U prawdopodobni enie
Do przywrócenia terminu na podstawie omawianego art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej wymagane jest zatem jedynie uprawdopodobnienie, a nie udowodnienie braku winy strony w uchybieniu terminu.
Uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym, słabszym niż dowód, niedającym pewności, lecz jedynie wiarygodność (prawdopodobieństwo) twierdzenia o danym fakcie. Uprawdopodobnienie prowadzi do uzasadnionego przypuszczenia, że zdarzenie rzeczywiście miało miejsce.
Jest to środek zwolniony od ścisłych formalności dowodowych. Z tego względu zachowanie szczegółowych reguł dowodowych nie jest wymagane, ilekroć przepisy prawa przewidują uprawdopodobnienie.
A więc wystarczy, że brak winy zostanie uprawdopodobniony, nie trzeba więc tego udowadniać. Innymi słowy uprawdopodobnienie oznacza, że osoba zainteresowana "powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna i istniała ona przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Należy tu tez wspomnieć ,iż Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uprawdopodobnienie braku winy powinno odnosić się wyłącznie do kwestii przyczyn niedotrzymania terminu, a nie być skierowane przeciwko podstawie prawnej lub okolicznościom faktycznym dotyczącym samej decyzji".
Ustawodawca celowo w tym zakresie dopuszcza środek dowodowy mniej pewny, aby ułatwić zainteresowanemu przedstawienie swych racji. W praktyce często jednak oczekiwania organów podatkowych są zbyt wygórowane, gdyż oczekują przedstawienia konkretnych dowodów (zaświadczeń, zeznań świadków). Jest to wówczas przekroczenie wymogów ustawowych, bo uprawdopodobnienie oparte na dokumentach czy zeznaniach (oświadczeniach) świadków to już udowodnienie.
Przywrócenie terminu wymaga nie tylko podania przyczyny uchybienia terminu, ale i wykazania (uprawdopodobnienia), że przyczyna ta pozostawała niezależna od woli i wiedzy podatnika. Chodzi o wykazanie, że uchybienie terminu nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, których to przeszkód nie mogła ona pokonać przy zachowaniu należytej staranności. Podatnik winien uprawdopodobnić oraz uwiarygodnić stosowną argumentacją i przedstawionymi dowodami podnoszone przez siebie okoliczności.
O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia.
Innymi słowy brak winy oznaczać może, że strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez stronę zalicza się np. przerwę w komunikacji (aw arię), nagłą chorobę, która nie pozw oliła na wyręczenie się inną osobą, pow ódź, pożar. Niepraw idłowe doręczenie (niezgodne z