56390

-jest skutkiem spiętrzenia się długotrwałych (przykrych) emocjonalnych przeżyć sprawcy; -skomplikowanej motywacji (zwykle uraźliwej);

-nieuzasadnionej napaści (osoby bliskiej) i agresji wywołującej panikę i lęk.

Pojęcie wzburzenia jest wprawdzie bliskie pojęciu gniewu, ale nie jest z nim tożsame. Wszak gniew to wyraz gwałtownego sprzeciwu przeciwko faktom dotykającym sprawcę i to w jego przekonaniu niesłuszne, co w konsekwencji zwykle łączy się z chęcią odwetu, zemsty, a zatem stanowi niską pobudkę do działania.

O działaniu sprawcy pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami można mówić wyłącznie wówczas, gdy działanie sprawcy zrodziło się w takiej szczególnej sytuacji, w której gwałtowna reakcja człowieka jest w sposób obiektywny w pewnym stopniu usprawiedliwiona i zrozumiała, z tego też względu ocena etyczno-morał na sprawcy jest mniej surowa i prowadzi do wniosku, że zasługuje on na mniejsze społeczne potępienie.