opartym na danych sprawozdawczych, wykorzystującym analizę wskaźnikową, stosującym analizę dyskryminacyjną.
Analiza dyskiyminacyjna jest rodzajem analizy wykorzystującej analizę wskaźnikową i sformalizowane narzędzia wnioskowania metody analizy statystycznej.
Na podstawie danych statystyczny cli. konstruowany jest bowiem wskaźnik synt etyczny (agregatowy), składający się z kilku wskaźników lub wielkości finansowych, którym pizypisane są współczynniki -wagi (określające znaczenie poszczególnych elementów cząstkowych w ocenie końcowej - wskaźniku syntetycznym).
Zastosowanie analizy dyskryminacyjnej prowadzi zatem do redukcji wielowymiarowej przestrzeni pewnej liczby zmiennych do jednej zmiennej agregatowej.
Metody badawcze w zależności od przyjętego sposobu wnioskowania o zagrożeniu upadłością przedsiębiorstwa, dzielą się na:
metody logiczno-dedukcyjne (bazują na założeniu, że zagrożenie upadłością jednostki można oceniać jedynie na podstawie analizy określonych czynników, odzwierciedlających jej aktualną sytuację finansową),
metody empiryczno-indukcyjne (wykorzystują zależności, określone na podstawie zgromadzonych materiałów statystycznycli występujące wr danej grupie przedsiębiorstw, które upadły oraz grupie przedsiębiorstw, nadal funkcjonujących.
Metody empiryczno indukcyjne klasyfikuje się jako metody je dno wynuarowe (test dychotomiczny). lub metody wielowymiarowe (wielowymiarowa analiza dyskryminacyjna).
W metodach jednowymiarowych zakłada się. że każda zmienna analizowana jest oddzielnie, tzn. dla konkretnych wskaźników ustala się wartość rozgraniczającą, służącą do oddzielenia grupy przedsiębiorstw, którym grozi i nie grozi upadłość. Zaletą tych metod jest brak konieczności spełniania założenia co do normalności rozkładu wskaźników, zaś wadą jest fakt. że przy ich zastosowaniu dochodzi bardzo często do sprzecznych kwalifikacji, (jeden z analizowanych wskaźników może wskazywać na potrzebę zakwalifikowania danego przedsiębiorstwa do grupy „bankrutów", a drugi ze wskaźników może sygnalizować dobrą sytuację ekonomiczno-finansową tego samego przedsiębiorstwa).
Metody wielowymiarowe opierają się na analizie co najmniej dwóch wskaźników, przy czym wskaźniki te muszą charakteryzować się rozkładem normalnym. Ponadto analizowane wskaźniki muszą być niezależne, posiadać dużą zdolność dyskryminacyjną i być kompletne (analityk powinien posiadać informacje na temat wartości wszystkich analizowanych wskaźników dla wszystkich badanych przedsiębiorstw).
należą do stosunkowo prostych narządzi diagnostycznych badania kondycji finansowej przedsiębiorstwa,
mogą być stosowane wyłącznie w grupie przedsiębiorstw dla, której zostały opracowane.
Zastosowanie modelu opracowanego dla określonej branży i sumy bilansowej a nawet miejsca jego działania w przedsiębiorstwie odbiegającym specyfikom daje często wyniki odbiegające od właściwych.