44. Wyznaczanie współczynnika samoindukcji cewki i pojemności kondensatora.
I. Cel
Celem mojego doświadczenia jest zapoznanie się ze zjawiskami zachodzącymi w cewce i w kondensatorze obwodach prądu stałego i zmiennego.
II. Wprowadzenie
Cewka w obwodzie prądu stałego i zmiennego.
Opór cewki w obwodzie prądu stałego jest mniejsze niż w obwodzie prądu zmiennego. Cewka włączone do obwodu prądu stałego zachowuje się jak opór omowy, którego wartość (rezystancja)R zależy od wymiarów geometrycznych rodzaju przewodnika.
gdzie: p- opór właściwy
l- długość
s- pole przekroju
Po włączeniu cewki do obwodu prądu zmiennego pojawia się dodatkowy opór indukcyjny, związany ze zjawiskiem samoindukcji.
Jeżeli do cewki płynie prąd, to wewnątrz cewki jest pole magnetyczne, którego natężenie jest proporcjonalne do natężenia płynącego prądu. Prąd zmienny wytwarza w cewce zmienne pole magnetyczne, które indukuje siłę elektromotoryczną samoindukcji. Wielkość tej siły określona jest wzorem:
gdzie:
szybkość zmian natężenia prądu
L- współczynnik samoindukcji
Współczynnik samoindukcji jest liczbowo równy SEM wzbudzonej w obwodzie, w którym zachodzi zmiana natężenia prądu o 1A w czasie1s. Jednostką L w układzie SI jest henr, [H]; 1h=1v*s*A-1. Wartość L od geometrycznego kształtu obwodu jego rozmiarów przenikalności magnetycznej ośrodka. W przypadku długiego soenoidu.
gdzie: n- liczba zwojów
μ-przenikalność magnetyczna ośrodka wewnątrz solenoidu
l- długość
s- pole przekroju
Zgodnie z regułą Lenza, prąd, samoindukcyjny w każdej chwili stara się przeciwdziałać zmianie prądu płynącego w obwodzie i dlatego cewka wykazuje dodatkowy opór samoindukcyjny RL. Z prawa Kirchoffa można wyprowadzić, że w przypadku zewnętrznego źródła prądu sinusoidalnie zmiennego o częstości kołowej w opór indukcyjny cewki o współczynniku samoindukcji L wyraża się wzorem:
RL=L*ω
Gdzie: ω- 2Пf
f- częstotliwość zmian prądu (f=50Hz)
Jeśli opór omowy cewki wynosi R, to jej całkowity opór Z w obwodzie prądu zmiennego (impedancja, zawada) obliczamy jako sumę geometryczną oporu R i oporu indukcyjnego RL:
Z=
Kondensator w obwodzie prądu stałego i zmiennego
Jeżeli podłączymy kondensator szeregowo podłączony z żarówką do źródła prądu stałego, to żarówka rozbłyśnie tylko na moment, bo w obwodzie płynie prąd jedynie do momentu naładowania kondensatora. Po naładowaniu okładek prąd nie płynie w obwodzie prądu stałego kondensator stanowi praktycznie nieskończenie duży opór.
Gdy jako źródło prądu użyjemy generatora prądu zmiennego to wraz ze zmianą prądu w obwodzie zmienia się ładunek na okładkach kondensatora. Na danej okładce może być dodatni lub ujemny, w zależności od kierunku przepływu prądu. Naprzemienne ładowanie i rozładowywanie się kondensatora w obwodzie umożliwia przepływ prądu, którego amplituda jest proporcjonalna do pojemności kondensatora C=
, im większa pojemność tym większy ładunek Q może być zgromadzony na okładkach. Opór pojemnościowy Rc jest tym mniejszy im większa jest pojemność C. Gdy mamy źródło prądu sinusoidalnie zmiennego Rc wyraża się wzorem:
Wynika z tego, że opór pojemnościowy jest także odwrotnie proporcjonalny do częstości kołowej zmiany prądu.
Jeśli w obwodzie prądu zmiennego występuje opór omowy R i kondensator o pojemności C, to całkowity opór, czyli impedancję obwodu obliczamy ze wzoru:
Cewka i kondensator w obwodzie prądu zmiennego.
