57554

W końcu września 1989 roku parlament Republiki Słoweńskiej przyjął szereg reform. Nad krajem mieli panować teraz Słoweńcy i zniesiono hegemonistyczną rolę partii komunistycznej. Komuniści słoweńscy chcą demokratycznych wyborów. Następną republiką będzie Chorwacja, która takie same działania podejmie w grudniu.

W Słowenii Komunistyczna Partia Słowenii zmienia się w Partię Odnowy Demokratycznej. Wybory w Słowenii i Chorwacji odbywają się w kwietniu 1990 roku. W ślad za nimi idą inne państwa. W tych wyborach wygrywa centro prawica. Dla odmiany prezydentem zostaje postkomunista Milan Koczan, wybrany przez parlament.

2 lipca 1990 roku parlament Słowenii proklamował pełną suwerenność.

Serbska Rada Narodowa w Chorwacji. Ogłosiła postulat autonomii w ramach Chorwacji. Nie zostali zaakceptowani przez parlament Chorwacji i ogłosili referendum na terenach zamieszkanych przez Serbów. 1 października SRN ogłosiła, po referendum, utworzenie Autonomicznego Okręgu Serbskiego na terenie Chorwacji, czego nikt nie uznał.

Bośnia i Hercegowina, wybory wygrywają reprezentanci muzułmanów, na drugim Serbów a na trzecim Chorwatów. Prezydentem zostaje reprezentant muzułmanów.

Do końca października 1990 wybory odbywają się w Serbii. Przewagę uzyskuje Serbska Partia Socjalistyczna, postkomunistyczna. Na czele stoi Slobodan Miloszewicz. Postkomuniści przejęli hasła nacjonalistyczne. W Kosowie trwają demonstracje. Serbowie wysyłają wojsko do tłumienia. Ustanowiono nową konstytucję, która nie przewidywała prawa dla Albańczyków.

23 grudnia 1990 roku odbywa się referendum w Słowenii. Frekwencja 93,5%, akt o suwerenności poparło 94,6%.

Odpowiedzą na akt suwerenności Chorwacji jest ogłoszenie Serbskiego Regionu Autonomicznego 28 lutego 1991 roku.

Poszczególne republiki tworzą oddziały samoobrony.

Rozpoczynają się walki pomiędzy samoobroną Chorwacji a armią federalną (ta opowiedziała się po stronie Serbów).

Od marca do początku czerwca próbowano mediacji pomiędzy prezydentami republik. Te rokowania nie przyniosły efektów.

Społeczność międzynarodowa nie uznała nowych bytów państwowych licząc, że to uspokoi sytuację. 25 czerwca 1991 roku Słowenia i Chorwacja proklamowały niepodległość i wyjście z federacji. Federacja uruchamia wojsko, by przywrócić kontrolę nad terenami.

Dochodzi do walk pomiędzy armią federalną a armiami samoobrony Słowenii i Chorwacji. Siły federalne zawieszenie broni podpisują 7 lipca 1991 roku. Te oddziały miały wycofać się z republik. Wycofują się bez problemu ze Słowenii. W Chorwacji przemieszczają się do Serbskiego Regionu Autonomicznego.

Zawieszenie broni trwa do 22 sierpnia. Prezydent Chorwacji zażądał wycofania wszystkich oddziałów armii federalnej z terytorium kraju. Po odmowie dochodzi do wojny domowej pomiędzy armią federalną a siłami samoobrony. Walki kończą się 22 listopada 1991 roku, kiedy to strony zawarły rozejm.

23 grudnia Niemcy uznały niepodległość Słowenii i Chorwacji. W ślad pójdą inne państwa. EWG uzna łaje 15 stycznia 1992 roku.