotowe wybuchn�� w ka�dej chwili. Niekt�re s� jak nieustaj�cy wewn�trzny krwotok, kt�ry wyczerpuje dusz�. Wystarczy�o, �e pewnego dnia us�yszeliœmy: „Jesteœ idiot�. Niczego nie osi�gniesz!” i rzeczywiœcie przez ca�e �ycie tu�amy si� od niepowodzenia do niepowodzenia, nie mog�c wydosta� si� z apatii i nie rozumiej�c przyczyn naszych k�opot�w. Nie rozumiemy, �e po prostu tak zostaliœmy „zaprogramowani” owym jednym zdaniem us�yszanym w dzieci�stwie. Kiedy stajemy si� doroœli, chcielibyœmy wierzy�, �e przesz�oœ� si� nie liczy. A jednak nadal boimy si� przejœ� przez ciemny korytarz, wychodzi� wieczorem, przechodzi� obok zamkni�tych drzwi itp. Dlaczego? Tego nie wiemy.

Nasza pami�� jak zagracony strych

Pierwszym etapem uzdrowienia jest przyzwolenie, �eby bolesna przesz�oœ�, wszystkie wydarzenia sprawiaj�ce nam b�l wydosta�y si� z nieœwiadomoœci do pami�ci. Pami�� jest czymœ w rodzaju strychu, na kt�rym gromadzimy niechciane wspomnienia. Jedne strychy s� uporz�dkowane, inne nie. Tam, gdzie brakuje porz�dku, mo�emy si� potkn�� o coœ, co le�y na pod�odze i na przyk�ad z�ama� nos. Nie wiemy, gdzie postawi� nog�, boimy si�, �e kt�raœ deska si� za�amie i spadniemy w d�. Boimy si� r�wnie� kurzu. W efekcie cz�sto rezygnujemy z wejœcia. Nasza pami�� to taki zagracony strych. B�g chcia�by zrobi� tam porz�dki. Chcia�by, abyœmy odkryli fantastyczne rzeczy. On wie, �e pod zewn�trznym nieporz�dkiem i kurzem kryj� si� skarby przysz�ej radoœci.

Tylko w jaki spos�b rozpocz�� porz�dkowanie?

1. W POSZUKIWANIU SENSU �YCIA

Tak po prostu

Tak po prostu zamkn��em si� w sobie,

bo bardzo mnie zraniono.

By� mo�e powr�c� do Boga za dzie�,

miesi�c lub za rok,

jeœli uda mi si� zmieni� moje myœli i uczucia

i jeœli On jeszcze b�dzie na mnie czeka�.

Powoli odwr�c� stron�,

wybior� inn� ksi��k� z obrazkami,

naucz� si� kocha� �arliwie.

To b�dzie zupe�nie inne �ycie

w zupe�nie innym œwiecie.

Tak po prostu zamkn��em si� w sobie,

bo bardzo mnie zraniono

Zamkn��em umys� i serce,

by wszystko jeszcze raz rozwa�y�.

Bibi

„Za g�rami, za lasami...”

Tak najcz�œciej zaczynaj� si� bajki dla dzieci. A tak si� ko�cz�: „Pobrali si� i mieli du�o dzieci!” Opowieœ�, kt�ra ma pi�kny pocz�tek, na og� r�wnie� ko�czy si� szcz�œliwie. W�aœnie dlatego religie, narody czy ideologie poszukuj�c wiarygodnoœci wskazuj� na swoje szacowne korzenie, na „ojc�w za�o�ycieli”, czy „ojc�w narodu” spoczywaj�cych w Panteonie. Ideologie polityczne szczyc� si� swoimi za�o�ycielami, na przyk�ad gaullizm de Gaullem, marksizm Marksem, stalinizm Stalinem itp. Przypowieœci o za�o�ycielach wielkich miast, kt�rych uwa�ano za bog�w czy p�bog�w, s� wytworami wyobraŸni zbiorowej, kt�re bardzo si� ceni - �e wspomn� tylko o Romulusie i Remusie, legendarnych za�o�ycielach Rzymu.

Wydaje si�, �e pragnienie awansu spo�ecznego i politycznego implikuje koniecznoœ� powrotu do swoich korzeni. Im bardziej jakaœ osoba lub nar�d staj� si� s�awni, tym bardziej odczuwaj� potrzeb� udowodnienia swego znakomitego pochodzenia. Wszystko dlatego, �e w naszym umyœle, podobnie jak w bajkach, chlubna przesz�oœ� zak�ada koniecznoœ� szcz�œliwej przysz�oœci. Mo�na powiedzie�, �e dynamizuje jej perspektyw�. Tote� wiele rodzin sporz�dza swoje drzewa genealogiczne, a ca�a wsp�czesna epoka podr�y kosmicznych i coraz nowszych komputer�w poszukuje wiedzy o pocz�tkach œwiata i �ycia na ziemi. Cz�owiek, w poszukiwaniu to�samoœci, pragnie opowiedzie� swoj� histori� i histori� swoich praojc�w.

Pochodzenie - Ÿr�d�o naszej to�samoœci

Szukaj�c pracy przedstawiamy curriculum vitae, a w nim informacje dotycz�ce naszego pochodzenia, czyli tego, co stanowi nasz� to�samoœ� w oczach innych. W niekt�rych krajach wystarczy wypowiedzie� swoje nazwisko i od razu jesteœmy identyfikowani. Np. w krajach Wschodu: Ibrahim ben Youssef, czyli syn J�zefa. Przodk�w wymienia si� czasami a� do pi�tego pokolenia. Ewangelia wed�ug œw. Mateusza podaje rodow�d Jezusa: syna Dawida, syna Abrahama. Abraham by� ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba itd. Œw. Mateusz wylicza a� czterdzieœci dwa pokolenia od Abrahama do Jezusa. Czy we wsp�czesnej Europie jest ktoœ, kto m�g�by wymieni� czterdzieœci dwa pokolenia swojej rodziny? Dzisiaj wyczynem bywa podanie imion dziadk�w. Kiedy zapominamy o przodkach, zuba�amy nasz� osobist� histori�, ograniczamy j� do nas samych. Ci�ki, nieznoœny b�l istnienia jest czasem wynikiem braku korzeni. Jedn� z wielkich potrzeb cz�owieka jest znajomoœ� swoich korzeni. Adoptowane dziecko, mimo �e jest dobrze przyj�te przez now� troskliw� rodzin� zastanawia si�, cz�sto zadaj�c sobie b�l, kim s� jego rodzice i dlaczego je porzucili. Œwiadczy o tym sukces program�w telewizyjnych typu: „Utracony z oczu”, „Zerwane wi�zi” i in. Miliony telewidz�w ogl�daj� kogoœ, kto poszukuje swoich bliskich i prosi o pomoc chc�c odzyska� spok�j.

Pami�� nadaje sens �yciu

Nasza to�samoœ� kszta�tuje si� dzi�ki osobistej i zbiorowej pami�ci. Rzeczywista a nawet fikcyjna pami�� pozwala nam istnie�, sytuuje nas w czasie i w przestrzeni, a tak�e w spo�ecze�stwie, we wsp�lnocie, w rodzinie. Pami�� nadaje sens naszemu �yciu. Sprawia, �e istniejemy w swoich w�asnych oczach, w oczach innych ludzi, a nawet w oczach Boga. Pami�� pozwala wejœ� w relacj� z sob� i innymi. Osoba zamkni�ta samotnie przez czterdzieœci lat w czterech œcianach zachowa poczucie sensu istnienia i uniknie rozpaczy, pod warunkiem, �e ocali pami�� i wspomnienia.

Jeœli odnajdziemy swoj� histori�, ona nada sens naszemu �yciu, a wtedy przestaniemy si� miota� we wszystkich kierunkach i kr�ci� si�w k�ko. W opowiadaniu Raymonda Devosa wszystkie zjazdy z ronda zostaj� zamkni�te znakami zakazu. Ludzie je�d�� wko�o tak d�ugo, a� pacjent z ambulansu zostaje przeniesiony do karawanu. Osoby, a bywa �e i ca�e narody, zdaj� si� by� zamkni�te na „rondzie z zakazem wyjazdu” z powodu braku znajomoœci pozytywnego sensu swojej historii.

Pami�� o odwa�nych rodzicach, kt�rzy �atwo si� nie poddawali, ale radzili sobie z trudnoœciami, mo�e ustabilizowa� czyj�œ psychik� na ca�e �ycie. Zdarza si�, �e œmier� rodzica wymazuje d�ugotrwa�y wstyd, nieoczekiwanie rodzi dum� z pochodzenia, pomaga zaakceptowa� fizyczne podobie�stwo, kt�re dot�d niepokoi�o. Przesta�my si� wi�c miota� we wszystkich kierunkach i kr�ci� si� w k�ko, jak bohaterowie wspomnianego opowiadania, spr�bujmy odnaleŸ� sens �ycia, to znaczy spr�bujmy odnaleŸ� pami��. Jeœli wyma�emy przesz�oœ�, teraŸniejszoœ� straci swoje barwy, a na tym ucierpi przysz�oœ�. Trac�c pami�� o przesz�oœci przestajemy �y� w teraŸniejszoœci. Cz�owiek boi si� najbardziej nie tego, �e inni o nim zapomn� - do tego, niestety, jesteœmy w stanie si� przyzwyczai� - cz�owiek boi si� najbardziej utraty pami�ci, amnezji. Pr�dzej pogodzi�by si� z utrat� n�g, r�k, oczu ni� z utrat� pami�ci, kt�ra jest zapisem jego osobistej historii. Na progu staroœci wiele os�b zaczyna traci� pami��. Choroba Alzheimera wszystkich nas przera�a. Nawet jeœli cia�o zawodzi, cz�owiek chce zachowa� pami��. Przedk�ada j� ponad wszystko, bo ona stanowi o jego istnieniu. Tak d�ugo jak pami�tamy, tak d�ugo istniejemy. Pami�� jest naszym prawem do �ycia.

