7349811099

Druga edycja formatu CCF ukazała się w 1988 roku³⁷, zaś w 1989 roku w International Bureau of Education w Genewie odbyło się pierwsze spotkanie jego użytkowników. Zaprezentowano na nim artykuły, sprawozdania i pokazy praktyczne dotyczące wdrożenia formatu CCF do poszczególnych systemów oprogramowania, przyszłego rozszerzenia formatu o dodatkowe rodzaje materiałów oraz przejścia z CCF na inne formaty³⁸.

CCF jest krytykowany za zbyt skomplikowaną strukturę rekordu. W rzeczywistości jednak format ten nie jest skomplikowany; może się wydać taki tylko wówczas, gdy traktować go, niezgodnie z przeznaczeniem, jako format wprowadzenia danych a nie jako format przeznaczony do odczytu mechanicznego. Jest skomplikowany dla pracowników opracowania przy wprowadzaniu danych, zwłaszcza kiedy usiłują ręcznie tworzyć połączenia między rekordami lub między segmentami rekordu.

Struktura rekordu w formacie CCF została tak pomyślana, by uwzględniać różnice formatów, z których pochodziłyby rekordy. Reference Manuał i związane z nim formaty mają pola przeznaczone dla różnych poziomów bibliograficznych. UNIMARC posiada pola zaprojektowane w zasadzie dla wydawnictw zwartych i ciągłych, ale może też wykorzystywać pola zagnieżdżone w polach łączących jako pola opisujące materiały analityczne. Reference Manuał uwzględnia cztery typy dokumentów: artykuł, monografię, czasopismo, wydawnictwo wielotomowe; zaś UNIMARC: artykuł, monografię, czasopismo, serię. W obu formatach odpowiadające im pola można bez trudu zidentyfikować i skonwertować, łatwiej jednak przenieść je na odrębną strukturę, czyli format CCF.

Oceniając format CCF należy pamiętać, że³⁹:

1.    Format CCF oparto na głównych międzynarodowych formatach wymiennych i przeznaczony był do transferu rekordów między systemami, które te formaty stosowały, nie może więc spełniać funkcji innych niż one.

2.    CCF został pomyślany jako format wymiany danych bibliograficznych między systemami. Nie zawiera on mechanizmów ułatwiających jego przetwarzanie, nie może więc służyć do projektowania struktur danych w ogólnodostępnych katalogach Online lub w innych systemach.

3.    Format opracowano z myślą o wymianie tych danych rekordów bibliograficznych, które są niezbędne do identyfikacji dokumentu, nie uwzględnia więc danych potrzebnych dla wypożyczeń miejscowych lub międzybibliotecznych.

FORMATY MARC W POLSCE

Rozwój formatów MARC w Polsce przebiegał w sposób swoisty, odmienny niż w USA.

Pionierem w pracach nad formatem MARC nie była Biblioteka Narodowa, ale Biblioteka Główna Politechniki Wrocławskiej, która w ramach budowy systemu biblioteczno-informacyjnego APIN (Automatyzacja Przetwarzania Informacji Naukowej) przejęła w 1971 r. format MARC II i, po dostosowaniu do polskiej

³⁷ CCF: The Common Communication Format. 2nd ed. Paris: Unesco 1988

Simmons P. (red ): Proceedings ofthe first CCF Users’ Meeting. Paris: Unesco 1990 Hopkinson A.: Zastosowanie formatów standardowych w systemach bibliograficznych. Czy MARC się przeżył? [W:] „Automatyzacja bibliotekWrocław 1993 s.35-36

24