różnorodność form do różnych zastosowań,
akceptowalność (efekt sieciowy),
niewielka różnorodność,
zdolność do reprezentowania wartości,
zdolność utrzymania własnej wartości użytecznej
Problem „złego" pieniądza
Prawo Greshama-Kopernika
„Z upływem czasu oraz w zależności od finansowych potrzeb władców, od ich niewielkiej na ogół zdolności opierania się pokusie i od prywatnego rozkwitu sztuki fałszerstwa monety zaczęły się wyraźnie i zdecydowanie pogarszać. Wydaje się, że Grecy, a szczególnie Ateńczycy, oparli się deprecjonowaniu monet, gdyż dobrze rozumieli, że wybieg ten działa na krótką metę i obraca się z czasem przeciw swoim twórcom, natomiast uczciwość jest co najmniej dobrą polityką handlową. (...) W starożytnym i średniowiecznym świecie monety pochodzące z różnych obszarów zbiegały się w większych miastach handlowych. Jeżeli istniała tam jakakolwiek skłonność do przyjmowania monet „na wiarę", to nieuchronnie przy wymianie były oferowane monety gorsze, a dobre zatrzymywane dla siebie. W tej ostrożności ma swe źródło zawsze prawdziwe spostrzeżenie Thomasa Greshama z 1558 r., że zły pieniądz zawsze wypiera dobry. Wcześniej poczynili to spostrzeżenie Oresme i Kopernik (...). Jest to chyba jedyne prawo ekonomiczne, którego nigdy nie kwestionowano, dlatego zresztą, że nigdy nie było od niego poważnego wyjątku. Natura ludzka może być nieskończenie zmienna, ale ma jakieś elementy stałe. Jednym z nich jest to, że ludzie - jeżeli mają możność wyboru - zachowują to, co najlepsze, dla siebie i dla tych, których najbardziej kochają."
/„Pieniądz. Pochodzenie i losy", J. K. Galbraith, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Warszawa 2011 [pierwsze
wydanie 1975), s. 31-32/
Formy pieniądza (A)