totalitaryzmu na intelektualistę, pisarz sięgnął do biografii czterech uwikłanych w rzeczywistość pisarzy. Są to:
• Alfa - Jerzy Andrzejewski („ladacznica z zasadami"),
• Beta - Tadeusz Borowski (nihilista).
• Gamma - Jerzy Putrament („przedwojenny stalinowiec"),
• Delta - Konstanty Idelfons Gałczyński (błazen, alkoholik)
Za przyczynę uwikłania się intelektualistów w totalitaryzm uznał:
♦ okrutne doświadczenia wojenne i chęć rozpoczęcia nowego życia,
♦ rozczarowanie postawą Zachodu,
♦ wpływ tenoru i strach,
♦ działania propagandy,
„ukąszenie heglowskie”.
Podstawowe pojęcia:
METODA, system, Nowa Wiara, istotą niej była walka o władzę duchową, światopoglądową. Nie liczy się indywidualność, liczy się zbiorowość. Pojedynczy człowiek jest nieistotny, powinien się podporządkować mułowi Historii. Metodę można uznać za Centrum - władza w Moskwie. Wszyscy są uzależnieni od Centrum, które zna prawa rozwoju Historii.
KETMAN - gra, podwójny sposób bycia. Przestrzeń dzieli się na publiczną i prywatną. Jedynie w prywatnej można być sobą. Intelektualistom wydaje się, że pozostają sobą, ale oszukując metodę, oszukują siebie. Metoda wie o tym i cieszy się, bo w rzeczywistości wspierają oni nowy lad.
MURTI-BING - poddanie się nowemu nurtowi, który przychodzi z Centrum. Zażycie takiej pigułki pozwala zobaczyć wszystko na nowo.
Przyjmowanie Nowej Wiary jawi się Miłoszowi jako tajemnica. Wyobrażał sobie, że totalitaryzm będzie wszechogarniający. Nowa Wiara wzmacnia dążenia. Miuti-Bing zakłada, że wszyscy w ten sam sposób przechodzili na nowy światopogląd, a po portr etach widać, że każdy przeszedł tę drogę na swój sposób.
KONTYNENTY (1958)
RODZINNA EUROPA (1959) PARYŻ
Miłosz opisuje miejsca i zdarzenia pamiętane z dzieciństwa, z młodości - szuka historycznej zasady świata i wciąż dziwi się temu, jak los jednego człowieka zostaje uwikłany w jego mechanizmy. Same przemiany kulturalne i cywilizacyjne, jakie zaszły w wyniku wojny i politycznych zawirowań, stają się jednym z tematów. Drogą do podjęcia tego problemu jest np. analiza przedwojennego wychowania, powrót do "miasta młodości", do "miejsca urodzenia". Miłosz konfrontuje swój charakter i światopogląd zrodzony w zupełnie innych wanmkach geograficznych i kulturowych ze zmianami, jakie dostrzega w otaczającej współczesności, w marksistowskiej rzeczywistości, w krajach Zachodu. Jednym z najważniejszych problemów staje się poszukmanie własnych korzeni narodowych i kulturalnych, próba r ozliczenia się z historią, poszukiwarne tego, co pozwala zachować i ocalić własną tożsamość.
WIDZENIA NAD ZATOKĄ SAN FRANCI SCO (1969)