Ewidencja nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych
W wyniku błędu zawyżyliśmy podstawę opodatkowania. Została złożona korekta CIT-8 za 2009 r. Jak księgować takie zdarzenie, jeżeli sprawozdanie finansowe spółki zostało już zatwierdzone?
Sposób ujęcia skutków korekty deklaracji podatkowej - podobnie jak wszelkich innych błędów - zależy od tego, czy zdarzenie, na skutek którego dokonano korekty, ma istotny wpływ na informacje zaprezentowane w zatwierdzonym już sprawozdaniu finansowym za 2009 r., czy też nie.
W takich przypadkach stosuje się bowiem art. 54 ust. 2 lub ust. 3 ustawy o rachunkowości. Jak wynika z tego przepisu, w sytuacji, gdy jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na sprawozdanie finansowe po zatwierdzeniu tego sprawozdania finansowego, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała. Jeżeli zaś stwierdzona nieprawidłowość kwalifikuje się do uznania jej za błąd, w następstwie którego nie można uznać sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzednie za rzetelnie i jasno przedstawiające sytuację majątkową i finansową jednostki, wówczas kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu należy odnieść na kapitał (fundusz) własny i wykazać jako "zysk (strata) z lat ubiegłych".
W konsekwencji ewidencja korekty zeznania podatkowego, w sytuacji gdy zawyżono zobowiązanie podatkowe, może przebiegać następująco:
1) jeżeli zdarzenie, na skutek którego dokonano korekty, jednostka zakwalifikowała jako błąd, o którym mowa w ww. art. 54 ust. 3 ustawy o rachunkowości: |
- Wn konto 22 "Rozrachunki publicznoprawne" |
2) jeżeli zdarzenie, na skutek którego dokonano korekty, nie stanowi ww. błędu: |
- Wn konto 22 "Rozrachunki publicznoprawne" |
3) zwrot nadpłaconego podatku: |
- Wn konto 13-0 "Rachunek bieżący", |
4) jeżeli natomiast jednostka nie ujęła w księgach rachunkowych korekty zeznania podatkowego w momencie jego złożenia, wówczas zwrot podatku ujmie z pominięciem konta 22, zapisem: |
- Wn konto 13-0 "Rachunek bieżący", |