Gdy obwód zbudowany jest z oporu omowego R, cewki o współczynniku samoindukcji L i kondensatora o pojemności C (elementy połączone są szeregowo) to impedancja takiego obwodu wynosi:
Dla obwodu prądu zmiennego słuszne jest również prawo Ohma. Impedancja Z spełnia zależność:
gdzie: Us i Is oznaczają skuteczne wartości napięcia i natężenia prądu.
III. Wykonanie pomiarów:
A)wyznaczam opór omowy cewki dla prądu stałego.
Łączę obwód według schematu na dole, odczytuje natężenie i napięcie. Pomiar wykonuję 3-krotnie , zmieniając ustawienie potencjometru regulującego napięcie wyjściowe zasilacza. Obliczam opór omowy ze wzoru:
gdzie: U- napięcie
I- natężenie
Pomiar pierwszy:
Napięcie U1=2,29V (zakres 20V)
Natężenie I1=0,0620A (zakres 0,1A)
Opór
Pomiar drugi:
Napięcie U2=5,62V (zakres 20V)
Natężenie I2= 0,153A (zakres 0,3A)
Opór
Pomiar trzeci:
Napięcie U3=12,64V (zakres 20V)
Natężenie I3 =0,350A (zakres 1A)
Opór
B)Wyznaczam współczynnik samoindukcji cewki dla prądu zmiennego.
Zasilacz i miernik uniwersalne przełączam na pomiar prądu zmiennego. Odczytuję napięcie i natężenie skutecznie dla trzech napięć wyjściowych zasilacza. Obliczam impedancję ze wzoru:
gdzie: i=1,2,3……
Obliczam również współczynnik samoindukcji Li, ze wzoru:
gdzie: ω=2Пf, f=50Hz
Pomiar pierwszy:
Napięcie U1=2,26V (zakres 20V)
Natężenie I1=0,009A (zakres 0,1A)
Impedancja Z1=
Współczynnik samoindukcji Li , ω=2Пf=2*3,14*50=314, f=50Hz
Pomiar drugi:
Napięcie U2=5,60V (zakres 20V)
Natężenie I2=0,022A (zakres 0,1A)
Impedancja Z2=
Współ. Samoindukcji
Pomiar trzeci:
Napięcie U3=12,66V (zakres 20V)
Natężenie I3=0,05A (zakres 0,1A)
Impedancja Z3=
Współ. Samoindukcji
Na podstawie danych z trzech pomiarów obliczam średnią wartość współ. samoindukcji Lśr.
C)wyznaczam pojemność kondensatora
Łączę obwód w ten sposób, że zamiast cewki podłączam kondensator. Wyznaczam impedancję obwodu. Pojemność kondensatora obliczam ze wzoru:
Ci=(ω*Zi)-1 , i=1,2,3…..
Pomiar dokonuję w trzech powtórzeniach.
Pomiar pierwszy:
Napięcie U1=2,28V (zakres 20V)
Natężenie I1=0,018A (zakres 30 mA)
Impedancja Z1=
Pojemność kondensatora
;
Pomiar drugi:
Napięcie U2=5,67V (zakres 20V)
Natężenie I2=0,045A (zakres 0,1A)
Impedancja Z2=
Pojemność kondensatora
Pomiar trzeci:
Napięcie U3=12,60V (zakres 20V)
Natężenia I3=0,1A (zakres 0,3A)
Impedancja Z3=
Pojemność kondensatora
Obliczam średnią wartość pojemności kondensatora.
IV. Rachunek błędu.
Maksymalny błąd bezwzględny pojedynczego pomiaru, R, Z, L, C obliczam metodą różniczki zupełnej.
Opór cewki Ri
Błędy ΔU i ΔI liczę z klasy przyrządu. Klasa przyrządu dla woltomierza i amperomierza dla prądu stałego jest taka sama i wynosi k=1, natomiast dla prądu zmiennym dla amperomierza wynosi k=2,5, a dla woltomierza k=1.
gdzie k- klasa przyrządu
Z- zakres (woltomierza)
Wartość natężenia liczymy tak samo jak dla napięcia tytko podstawiamy zakres amperomierza.
Obliczam opór cewki:
R±ΔR=(36,11±1,6)Ω
Impedancja Zi
Z±ΔZ=(253,2±16,7)Ω
Współczynnik samoindukcji Li
Pojemność kondensatora Ci. Obliczam ze wzoru:
Wyniki podstawiam do wzoru:
C±ΔC=(25±3,35)μF