Tkanka mięśniowa, tkanka zwierzęca zbudowana z wydłużonych cylindrycznych lub wrzecionowatych komórek mięśniowych, zawierających kurczliwe włókienka mięśniowe zwane miofibryllami. Miofibrylle zbudowane są z dwóch rodzajów białek - aktyny i miozyny, dzięki którym tkanka mięśniowa może kurczyć się i rozkurczać, umożliwiając wszelkie ruchy zwierząt. Ze względu na budowę wyróżnia się: 1) tkankę mięśniową gładką - zbudowaną ze ściśle ułożonych, jednojądrowych komórek kształtu wrzecionowatego, występującą w narządach układu pokarmowego, oddechowego, moczowego, rozrodczego (macica, pochwa, jajowody) oraz w niektórych innych organach wewnętrznych (np.: mięśniach poruszających gałką oczną, naczyniach krwionośnych), 2) tkankę mięśniową poprzecznie prążkowaną - zbudowana z włókien wielojądrowych, wykazujących charakterystyczne prążkowania widoczne pod mikroskopem, zbudowane są z niej mięśnie szkieletowe,
3) tkankę sercową - zbudowaną z wielojądrowych włókien prążkowanych, tworzących rozgałęzienia łączące się z sąsiednimi włóknami (mięsień sercowy, serce). Mięsień sercowy, w tkance mięśniowej serca włókna mięśniowe posiadają jądra ułożone w środku włókna, a obszar cytoplazmy przynależny do danego jądra jest oddzielony wstawkami przechodzącymi poprzecznie od dwu sąsiadujących takich samych obszarów. Włókienka kurczliwe z poprzecznym prążkowaniem tworzą mostkowate połączenia z sąsiednimi włókienkami. Mięsień sercowy zbudowany jest z tej tkanki nie jest zależny od naszej woli. Unaczynienie pochodzi od naczyń wieńcowych, natomiast unerwienie autonomiczne (autonomiczny układ nerwowy) od nerwu błędnego i włókien sympatycznych, które decydują o częstości skurczów serca (układ bodźcotwórczo-przewodzacy).