B�g pami�ta

W Piœmie Œwi�tym cz�owiek cz�sto prosi Boga: „Panie, pami�taj o mnie”. Na krzy�u dobry �otr m�wi do Jezusa: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego kr�lestwa. B�g o nikim nie zapomina. Czy ktoœ z nas m�g�by przejœ� pomi�dzy kroplami deszczu? To niemo�liwe!

Podobnie niemo�liwe jest, �eby B�g o nas zapomnia�.

W Nim bowiem wybra� nas przed za�o�eniem œwiata (Ef 1,4) - pisze œwi�ty Pawe�. B�g wybra� nas zanim nas stworzy�. To wa�na wiadomoœ�, zw�aszcza jeœli rodzice nie pragn�li naszego pocz�cia, jeœli pojawiliœmy si� w nieodpowiednim momencie i zostaliœmy Ÿle przyj�ci. Kiedy czasem przychodzi nam do g�owy okropna myœl: „Po co si� urodzi�em? Nikomu nie jestem potrzebny!”, to pami�tajmy, �e sam B�g pragn�� naszych narodzin. Nie zapominajmy o tym zw�aszcza w chwilach, kiedy inni zjadliwie nas krytykuj�, kiedy m�wi�: „Co za niezdara!”, albo „Jesteœ tu potrzebny jak pi�te ko�o u wozu!”. B�g m�wi wtedy: Ten si� tam urodzi�. W tobie s� wszystkie me Ÿr�d�a (Ps 86, 6-7). Tak m�wi Pan o Jerozolimie, kt�ra jest matk� wszystkich lud�w.

Bo�a pami�� nie jest ulotna, jak nasza, ona jest odwieczna, tak jak On jest odwieczny: od wieku po wiek Ty jesteœ Bogiem. �yjemy w Jego obecnoœci, jesteœmy z Nim na wiecznoœ�. Ustami Izajasza B�g nas zapewnia: Ja ci� mi�uj�! Bardzo chcia�bym zobaczy� Boga m�wi�cego do mnie te s�owa. Uwierzy�em w nie, bo s� prawdziwe i wiem, �e pewnego dnia wszyscy us�yszymy coœ, co ju� dziœ przeczuwa nasze serce: Ukszta�towa�em ciebie, nie p�jdziesz u Mnie w niepami��. To obietnica na ca�� wiecznoœ�.

B�g zapomina jedynie o naszych grzechach. Prorok Ezechiasz m�wi wr�cz: poza siebie rzuci�eœ wszystkie moje grzechy. B�g widzi wszystko i wszystko pami�ta, ale nasze grzechy wyrzuca z pami�ci. Jeremiasz zapewnia o zmazaniu winy, kt�rej nie b�dzie. Po grzechu nie pozostanie �aden œlad. Zupe�nie nic.

B�g pami�ta, ale my chcemy zapomnie�

Czasami, by unikn�� b�lu, nieœwiadomie fa�szujemy nasz� histori�, wypieraj�c zbyt bolesne i trudne wspomnienia. Ale nawet jeœli zafa�szujemy nasz� pami��, tak, �e nie b�dziemy mogli jej „odczyta�” w spos�b obiektywny i pozytywny, wczeœniej czy p�Ÿniej st�umione treœci zaczn� przenika� w nasze codzienne �ycie. B�dziemy odczuwa� pokus� nieustannego opowiadania o sobie z podawaniem coraz wi�kszej iloœci szczeg��w albo przeciwnie, b�dziemy milcze� na sw�j temat obawiaj�c si�, �e inni DOWIEDZ� SI�. Czego mogliby si� dowiedzie�? Sami nie wiemy. Ale chcemy by� czyœci jak �za.

Tylko wtedy czujemy si� godni istnienia, kiedy mo�emy opowiedzie� swoj� przesz�oœ� nie wstydz�c si� jej. Tote� niekt�rzy wymyœlaj� swoj� genealogi� i znakomitych przodk�w, by nabra� wartoœci zar�wno w oczach innych ludzi, jak i w swoich w�asnych. L�k przed brakiem akceptacji np. dla naszej urody czy inteligencji mo�e by� przyczyn� przechwalania si� wspania�� przesz�oœci� rodzinn� lub narodow�.

Niestety, wsp�czesne spo�ecze�stwo sk�ania do takiej postawy, a my coraz cz�œciej zgadzamy si� zap�aci� cen� k�amstwa za nasz� „szacownoœ�”.

Czasem nawet chcielibyœmy utraci� pami��, bo jest dla nas Ÿr�d�em wielkiego cierpienia. Marzymy o posiadaniu innej przesz�oœci, innej rodziny, innego zdrowia, innych w�os�w. Chcemy zapomnie� o wojnie, rozwodzie, œmierci bliskiej osoby. Chcielibyœmy zmieni� przesz�oœ� i albo wymyœlamy dla siebie now� histori�, albo, mimo wszystko, z trudem akceptujemy nasz� przesz�oœ�. I tylko wtedy, kiedy j� zaakceptujemy, kiedy przyjmiemy prawd� o sobie, b�dziemy mieli odwag� wyzna� j� innym. Wtedy te� odzyskamy sens �ycia. To nie tyle nasze prze�ycia potrzebuj� uzdrowienia, ile nasza pami�� musi upora� si� z ci�arem wydarze�, kt�rymi zosta�a naznaczona. Nie chodzi o zafa�szowanie wspomnie�, lecz o uzdrowienie ich z b�lu, o rzucenie na nie nowego œwiat�a. W innym œwietle coœ, co przez d�ugi czas blokowa�o nas i rani�o, mo�e sta� si� przyjemne, a przynajmniej znoœne.

Pewn� trudnoœ� stanowi jednak fakt, �e nie zawsze wiemy, kt�re wspomnienia wymagaj� uleczenia.

Nasza historia jest œwi�ta

Nie tylko historia Izraela jest œwi�ta, nasza r�wnie�, bo B�g jest obecny w ka�dej chwili naszego �ycia. „Ka�dy cz�owiek ma swoj� histori� œwi�t�, jest bowiem stworzony na obraz Boga” - m�wi� s�owa piosenki. Czasem spotykam ludzi u kresu si�. T�umacz� im, �e ich historia jest œwi�ta, a oni patrz� na mnie zdumieni, jakby chcieli powiedzie�: „Ale� ja jestem zerem. Nawet przez chwil� nie oœmieli�bym si� pomyœle�, �e moje �ycie jest œwi�te!”

Tymczasem ka�dy z nas ma swoj� „histori� œwi�t�”. Spojrzyjmy na nasze �ycie oczami Pana Boga, a odkryjemy, �e ju� w dawno weszliœmy w histori� zbawienia. Odczytajmy na nowo nasze �ycie, a odkryjemy w nim dzia�anie Bo�e. Zacznijmy prac� nad nasz� pami�ci� w�aœnie od tego. Pomagajmy sobie nawzajem w tym trudzie. Niech b�dzie tak, jak kiedyœ w Izraelu, gdy prorocy wskazywali drog� ludowi. To oni t�umaczyli dzia�anie Bo�e, wyrywali z martwoty i rozpaczy, rozjaœniali w�tpliwoœci. Jeœli brakowa�o proroka, nar�d si� skar�y�: Ju� nie wida� naszych znak�w i nie ma proroka; a mi�dzy nami nie ma, kto by wiedzia�, jak d�ugo.(Ps 73, 9)

Potrzebujemy prorok�w, �eby wyrywali nas z martwoty. �eby nam m�wili, �e nikt nie przyszed� z nicoœci i nikt w nicoœ� nie odejdzie. To B�g pragn�� naszego przyjœcia na œwiat, a teraz idziemy do Niego, On na nas czeka. Trzeba o tym pami�ta�. Cz�owiek, kt�ry niewie, sk�d przychodzi, dok�d idzie i dla kogo �yje, nie wie r�wnie�, co pocz�� ze swoim �yciem. Jest pusty i rozbity wewn�trznie. Czasem popada w aktywizm, ale szybko odkrywa swoj� pomy�k�, nie widzi celu swojej pracy i nie mo�e by� szcz�œliwy. Izajasz pisze: Ja zaœ m�wi�em: Pr�no si� trudzi�em, na darmo i na nic zu�y�em swe si�y. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wiara w to, �e istniejemy dla Innego, a naszym przeznaczeniem jest �ycie szcz�œliwe, pomo�e nam przetrwa� najtrudniejsze chwile i unikn�� upadku.

