Na podstawie: J. Nowacki, Z. Tobor, Wstęp do prawoznawstwa, Wolters Kluwer, Warszawa 2016
W polskim języku prawniczym nie ukształtowała się dotychczas jednolita, powszechnie aprobowana terminologia, stąd też przy faktach prawnych pojawiają się typowe rozbieżności terminologiczne.
Fakty prawne - wszystkie okoliczności wymieniane w przepisach prawa, które pociągają za sobą skutki prawne, czyli powodują powstawanie, zmianę lub wygasanie uprawnień, obowiązków lub obowiązków i uprawnień.
Postanowienia przepisów rozstrzygają, które okoliczności są faktami prawnymi wywołującymi skutki prawne.
Nie stworzono dotychczas powszechnej systematyki faktów prawnych.
Wszelkie fakty prawne dzielimy na zdarzenia i zachowania.
• Zdarzenia - to okoliczności niezależne od zachowania się podmiotów prawa, wywołujące skutki prawne. Przykład: śmierć, urodzenie, upływ czasu.
• zachowania - termin ten obejmuje działanie i zaniechanie.
Idąc dalej, zachowania dzielimy na działania i zaniechania.
• działanie - zachowanie się podmiotu prawa polegające na wykonywaniu określonych czynności, a więc ruchów, które można poznać za pomocą obserwacji, np. znieważenie innej osoby, wydanie przedmiotu sprzedaży, spisanie testamentu itd.
• zaniechanie - pewien brak działania, brak działania powinno to, wymaganego przez prawo, często określane w tekstach prawnych przez zanegowanie "kto nie wykonuje ...".
Zachowania możemy także podzielić na czynności prawne i czyny.
• czyny - zachowanie się podmiotu, które rodzi skutki prawne, choć do ich wywołania podmiot swym zachowaniem nie zmierzał. Wyróżniamy czyny zgodne z prawem, np. znalezienie rzeczy oraz niezgodne z prawem, np. Wyrządzenie komuś szkody.
• czynności - świadome i zgodne z przepisami prawa zachowania podmiotów, zmierzające do wywołania skutków prawnych mocą odpowiednich oświadczeń woli. Dzielimy je na jednostronne, dwu lub wielostronne.
W wielu opracowaniach do grupy zachowań zgodnych z prawem i zmierzających do wywołania skutków prawnych zaliczane także bywają orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne.
Należy rozróżnić orzeczenia i decyzje o charakterze konstytutywnym i deklaratoryjnym. Tylko te pierwsze będą faktami prawnymi.
• orzeczenia konstytutywne
- powodują zmianę stanu prawnego, czyichś obowiązków lub uprawnień,
• orzeczenia deklaratoryjny - stwierdzają istnienie czyichś uprawnień lub obowiązków, nie rodzą nowych skutków prawnych.
Co ważne, dopiero razem wzięte zdarzenie lub zachowanie oraz konstytutywne orzeczenie sądowe wykazują cechy faktu prawnego. Stanowią z tego powodu, iż muszą być traktowane łącznie, odrębny rodzaj faktów prawnych, klasyfikowanych na równej płaszczyźnie ze zdarzeniami i zachowaniami.
Przykładem może być orzeczenie rozwodu, spowodowane trwałym i zupełnym rozkładem pożycia.
Skutki prawne - wszystkie następstwa, jakie przepisy prawa wiążą z faktami prawnymi, jakie powinny nastąpić lub mogą nastąpić, jeżeli wyznacza je przepis iuris dispositivi, gdy zaistnieje fakt prawny.
Powiązania skutków prawnych z faktami prawnymi to powiązania o charakterze powinnościowym, normatywnym, gdy są narzucane mocą postanowień prawa.
Należy zaznaczyć, że nie zawsze fakty prawne powodują powstanie, zmianę lub wygaśnięcie stosunku prawnego.