Pan zaœ jest Duchem, a gdzie jest Duch Pa�ski - tam wolnoœ�. My wszyscy z ods�oni�t� twarz� wpatrujemy si� w jasnoœ� Pa�sk� jakby w zwierciadle; za spraw� Ducha Pa�skiego coraz bardziej jaœniej�c, upodabniamy si� do Jego obrazu. (2 Kor 3, 17-18)

Poznaj swoj� przesz�oœ�, abyœ m�g� j� porzuci�

Nie mo�na zbudowa� pomyœlnej przysz�oœci wymazuj�c przesz�oœ�. Nie rozumiej�c tego mi�dzynarodowe trybuna�y u�askawi�y przyw�dc�w armii odpowiedzialnych za wydanie rozkazu uœmiercenia tysi�cy ludzi. Takie dzia�anie pozostawia w pami�ci ca�ych narod�w rany, kt�re nie mog� zosta� uleczone, dop�ki nie zostan� wypowiedziane i uznane.

Nasza przesz�oœ� sk�ada si� z wielu wydarze�, zar�wno zbiorowych jak, i indywidualnych, kt�rych sens najlepiej odkrywa� etapami. Uporz�dkujmy je, a odnajdziemy szcz�œcie. Posegregujemy je jak segregujemy rozsypane per�y, z kt�rych jedne wyrzucamy, bo s� bezwartoœciowe, a inne zostawiamy, bo s� cenne. W ten spos�b powstaje nowy, pi�kny sznur pere�. Takie dzia�anie zak�ada pewne ryzyko - porz�dkowanie wspomnie� nie jest ani �atwe, ani przyjemne.

Szcz�œliwy cz�owiek, kt�ry rozumie sens wydarze�

WyobraŸmy sobie lini� wychodz�c� z jednego punktu i zmierzaj�c� do drugiego. Tak w�aœnie w tradycji judeochrzeœcija�skiej opisujemy czas. Cz�owiek przez ca�e �ycie dok�dœ d��y, przez ca�e �ycie si� rozwija, bez wzgl�du na przeciwnoœci. I ten rozw�j, mi�dzy innymi, nadaje sens naszemu istnieniu. Biblia przedstawia ludzkoœ� w nieustannym rozwoju, w nieustannym wzrastaniu. Mamy pocz�tek, ale nie mamy kresu. �ycie cz�owieka zaczyna si� pewnego dnia, lecz nigdy si� nie ko�czy. Przychodzimy od Boga i wracamy do Niego. Istnienie cz�owieka rozpocz�o si� w punkcie zero - Na pocz�tku B�g stworzy� niebo i ziemi� - i zd��a do niesko�czonego, by ostatecznie dokona� si� w Bogu. Ju� teraz B�g nadaje sens wydarzeniom naszego �ycia, prowadz�c nas ku Sobie.

Niekt�re cywilizacje i niekt�rzy filozofowie neguj� t� prawd�. Ateiœci utrzymuj�, �e �ycie jest dzie�em przypadku, �e jest wpisane w okreœlony odcinek czasu, zaczynaj�cy si� i ko�cz�cy w nicoœci. Wobec tego nasze istnienie nie ma wi�kszego znaczenia - na zegarze œwiata obecnoœ� cz�owieka trwa zaledwie pi�� minut, bo wiemy, �e galaktyki istnia�y miliony lat, zanim my si� pojawiliœmy. Staro�ytni Grecy byli przekonani, �e historia jest nieustannym powrotem cyklu: narodziny - apogeum - schy�ek, narodziny - apogeum - schy�ek...

Czasem �ycie niekt�rych ludzi i ich relacje z innymi wydaj� si� zabarwione nonsensem. Sami nie potrafi� uporz�dkowa� swojego �ycia i wykorzysta� je najlepiej. Ale kiedy widz� nasze poszukiwanie sensu i wiar� w Boga, oskar�aj� nas o zak�amanie lub s�aboœ�: „Wierzycie w Boga, bo jesteœcie s�abi, wiara pomaga wam przetrwa�” - stwierdzaj� ci rzekomi twardziele. Uwa�aj�, �e mo�na �y� „bez sensu”, to znaczy nie szukaj�c �adnego logicznego uzasadnienia dla �ycia.

Myœl�, �e tylko nieliczni mog� wytrzyma� �ycie pozbawione sensu. Utrata sensu istnienia popycha wielu wsp�czesnych ludzi do rozpaczy i do œmierci, bo zawiera w sobie œmiercionoœny przekaz: „RadŸ sobie tak d�ugo, jak potrafisz. Kiedy nie b�dziesz ju� mia� si�, zatrzymasz si� i wtedy twoje �ycie si� sko�czy”. W konsekwencji wrodzony dynamizm cz�owieka zostaje podminowany, teraŸniejszoœ� przyt�acza, a przysz�oœ� zagra�a. Jakiekolwiek planowanie staje si� niepotrzebne i napawa l�kiem.

�ycie nie jest przypadkiem.

Szcz�œliwy cz�owiek, kt�ry rozumie sens wydarze�. Por�wnuje koleje swego losu do pere� w naszyjniku. Nie chowa ich do szuflady, lecz z dum� nosi na szyi. Jest radosny, a jego �ycie jest pi�kne, tak jak pi�kna jest jedno, dwu, lub trzyrz�dowa kolia pere�, nawet jeœli gdzieniegdzie ma jeszcze sztuczne per�y. Te sztuczne nie rzucaj� si� w oczy. Musimy si� pogodzi� z tym, �e nie od razu wszystkie nasze per�y b�d� prawdziwe.

Odnalezienie sensu �ycia uzdrawia

�ycie pozbawione sensu to œmiertelna choroba. Wielu na ni� umiera. Czy wiecie, �e we Francji wi�cej ludzi pope�nia samob�jstwo ni� ginie w wypadkach drogowych? Co roku czterdzieœci tysi�cy Francuz�w, przewa�nie m�odych, pope�nia samob�jstwo. Utracili sens �ycia - nie maj� powodu, by �y� dalej.

Kiedy zdecydujemy si� na analiz� naszego �ycia, szybko odkryjemy te wspomnienia, kt�re potrzebuj� uleczenia. Mo�na by ten proces nazwa� Bo�� anamnez�. Rozwa�amy �ycie w Bo�ej perspektywie, tak jakbyœmy uk�adali puzzle. Krok po kroku eliminujemy non-sensy, a zatrzymujemy wszystko, co prawdziwe. I powoli zaczynamy rozumie�, w jaki spos�b B�g z tymi, kt�rzy Go mi�uj�, wsp�dzia�a we wszystkim dla ich dobra. (Rz 8, 28) To pocz�tek drogi prowadz�cej do uzdrowienia.

Uzdrowienie wewn�trzne to nie jakiœ zbytek, ale koniecznoœ�. Stawk� jest �ycie lub œmier� duszy, a czasem nawet cia�a. Œwiadcz� o tym s�owa Bernarda:

Nazywam si� Bernard. Jestem w wi�zieniu od 1985 roku. Pragn�, aby moje œwiadectwo pomog�o innym. Nie chcia�bym jednak wyda� si� pretensjonalny czy religijnie nawiedzony. Opowiem, jak dosz�o do tego, �e uda�o mi si� uwierzy� w obecnoœ� Pana w moim �yciu. Ot� w ka�dy wtorek, œrod�, czwartek i niedziel� wi�Ÿniowie mog� p�jœ� do kaplicy. W pewien wtorek i ja zdecydowa�em si� tam p�jœ�. I, chocia� jestem epileptykiem, dotkni�tym psychoz� maniakalno-depresyjn�, cz�owiekiem smutnym, pe�nym r�nych l�k�w, kt�rego trzeba faszerowa� lekami, �eby m�g� �y�, po wejœciu do kaplicy natychmiast poczu�em spok�j. Postanowi�em przy��czy� si� do modlitwy. A kiedy pod koniec tej modlitwy o. R�mi powiedzia�: „Jeœli ktoœ chce, mo�e poprosi� o modlitw� wstawiennicz�”, zdecydowa�em si� poprosi�. W ten spos�b zrobi�em pierwszy krok na drodze ku uzdrowieniu. Kiedy tylko ojciec Remi po�o�y� d�onie na mojej g�owie, pogodzi�em si� z samym sob�. Zrozumia�em, �e otrzyma�em wielk� �ask� od Pana. Po�o�y�em si� krzy�em na pod�odze i modli�em si�.

Odt�d, czyli od oko�o szeœ� i p� miesi�ca, modl� si� regularnie, zacz��em si� uœmiecha� i nie mia�em ani jednego ataku padaczki. Lekarstwa, kt�re za�ywam, s� du�o s�absze. Wczeœniej za�ywa�em rano: luminal 10, orzinam100, dwie tabletki tranxeny 50, dwadzieœcia kropli teralenu i relanium 10; w po�udnie i wieczorem: idem - pi��dziesi�t kropli. Teraz tylko jeden luminal 10 rano i jeden wieczorem! Myœl�, �e jedynie B�g m�g� tego dokona�, chocia� On nie zawsze uzdrawia od razu.

W medycynie nazywa si� to „kamizelk� lekow�”. Oczywiœcie, po takiej dawce lek�w wi�Ÿniowie przestaj� by� agresywni. Lekarz zauwa�y�, �e po modlitwie o uzdrowienie poprzednie leki sta�y si� dla Bernarda zbyt mocne i zdecydowa� si� je ograniczy�. A przecie� wczeœniej te mocne leki ani nie uspokaja�y Bernarda, ani nie zapobiega�y u niego atakom epilepsji.

Bernard zrozumia�, �e uzdrowienie wymaga czasu:

Powinniœmy uzbroi� si� w cierpliwoœ�, w nadziej� na uzdrowienie, a zw�aszcza w mi�oœ�. B�g pragnie, abyœmy pokochali samych siebie ze wszystkimi naszymi grzechami i wadami. On akceptuje nas takimi, jakimi jesteœmy, a my krok po kroku uczmy si� mi�oœci do bliŸnich. Zaakceptujmy ich ze wszystkimi ich niedoskona�oœciami. Oczywiœcie, mo�e si� zdarzy�, �e „p�kniemy”. Ale Pan czuwa, aby nie spotka�o nas nic z�ego, On przywraca pok�j tym, kt�rzy si� l�kaj�. B�g jest mi�oœci� - ludzie, kt�rzy nie przyjmuj� tej prawdy, boj� si� ods�oni�. Nie wiedz�, �e tak �atwo jest otworzy� serce.

Znam Bernarda i zapewniam, �e nie jest egzaltowany. Jestem szcz�œliwy, �e zrozumia�, czym jest uzdrowienie i jak si� dokonuje. Ale czy powinienem si� temu dziwi�, pami�taj�c, �e B�g objawia tajemnice Kr�lestwa prostaczkom i maluczkim? W owym czasie Jezus przem�wi� tymi s�owami: „Wys�awiam ci�, Ojcze, Panie nieba i ziemi, �e zakry�eœ te rzeczy przed m�drymi i roztropnymi, a objawi�eœ je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdy� takie by�o Twoje upodobanie”. (Mt 11, 25-26)

Bernard podkreœla wa�n� spraw�: pewnego dnia ka�dy z nas zn�w mo�e upaœ�, mo�e „p�kn��”. A jednak zawierza Bo�ej mi�oœci. Nie �udŸmy si�, �e od razu, z dnia na dzie�, natychmiast po modlitwie zostaniemy ca�kowicie uzdrowieni. Modlitwa zaledwie rozpoczyna proces uzdrawiania, ale droga do pe�ni zdrowia jest d�uga. Mo�e b�dziemy potrzebowa� dziesi�ciu dni, a mo�e dziesi�ciu lat. Kto wie, mo�e nawet ca�ego �ycia... B�g mo�e nas uleczy� b�yskawicznie i ostatecznie - nie w�tpi� w Jego moc. Trudno jednak oczekiwa�, �e np. trzydziestoletnie zranienie psychiczne, wci�� rozdrapywane w tym samym miejscu, zostanie uleczone w pi�� minut! Mog�oby to by� nawet uznane za brak szacunku dla cz�owieka ze strony Pana Boga. Dlatego w�aœnie uzdrowienie najcz�œciej dokonuje si� poprzez powolny powr�t t� sam� drog�, kt�r� przeszliœmy.

Istniejemy w czasie i przestrzeni - tak nas Pan B�g pomyœla�. R�wnie� Chrystus �y� w czasie i przestrzeni. Przez trzydzieœci lat, zanim zacz�� publicznie naucza�, �y� jak zwyczajny cz�owiek. Czy nie m�g� objawi� ca�ej swojej mocy ju� w momencie narodzin? Nie wiemy zbyt wiele o trzydziestu latach Jego �ycia. O �yciu wielu wsp�czesnych ludzi wiemy wi�cej ni� o Tym, kt�ry jest Synem Bo�ym! Bezpieczniej jest przychodzi� do zdrowia powoli, dzie� po dniu. Ktoœ taki chwali Boga codziennie i CODZIENNIE prosi o �ask� uzdrowienia. Ktoœ, kto zosta� uzdrowiony natychmiast, w spektakularny spos�b, po wielu latach mo�e zapomnie�, �e pewnego dnia Pan podni�s� go moc� Ducha Œwi�tego. I w swej niewdzi�cznoœci mo�e oddali� si� od Boga.

Nie jesteœmy jedynymi autorami naszej historii

Ksi�ga Rodzaju przytacza rozmow� Ewy z w�em, wed�ug kt�rego Bo�e Ojcostwo jest dla cz�owieka pu�apk� i wi�zieniem. Ewa daje wiar� w�owi, a potem przez ca�� Bibli� Pan B�g pr�buje uleczy� sw�j lud z buntu i niewiernoœci. Daj�c nam Pismo Œwi�te B�g ka�e ka�demu z nas na nowo przeczyta� histori� ludzkoœci, byœmy zrozumieli sens wszystkiego, co si� zdarzy�o od stworzenia œwiata. Jezus post�puje z nami tak samo jak z uczniami id�cymi do Emaus po Zmartwychwstaniu. �adne wydarzenie, r�wnie� niepomyœlne, nie jest dzie�em przypadku. Wszystko tworzy nasz� histori� i jest zapowiedzi� szcz�œliwej przysz�oœci. B�g prowadzi nas w taki spos�b, abyœmy powr�cili do Niego, kt�ry jest Ojcem, kt�ry jest pocz�tkiem i celem wszystkiego: IdŸcie dok�adnie drog� wyznaczon� wam przez Pana, Boga waszego, byœcie mogli �y�, by dobrze wam si� wiod�o i byœcie d�ugo przebywali w ziemi, kt�r� macie posi�œ�. (Pwt 5, 33)

Oto czym jest historia zbawienia poszczeg�lnych ludzi w Izraelu: s�dzi�w, kr�l�w, prorok�w i ca�ego narodu wybranego, r�wnie� ca�ej ludzkoœci. G�osem Moj�esza i innych prorok�w B�g przypomina swojemu ludowi jego œwi�t� histori�, naznaczon� obecnoœci� Stw�rcy. Przypomnijmy sobie wszystkie etapy naszej drogi, znajdŸmy punkty odniesienia, pami�taj�c o tym, sk�d i kt�r�dy przyszliœmy, a obierzemy w�aœciwy kierunek. I odkryjemy, dok�d idziemy...

Pami�taj na wszystkie drogi, kt�rymi ci� prowadzi� Pan, B�g tw�j, przez te czterdzieœci lat na pustyni, aby ci� utrapi�, wypr�bowa� i pozna�, co jest w twym sercu; czy strze�esz Jego nakazu, czy te� nie. Utrapi� ci�, da� ci odczu� g��d, �ywi� ci� mann�, kt�rej nie zna�eœ ani ty, ani twoi przodkowie, bo chcia� ci da� pozna�, �e nie samym tylko chlebem �yje cz�owiek, ale cz�owiek �yje wszystkim, co pochodzi z ust Pana. Nie zniszczy�o si� na tobie twoje odzienie ani twoja noga nie opuch�a przez te czterdzieœci lat. Uznaj w sercu, �e jak wychowuje cz�owiek swego syna, tak Pan, B�g tw�j, wychowuje ciebie. Strze� wi�c nakaz�w Pana, Boga twego, chodz�c Jego drogami, by �y� w bojaŸni przed Nim. Albowiem Pan, B�g tw�j, wprowadzi ci� do ziemi pi�knej [...] nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, kt�ry ci� wywi�d� z ziemi egipskiej, z domu niewoli. On ci� prowadzi� przez pustyni� wielk� i straszn�.(Pwt 8, 2-7, 14-15)

Nie jesteœmy jedynymi autorami naszej historii. B�g tworzy j� razem z nami. Dlatego ka�e nam pami�ta�. Wype�nienie naszego �ycia dokonuje si� w Jego obecnoœci, w Jego wejrzeniu, zar�wno wtedy kiedy zbaczamy z drogi, buntujemy si� i zdradzamy Go czuj�c si� przez Niego opuszczeni, jak i wtedy, kiedy pozostajemy Mu wierni, bo czujemy Jego obecnoœ�. Niekt�rzy myœl�, �e lata grzechu poprzedzaj�ce nawr�cenie nie nale�� do ich �ycia. A przecie� B�g m�wi: „Zawsze by�em obecny przy tobie. Znam twoj� histori� od a do z, znam wszystkie twoje uczynki, r�wnie� te, kt�rych nie chcesz mi wyzna�”. By�oby straszne, gdyby jakaœ cz�œ� naszego �ycia, cho�by najmniejsza, rozegra�a si� poza Bo�� obecnoœci�.

Odczytajmy wi�c na nowo swoj� histori�, pomni na to, �e B�g jest obecny w ka�dej sekundzie naszego �ycia. Pami�tajmy, �e chrzeœcijanie powinni wspomaga� jedni drugich. Ci, kt�rzy rozumiej� S�owo Bo�e, niech wska�� sens �ycia poszukuj�cym. B�g pragnie nada� sens naszemu �yciu, teraz i w wiecznoœci. Przecie� powiedzia�: przyszed�em po to, aby [owce] mia�y �ycie i mia�y je w obfitoœci. (J 10, 10)

(...)

8. UWIERZY� W MI�OŒ�

Porz�dni ludzie nie nale�� do sk�panych w �asce

S� takie s�owa Pisma Œwi�tego, kt�re warto wielokrotnie rozwa�a�. Na przyk�ad ten fragment z Listu œw. Paw�a do Efezjan: trzeba porzuci� dawnego cz�owieka, kt�ry ulega zepsuciu na skutek zwodniczych ��dz, odnawia� si� duchem w waszym myœleniu i przyoblec cz�owieka nowego, stworzonego wed�ug Boga, w sprawiedliwoœci i prawdziwej œwi�toœci. (Ef 4, 22-24)

Pierwszym krokiem na drodze uzdrowienia jest uœwiadomienie sobie tego, czego nam w �yciu brakowa�o i rezygnacja z nieustannego domagania si� zadoœ�uczynienia. Terapeuta postawi�by nam takie pytania:

- Czy jesteœ got�w odby� �a�ob� po mi�oœci rodzicielskiej, kt�rej nie otrzyma�eœ, chocia� tak bardzo jej pragn��eœ?

- Czy jesteœ w stanie stan�� wobec rodzic�w i zachowa� spok�j?

- Czy potrafisz pogodzi� si� z tym, �e ojciec nie obdarzy� ci� tak� mi�oœci�, jakiej mia�eœ prawo od niego oczekiwa�?

- Czy umia�byœ opowiedzie�, w jaki spos�b rodzice ci� skrzywdzili, co pomog�oby ci porzuci� przymus ci�g�ego wspominania trudnych chwil, w kt�rych brakowa�o ci mi�oœci, i zacz�� y� nowym �yciem?

Jeœli uda nam si� znaleŸ� odpowiedzi na te pytania by� mo�e spojrzymy na siebie innymi oczami: pe�nymi mi�oœci oczami Pana Boga, kt�ry nigdy nas nie os�dza i nie pot�pia. W�aœnie tak spogl�da na nas B�g.

Czy pami�tacie, w jaki spos�b Jezus ocali� Mari� Magdalen�? Ot�, spojrza� na ni� z mi�oœci� i przem�wi� do jej serca. Jej nawr�cenie mia�o pocz�tek w Chrystusowym spojrzeniu. Potem Maria Magdalena, podobnie jak i my, potrzebowa�a czasu, �eby oczyœci� swoje serce. Ewangelista zanotowa�, �e Jezus wyp�dzi� z niej a� siedem z�ych duch�w. A jednak to ona, ta „nic nie warta kobieta” posz�a za Nim a� do st�p krzy�a, gdzie nie odwa�yli si� p�jœ� Jego uczniowie.

A pami�tacie, jak by�o z Zacheuszem? By� niskiego wzrostu wi�c wszed� na drzewo, �eby zobaczy� Jezusa. Pan zatrzyma� si�, spojrza� w g�r�, rozpozna� go i zwr�ci� si� do niego po imieniu: „Zacheuszu zejdŸ szybko, albowiem dziœ musz� si� zatrzyma� w twoim domu”. Jezus go rozpozna�, to znaczy zobaczy� w nim cz�owieka i przyjaciela, a nie poborc� podatk�w. W tamtej chwili Zacheusz zosta� ocalony. Poczu� si� kochany. Jezus nie zgani� go i nie wyjawi� od razu ca�ej prawdy o nim. Wystarczy�y te s�owa: dziœ musz� si� zatrzyma� w twoim domu. Zacheusz zrozumia� i odpowiedzia� pospiesznie: Panie, oto po�ow� maj�tku daj� ubogim, a jeœli kogo w czym skrzywdzi�em, zwracam poczw�rnie. (�k 19, 8)

Czyjeœ spojrzenie lub s�owo mo�e sprawi� cud - mo�e zrodzi� do nowego �ycia. A jednak nie wszystkim udaje si� zobaczy� siebie samego w Bo�ym spojrzeniu. Bogaty m�odzieniec uwa�a�, �e przestrzega wszystkich przykaza�. Jezus powiedzia� do niego: „Jednego ci brakuje. IdŸ, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a b�dziesz mia� skarb w niebie. Potem przyjdŸ i chodŸ za Mn�!” Lecz on spochmurnia� na te s�owa, mia� bowiem wiele posiad�oœci (Mk 10, 21-22) i odszed�. A mimo to Jezus kocha� bogatego m�odzie�ca, kt�ry posiada� tak wiele, �e nie by� w stanie p�jœ� za Nim. Trzeba przyzna�, �e tak po ludzku patrz�c, ten m�odzieniec to by� porz�dny cz�owiek: nie grzeszy� i czyni� dobro. „Porz�dni ludzie nie nale�� do sk�panych w �asce” - powie P�guy. Jezus nie udzieli� nagany m�odzie�cowi. Wyrazi� jedynie �al: Jak trudno... Kiedy zaniepokojeni Aposto�owie zadawali Mu pytania: Kt� wi�c mo�e si� zbawi�? odpowiedzia�: U ludzi to jest niemo�liwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest mo�liwe. (Mk 10 26-27) On kocha� tego m�odzie�ca - spojrza� na niego i ju� na zawsze go pokocha�.

Kiedy smuci nas szcz�œcie bliŸniego

Ka�dy z nas jest inny. Nie musimy naœladowa� we wszystkim œw. Teresy od Dzieci�tka Jezus. Nie powinniœmy pragn�� tego, co maj� inni. Mo�e si� zdarzy�, �e chrzeœcijanin zazdroœci komuœ dar�w duchowych. To nie ma sensu - ka�dy z nas jest inny i ma inne dary. Jeœli nie przestaniemy por�wnywa� si� z innymi, nigdy nie dowiemy si�, kim naprawd� jesteœmy i nie znajdziemy swojego miejsca w �yciu. To by� w�aœnie b��d Kaina: Gdy po niejakim czasie Kain sk�ada� dla Pana w ofierze p�ody roli, zaœ Abel sk�ada� r�wnie� pierwociny ze swej trzody i z ich t�uszczu, Pan wejrza� na Abla i na jego ofiar�; na Kaina zaœ i na jego ofiar� nie chcia� patrze�. (Rdz 4, 3-5)

Kain i Abel mieszkali razem. Radowali si� Bo�� obecnoœci�. Rozmawiali z Bogiem jak z przyjacielem. Niczego im nie brakowa�o. Gdyby Kain kocha� brata, cieszy�by si� jego szcz�œciem. Powiedzia�by: „B�g jest dobry, bo przyj�� twoj� ofiar�!” Kain jednak nie kocha� brata. B�g zwraca si� do Kaina, usi�uj�c zatrzyma� go i sprowadzi� na dobr� drog�: Dlaczego jesteœ smutny i dlaczego twoja twarz jest ponura? Przecie� gdybyœ post�powa� dobrze, mia�byœ twarz pogodn�. (Rdz 4, 6-7) To tak, jakby m�wi�: „Popatrz mi w oczy. Zobacz, �e ci� kocham i przesta� si� ba�. Jeszcze nie wszystko stracone, bo Ja jestem przy tobie. Grzech ci� osacza jak dzikie zwierz� i musisz si� z nim zmierzy�”. B�g nie pot�pia, nie udziela nagany. Przypomina o prawie cz�owieka do wyboru. Kain mo�e wci�� wybra� mi�oœ� zamiast nienawiœci. Ale zatyka uszy, by nie s�ysze� Bo�ego wezwania. Wybiera nienawiœ� i zdradza brata podw�jnie, w myœlach i uczynkach. M�wi do Abla: ChodŸmy na pole i ju� wie, �e go zabije.

Zastanawianie si� nad darami, kt�re otrzymali inni, prowadzi do zawiœci. B�g kocha nas takimi, jakimi jesteœmy, to On obdarzy� nas tymi mo�liwoœciami, kt�re mamy. Zaufajmy Mu.

Pami�tajmy o walce Jakuba

Wczeœniej czy p�Ÿniej walka duchowa zaczyna dra�ni� nasze zranienia. Boleœnie doœwiadcza tego Jakub. Po powrocie z polowania Ezaw jest tak g�odny, �e odst�puje mu pierworodztwo za misk� soczewicy. Wkr�tce Jakub, kt�ry podst�pnie zdobywa r�wnie� ojcowskie b�ogos�awie�stwo przeznaczone dla Ezawa, musi ucieka� przed gniewem brata. Po d�ugim wygnaniu powraca na ziemi� ojc�w. Boi si� spotkania z Ezawem. Wysy�a do niego pos��w i ka�e im przekaza� s�owa: Naby�em sobie wo�y, os�y, trzod�, s�ugi i niewolnice. Pragn� wi�c przez pos��w oznajmi� o tym tobie, panie m�j, abyœ mnie darzy� �yczliwoœci�. (Rdz 32, 6) niepokojem czeka na odpowiedŸ. Wtedy w�aœnie ma miejsce owa s�ynna noc, podczas kt�rej zmaga si� z anio�em w miejscu zwanym Penuel. Oto Ezaw oczekuje na niego z drugiej strony potoku. Jakub wspomina, jak podst�pem wydar� mu b�ogos�awie�stwo. Boi si�. M�wi do anio�a: Nie puszcz� ci�, dop�ki mi nie pob�ogos�awisz! (Rdz 32, 27) Walcz�c z anio�em walczy z samym Bogiem o b�ogos�awie�stwo, czyli walczy o swoje �ycie. Pragnie dowiedzie� si� czy B�g wybaczy� mu krzywd�, jak� zrobi� Ezawowi. Jego l�k przed spotkaniem z bratem jest zrozumia�y. Ciekawe, �e a� dot�d czu� si� bezpieczny i nic nie zak��ca�o jego spokoju. Posiada� �ony, dzieci, niewolnice i stada. W ci�gu kilku godzin jego bezpiecze�stwo leg�o w gruzach. Przesz�oœ� i teraŸniejszoœ� mieszaj� si� teraz w duszy Jakuba - walczy ze sob�, a zarazem z Bogiem.

Podobnie bywa z nami - my r�wnie� walczymy o Bo�e b�ogos�awie�stwo. I nam r�wnie� Pan B�g go nie odmawia. Ale zanim b�dziemy gotowi je przyj��, musimy tak jak Jakub zmiesza� w sobie przesz�oœ� i teraŸniejszoœ�. Tylko w ten spos�b staniemy si� zdrowi.

Jakub walczy z przesz�oœci�, z bratem i z Bogiem, kt�ry wkr�tce stanie si� prawdziwym Panem jego �ycia, zar�wno jego przesz�oœci jak i przysz�oœci. Jeszcze raz wyobraŸmy sobie t� noc: tylko potok oddziela braci. Zanim jednak Jakub stanie po drugiej stronie, musi przejœ� przez swoje Morze Czerwone. Mo�na powiedzie�, �e to jego Pascha - przejœcie. W ko�cu Pan b�ogos�awi Jakubowi, ale zadaje mu b�l. Anio� uderza go w staw biodrowy i odt�d Jakub b�dzie kula�. To symbol tego, �e uzdrowienie pozostawia œlad: Odt�d nie b�dziesz si� zwa� Jakub, lecz Izrael, bo walczy�eœ z Bogiem i z ludŸmi, i zwyci�y�eœ.

Jakub nareszcie wolny otrzymuje te� nowe imi�. Uwolniony od przesz�oœci, uzdrowiony z dr�cz�cego l�ku otwiera si� na przysz�oœ�. B�g uobecni� si� w jego �yciu i Jakub odnalaz� swoj� prawdziw� to�samoœ�. Czuje obecnoœ� Boga i odt�d z Nim b�dzie ��czy� swoje imi�. Uzdrowi relacj� z bratem i zawrze pok�j. Na znak walki z Bogiem i ludŸmi b�dzie kula� przez ca�e swoje �ycie. Mo�na zapyta�, jak to mo�liwe: zostaje uzdrowiony, a jednak kuleje, jest zdrowy, ale jednoczeœnie, w pewnym sensie, „naznaczony”? Ta blizna b�dzie mu przez ca�e �ycie przypomina�, �e inni r�wnie� cierpi�. Ci, kt�rzy wiele w �yciu przecierpieli i doznali uzdrowienia, staj� si� szczeg�lnie wra�liwi na cierpienia innych. Dlatego mog� im pom�c w przyj�ciu uzdrowienia: Nikt z nas nie �yje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: je�eli bowiem �yjemy, �yjemy dla Pana; je�eli zaœ umieramy, umieramy dla Pana - pisze œw. Pawe�. Ten, kt�ry nas pociesza w ka�dym naszym utrapieniu, byœmy sami mogli pociesza� tych, co s� w jakiejkolwiek udr�ce, pociech�, kt�rej doznajemy od Boga. Jak bowiem obfituj� w nas cierpienia Chrystusa, tak te� wielkiej doznajemy przez Chrystusa pociechy. (2 Kor 1, 4-5)

Uzdrowienie nie jest powrotem do pocz�tku

Po uzdrowieniu �ycie toczy si� dalej, ale nie mo�emy udawa�, �e nic si� nie sta�o. We wsp�lnotach odnowy charyzmatycznej cz�sto œpiewa si� pieœ�: „Mo�esz narodzi� si� na nowo, mo�esz wymaza� przesz�oœ� i zacz�� od zera”. Zmieni�bym s�owa „zacz�� od zera” na „zacz�� od nowa”. Uzdrowienie nie polega na rozpoczynaniu �ycia od zera. Nie mo�na wymaza� przesz�oœci. Otrzymuj�c �ask� uzdrowienia otrzymujemy nowe �ycie, stajemy si� nowymi ludŸmi i w nowy spos�b widzimy swoj� przesz�oœ�. Pr�ba, kt�rej zostaliœmy poddani ogo�aca nas, a jednoczeœnie wzbogaca. Otrzymujemy bogactwo, kt�re nie nape�nia pych�, i ub�stwo, kt�re nie napawa l�kiem. Jesteœmy silni i, jak Jakub po doœwiadczeniu Penuel, umocnieni Bo�ym b�ogos�awie�stwem, chocia� kulej�cy. Jesteœmy jak ktoœ, kto po d�ugiej chorobie odzyska� zdrowie, radoœ� �ycia, przyjemnoœ� jedzenia, w�chania kwiat�w, spotka� z przyjaci�mi. Taka pr�ba wzmacnia dusz�, lecz os�abia cia�o. By� mo�e osoba uzdrowiona nie b�dzie ju� mog�a dŸwiga� ci�ar�w, wychodzi� wieczorem itp. Rehabilitacja ofiary wypadku drogowego mo�e by� uci��liwa, lecz kiedy skutki wypadkuznikaj�, cz�owiek od�ywa, zaczyna ceni� �ycie i obiecuje sobie, �e teraz b�dzie korzysta� z niego jak nigdy dot�d.

Czy wiemy ju�, co w naszym �yciu powinno zosta� uzdrowione? Proœmy o tak� wiedz�. B�g daje temu, kt�ry prosi... a nawet temu, kt�ry nie prosi. Czasem oczekujemy ma�ej poprawy, czegoœ, dzi�ki czemu nasze �ycie stanie si� bardziej znoœne, a dostajemy du�o wi�cej. By� mo�e w�aœnie dlatego po modlitwie o uzdrowienie, zw�aszcza jeœli ta modlitwa wyzwoli�a u chorego gwa�towne emocje, konieczna jest rekonwalescencja i reedukacja, podobnie jak po operacji czy wypadku. Trzeba na nowo nauczy� si� �y�.

Ufam Tobie

By�em na rekolekcjach w oœrodku w Ch�teauneuf, a potem rozmawia�em z Mart� Robin. Zwierzy�em si� jej: „Podczas rekolekcji jestem radosny, wierz� �arliwie, a potem mam kryzys. Wszystko mi si� wali. Dlatego nie lubi� rekolekcji”. Odpowiedzia�a: „Musisz bezgranicznie zaufa�. Im bardziej zawierzysz, tym twoja wiara stanie si� g��bsza”. Wychodz�c od niej poczu�em spok�j. Uwierzy�em, zawierzy�em Bogu. Wiara i ufnoœ� id� w parze. Uwierzy� to znaczy zawierzy� komuœ, zaufa�, da� mu wiar�. Pos�usze�stwo to p�jœcie za kimœ, kto naucza czym jest prawda, pi�kno i dobro. S�owa „zawierzenie” i „pos�usze�stwo” nie mog� napawa� l�kiem, bo l�k rani, p�ta wolnoœ� i niweczy szcz�œcie. Zaufajmy. Zgodnie z obietnic� B�g rzeczywiœcie jest obecny w naszym �yciu, od narodzin a� do œmierci. M�wi� o tym s�owa Aktu zawierzenia, kt�ry by� niegdyœ czytany w Koœciele:

Bo�e, ufam Ci bezgranicznie przez zas�ugi naszego Pana Jezusa Chrystusa. Wierz� w obietnic� �aski Bo�ej na tym œwiecie i w �ycie wieczne po œmierci, bowiem Ty dotrzymujesz obietnic.

Uwierzmy w S�owo Bo�e, bo jest prawd�. Zaufajmy Bogu, kt�ry jest mi�oœci�. Ufnoœ� to pok�j i cisza.

Pracuj nad swoj� wyobraŸni�

Osi�gni�cia medycyny pozwalaj� zrelaksowa� si�, z�agodzi� l�ki. R�wnie� pewne techniki mentalne mog� okaza� si� skuteczne. Dotyczy to szczeg�lnie pracy naszej wyobraŸni. Spr�bujmy wizualizowa� pozytywnie. Wizualizacja, przed kt�r� czasem nas ostrzegaj�, nie zawsze jest z�a. Chory na raka mo�e bez l�ku wizualizowa� swoje zdrowe cia�o, a czekaj�cy na wa�n� rozmow� - jej sukces.

A czy nasza wiara i nadzieja nie s� formami pozytywnej wizualizacji Bo�ych obietnic: Powiedzia�em, jeœli uwierzysz, chwa�� Bo�� ogl�da� b�dziesz. To zach�ta do zobaczenia w sobie dobra pomimo trudnoœci, upadk�w i grzechu. Kiedy m�wi� do kogoœ: „Pomyœl o Jezusie”, zach�cam w�aœnie do wizualizacji. Sam Jezus powiedzia�: Gdzie s� dwaj albo trzej zebrani w imi� moje, tam jestem poœr�d nich. (Mt 18, 20) Mo�emy bez obaw to sobie wyobra�a�. Zdarza si� czasem, �e podczas modlitwy „widzimy” jakieœ obrazy. B�g pos�uguje si� nasz� wyobraŸni� i wra�liwoœci�, �eby si� objawi�. Ale zawsze zawierzajmy nasz� wyobraŸni� Duchowi Œwi�temu - On j� przemieni, byœmy mogli s�u�y� bliŸnim. W�aœnie w wyobraŸni rodz� si� charyzmaty zwane profetycznymi: dar j�zyk�w, dar s�owa. Duch Œwi�ty pragnie nas obdarowa�, uœwi�ca wi�c r�wnie� nasz� wyobraŸni� i nasz rozum. Wielu ludzi boi si� wyobraŸni, s�dzi, �e jest k�amliwa, niesie ze sob� u�ud�.

Ale gdyby nawet tak by�o, gdyby ktoœ z nas mia� k�opoty z „prawdziwoœci�” swojej wyobraŸni, to i tak, mimo wszystko, mo�e s�u�y� Bogu i braciom. Musi tylko zachowa� ostro�noœ� w s�dzeniu. Œw. Pawe� upomina nas: wszystko niech s�u�y zbudowaniu. (1 Kor 14, 26)

(...)

11. KOCHAJ�C IDZIEMY SZYBCIEJ I DOCHODZIMY DALEJ

Alleluja, Jezus ci� uzdrowi�!

Uzdrowienie fizyczne cz�sto towarzyszy uzdrowieniu wewn�trznemu. To jest w�aœnie przypadek paralityka opisany w Ewangelii wed�ug œw. Mateusza. Jezus najpierw uzdrawia jego dusz� z wewn�trznego parali�u, a dopiero potem leczy jego cia�o. M�wi: Ufaj synu! Odpuszczaj� ci si� twoje grzechy. Wsta�, weŸ swoje �o�e i idŸ do domu!. (Mt 9, 2, 6)

Niekt�re grupy modlitewne, w tym zielonoœwi�tkowe, entuzjastycznie g�osz� ca�kowite i natychmiastowe uzdrowienie. M�wi�: „Alleluja, Jezus ci� uzdrowi�. IdŸ w pokoju”. A jeœli ktoœ nie otrzymuje �aski uzdrowienia, t�umacz�, �e to z powodu jego ma�ej wiary. Chory idzie do innego „g�osiciela wiary”, jak ich nazywaj�, i pyta: „Co si� dzieje? Dlaczego si� nie uda�o?” i s�yszy: „Brak ci wiary, nie mo�esz zosta� uzdrowiony!” To tak, jakby tylko potrzebuj�cy uzdrowienia byli ludŸmi ma�ej wiary, nigdy ci, kt�rzy j� g�osz�. Zrzuca si� win� na potrzebuj�cego uzdrowienia, zamiast wys�ucha� spokojnie jego proœby i poprosi� Jezusa o wys�uchanie modlitwy. Grupy te utrzymuj�, �e uzdrowienie jest kwesti� wiary, zapominaj�c o tajemnicy Krzy�a, o Bo�ej mi�oœci, o stopniowym uzdrowieniu wymagaj�cym czasu. To brak poszanowania dla cz�owieka, jego cia�a i �ycia. Przekonanie, �e mo�na si� obejœ� bez lekarzy, np. bez psychiatr�w, poniewa� „Jezus wszystko mo�e”, jest brakiem szacunku dla ludzkiej natury.

Czcij lekarza czci� nale�n� z powodu jego pos�ug,

albowiem i jego stworzy� Pan.

Od Najwy�szego pochodzi uzdrowienie,

i od Kr�la dar si� otrzymuje. [...]

Pan stworzy� z ziemi lekarstwa,

a cz�owiek m�dry nie b�dzie nimi gardzi�. [...]

On da� ludziom wiedz�,

aby si� ws�awili dzi�ki Jego dziwnym dzie�om. [...]

Synu, w chorobie swej nie odwracaj si� od Pana,

ale m�dl si� do Niego, a On ci� uleczy. [...]

Potem sprowadŸ lekarza, bo jego te� stworzy� Pan,

nie odsuwaj si� od niego, albowiem jest on ci potrzebny.

Jest czas, kiedy w ich r�kach jest wyjœcie z choroby:

oni sami b�d� b�aga� Pana,

aby da� im moc przyniesienia ulgi

i uleczenia, celem zachowania �ycia. (Syr 38, 1-2, 4, 6, 9, 12-14)

Niedyskrecja przeszkod� w uzdrowieniu

Jeœli byliœmy œwiadkami uzdrowienia, zachowajmy dyskrecj�. Tego wymaga proces dojrzewania wewn�trznego. Niedyskrecja mo�e niepotrzebnie wzbudzi� uczucie rozgoryczenia. Nie opowiadajmy o �yciu innych. Nie nale�y r�wnie� zbyt wczeœnie prosi� uzdrowionego o œwiadectwo, poniewa� mo�e to zatrzyma� lub skomplikowa� proces odzyskiwania zdrowia. Ktoœ, kto uwa�a si� za zdrowego, a w rzeczywistoœci zaledwie wszed� na drog� prowadz�c� do uzdrowienia, daj�c œwiadectwo, ryzykuje utrat� skupienia na Bo�ym dzia�aniu. Jeœli znowu wpadnie w chorob�, b�dzie w dodatku odczuwa� wyrzuty sumienia, �e ok�ama� Pana Boga i innych. Wydaje mi si�, �e nale�y poczeka� kilka miesi�cy czy nawet rok. Ale kiedy nadejdzie czas pewnoœci, uzdrowiony powinien da� œwiadectwo ustnie lub pisemnie ku chwale Bo�ej. Kiedy Chrystus czyni znaki i uzdrawia nas, opowiadajmy o tym innym, a stanie si� to wsparciem dla ich wiary. Aposto�owie powracaj�cy z misji zwo�ywali wsp�lnot� i opowiadali o wszystkim, czego dokonali. M�wili, w jaki spos�b otworzyli bramy wiary przed poganami, jak uzdrawiali chorych i nawracali grzesznik�w. Siedemdziesi�ciu dw�ch uczni�w pos�anych przez Chrystusa powr�ci�o do Niego i powiedzia�o w zachwyceniu: Panie, przez wzgl�d na Twoje imi�, nawet z�e duchy nam si� poddaj�. (�k 10, 17)

Ale zachowajmy dla siebie „kr�lewsk� tajemnic�”. Niekt�re s�owa mi�oœci i znaki, kt�re B�g dla nas uczyni�, powinny pozosta� tajemnic�. Nie opowiadajmy o nich nikomu. Stawk� jest nasza bliskoœ� z Bogiem. Mo�emy opowiada� o cudach, kt�re si� wydarzy�y w naszym �yciu, o tym, w jaki spos�b umocniona zosta�a nasza wiara, ale pewne tajemnice zachowajmy dla siebie.

To jak wizyta u dentysty

B�dŸmy cierpliwi w oczekiwaniu na �ask�, poniewa� cz�sto potrzebujemy czasu, by j� przyj��. Oczekiwanie to trudny czas.

Uzdrowienie przypomina cz�sto wizyt� u dentysty. Wiemy, �e po wizycie poczujemy si� lepiej, jednak zwlekamy z p�jœciem! Nie zawsze odczuwamy b�l, lecz zawsze jesteœmy pod wra�eniem wizyty. Oto œwiadectwo uczestnika rekolekcji:

Po modlitwie o uzdrowienie odczuwa�em gwa�towne emocje. Mia�em wra�enie, �e zosta�em wewn�trznie z�amany. Jednak nie chcia�em si� buntowa�. Zawierzy�em Bogu. Cierpliwie i z nadziej� czeka�em a� On mnie wyzwoli. S�dz�, �e tak si� sta�o. Po naszym ostatnim spotkaniu modlitewnym odczu�em potrzeb� przypomnienia sobie bolesnych zranie�. Teraz odczuwam potrzeb� dawania œwiadectwa.

Nie spodziewajmy si�, �e ca�kowite uzdrowienie nast�pi natychmiast. To niebezpieczne i zwodnicze pragnienie. Kiedy podczas modlitwy o uleczenie zranie�, spostrzegam, �e osoba zraniona nie jest jeszcze przygotowana na radykaln� zmian� �ycia, przerywam modlitw�. We wsp�lnocie cz�sto modlimy si� o uzdrowienie jednej osoby przez wiele lat. Pami�tajmy, �e B�g pragnie uzdrawia�, a nie rozdrapywa� rany. Ka�dy otrzymuje œwiat�o prawdy i �ask� uzdrowienia w zale�noœci od swojej osobowoœci. Jezus ma czas. Cz�owiek potrzebuje wsparcia innych i ich modlitwy. Nic nie zast�pi codziennej cierpliwej i wiernej modlitwy rodzic�w za swoje dzieci, kap�ana za swoich parafian, grupy modlitewnej za swoich cz�onk�w. Mo�e si� jednak zdarzy�, �e b�dziemy musieli zwr�ci� si� w Koœciele do kogoœ, kto posiada dar uzdrawiania.

�eby zrozumie� modlitw�, wyobraŸmy sobie g�bk�

Tak wi�c, gdy cierpi jeden cz�onek, wsp�cierpi� wszystkie inne cz�onki; podobnie gdy jednemu cz�onkowi okazywane jest poszanowanie, wsp�wesel� si� inne cz�onki. (1 Kor 12, 26)

Jeszcze raz to podkreœl�: ci, kt�rzy w Koœciele modl� si� o uzdrowienie, powinni pami�ta�, �e odzyskuj�cy zdrowie potrzebuj� czasu. By� mo�e potrzebuj� trzech tygodni, roku, a by� mo�e dwudziestu lat modlitwy i s�uchania S�owa, by w sercu poczu� ulg� i mi�oœ�. Powinni cieszy� si� dostrzegaj�c cho�by ma�e sygna�y tego, �e cierpi�cy nabieraj� ch�ci �ycia i staj� si� œwiadkami nadziei: B�ogos�awiony B�g, Ten, kt�ry nas pociesza w ka�dym naszym utrapieniu, byœmy sami mogli pociesza� tych, co s� w jakiejkolwiek udr�ce, pociech�, kt�rej doznajemy od Boga. (2 Kor, 1 3-4) Wytrwa�oœ�, cierpliwoœ�, wspania�omyœlnoœ� i dobro� s� pokarmem prawdziwej modlitwy. Odzyskuj�cy zdrowie potrzebuje obecnoœci innych ludzi i ich mi�oœci. Tak� metod� jest paterning, stosowany w przypadku upoœledzonych i ci�ko chorych dzieci. Osoby czuwaj�ce przy dziecku zmieniaj� si� co kilka godzin. Nawet jeœli stan dziecka si� nie polepsza, jest ono uczone samodzielnoœci. Jeœli zamiast chodzi� nauczy si� cho�by raczkowa�, jego mama odczuje radoœ�! Jeœli po up�ywie pi�ciu lat dziecko podniesie r�k� i obejmie mam� za szyj�, dla niej to b�dzie cud! Pomi�dzy „nic” i „wszystko” jest jeszcze s�owo „bardziej”.

Czasem cz�onkowie rodziny zamiast modli� si� o uzdrowienie chorego czekaj� na kogoœ, kto „lepiej si� modli”. Zapominaj�, �e Jezus jest blisko matki, kt�ra co wiecz�r nak�ada swoje d�onie na chore dziecko i modli si� o jego uzdrowienie. Matka, modl�c si� za dziecko, przejmuje w jakiœ spos�b jego ci�ar, a Jezus pragnie uzdrowi� ca�� rodzin�. Chora �ona mo�e poprosi� m�a, jeœli jest on chrzeœcijaninem, �eby si� wsp�lnie pomodlili.

�eby zrozumie� czym jest modlitwa, wyobraŸmy sobie g�bk�. Jeœli zamoczymy j� w wodzie na kr�tko, b�dzie wilgotna, ale trudno b�dzie ni� umy� st� - skrzypienie sygnalizuje, �e wewn�trz jest sucha i twarda. Trzeba j� bardziej namoczy�. Podobnie bukiety kwiat�w u�o�one w g�bce zachowuj� œwie�oœ� i urod� kr�tko, na przyk�ad przez trzy godziny, p�Ÿniej wi�dn�, z braku wilgoci. Czasem chcielibyœmy „pouk�ada�” �ycie innych na sw�j spos�b. Modlitwa, kt�ra nie wyp�ywa z prawdziwej i bezinteresownej mi�oœci do drugiego cz�owieka, z trudnoœci� przechodzi przez bram� serca, zatrzymuje si�, dostaje zadyszki. Taka modlitwa bardziej zuba�a ni� wzbogaca. Podobna jest w�aœnie do g�bki zanurzonej w wodzie tylko na chwil�, kt�ra nasi�k�a wod� powierzchownie. G�bka potrzebuje czasu, by wch�on�� wod�. Nie wyjmujmy jej zanim b�belki powietrza nie ust�pi� miejsca wodzie. A wtedy stanie si� ci�ka od wody.

Modl�c si� regularnie, nasi�kamy Bo�� mi�oœci�. Nie biegnijmy od razu prosi� o modlitw� kogoœ, o kim s�dzimy, �e ma dar uzdrawiania. Sami te� mo�emy wymodli� �ask� zdrowia dla siebie i innych. Oczywiœcie, B�g mo�e uzdrawia� i obdarza� �ask� sw�j ludowi za poœrednictwem Bo�ych s�ug. Ale zacznijmy modli� si� regularnie i uwierzmy, �e s�yszy tak�e nasz� modlitw�.

Kiedy kochamy, idziemy szybciej

Mi�oœ� jest najpewniejszym noœnikiem uzdrowienia. Jedyne przykazanie, kt�re Jezus nam zostawi�, jest przykazaniem mi�oœci - Koœci� to wsp�lnota zwi�zana mi�oœci�. W Nowym Testamencie czytamy: Nie opuszczajmy naszych wsp�lnych zebra�, jak to si� sta�o zwyczajem niekt�rych, ale zach�cajmy si� nawzajem, i to tym bardziej, im wyraŸniej widzicie, �e zbli�a si� dzie�. (Hbr 10, 24-25) Unikanie wsp�lnych spotka�, opuszczanie Mszy œw., zaniedbywanie modlitwy w przekonaniu, �e jej nie potrzebujemy, wystawia nas na niebezpiecze�stwo. Im mniej jemy, tym mniejszy odczuwamy g��d - im mniejszy odczuwamy g��d, tym mniej jemy. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, �e tracimy na wadze i popadamy w chorob�. Tak samo jest z modlitw�. Im mniej si� modlimy, tym mniejsz� potrzeb� modlitwy odczuwamy, a im mniejsz� potrzeb� modlitwy odczuwamy, tym mniej si� modlimy. Pewnego dnia w og�le przestajemy si� modli�. I zaczynamy si� wi� z b�lu.

We wsp�lnocie uczymy si� relacji z innymi, pomagania sobie, dŸwigania wzajemnie swoich ci�ar�w, mi�oœci i wsp�lnie poszukujemy Boga. Mi�oœ� nie jest relacj� jedynie mi�dzy mn� i Bogiem. Ona dotyczy tak�e moich bliŸnich. Przede wszystkim miejcie wytrwa�� mi�oœ� jedni ku drugim, bo mi�oœ� zakrywa wiele grze ch�w. W �yciu rodzinnym i w pracy jest wiele miejsc pozbawionych mi�oœci. Pospieszmy do miejsc nasi�kni�tych mi�oœci�, zaczerpnijmy jej i przenieœmy tam, gdzie jej brakuje, nawet jeœli taka postawa dziwi i dra�ni innych. Kiedy kochamy osob�, za kt�r� si� modlimy, pod��amy szybciej, B�g, kt�ry jest Mi�oœci�, obdarza nas wieloma �askami. Wszyscy �ebrzemy o mi�oœ� i poszukujemy innych, do kt�rych moglibyœmy si� zwr�ci� o pomoc, bo wszyscy czasem potrzebujemy pomocy. Nie pytajmy: „Masz st�w�?”, lecz zastan�wmy si�, co sami mo�emy da� innym. Gdyby ka�dy przyj�� tak� postaw�, mi�oœ� kr��y�aby mi�dzy ludŸmi tak jak krew kr��y w organizmie.

� 1996-2004 www.mateusz.pl

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
UZDROWIENIE PAMIĘCI (WSPOMNIEŃ BOLESNYCH PRZEŻYĆ)
Numerologia - Poznaj swoją wibrację, POZNAJ SWOJĄ WIBRACJĘ, CZYLI KRÓTKI KURS NUMEROLOGII (1)
biznes i ekonomia zostan swoja szefowa czyli jak stworzyc i prowadzic wlasna firme anna konarzewska
wspolczesnie o przeszlosci czyli wplyw polityki historycznej na ksztalt podrecznikow szkolnych
temat Przemiany pamięci o przeszłości i jej konsekwencje
Keratoplastyka czyli przeszczep rogówki P K Bryła
darmowy ebook zamien swoja pamiec w superkomputer! szybka nauka, programowanie mozgu (fragm) F23KU
Jutro zaczyna sie dzis czyli jak zaprojektowac swoja wymarzona przyszlosc jutzad
Nowelizacja ustawy o szkolnictwie, czyli komu przeszkadza orzeł na dyplomie
Dawna klinika aborcyjna miejscem pamięci i uzdrowienia, obrona życia, dramat aborcji
temat Przemiany pamięci o przeszłości i jej konsekwencje
jak pozbyć się błędu z grami na samsung avila czyli Błąd Brak dostępnej pamięci
Przeszłość i pamięć historyczna w życiu kulturalnym PRL
Jutro zaczyna sie dzis czyli jak zaprojektowac swoja wymarzona przyszlosc jutzad
Lista Schindlera czyli jak Oskar Schindler ratował krakowskich Żydów, a Steven Spielberg pamięć o ni
Memory czyli pamięć
sztuka tworzenia czyli jak zbudowac dobre cv list motywacyjny i zaplanowac swoja kariere[1]
Buzan Tony Zamien swoja pamieć w superkomputer! szybka nauka, programowanie mozgu (fragm)
Kopalny DNA czyli lekcja z przeszłości

więcej podobnych podstron