57731

przestępstwa indywidualne właściwe, przy których szczególna cecha podmiotu decyduje o bycie przestępstwa. Przestępstwem indywidualnym właściwym jest np. odmowa wykonania rozkazu (art. 343 KK), łapownictwo bierne (art. 228 KK) indywidualne cechy podmiotu sa warunkiem przestepności czynu w ogóle

przestępstwa indywidualne niewłaściwe szczególna cecha podmiotu nie decyduje o bycie przestępstwa, lecz o stworzeniu jego typu kwalifikowanego lub uprzywilejowanego, o jego wyższej bądź niższej karalności, zaostrzenie lub złagodzenie odpowiedzialności, a brak tej cechy kwalifikuje przestępstwo w typie podstawowym (powszechne);

przestępstwa indywidualne co do czynu tzw. własnoręczne - może je popełnić każdy podmiot ( ze względu na podmiot - powszechne ) , ale tylko w określonej sytuacji, ich wyodrębnienie nie ma jednak większego praktycznego znaczenia.

W kręgu przestępstw indywidualnych największe znaczenie mają przestępstwa funkcjonariuszy publicznych.

§ 13. Funkcjonariuszem publicznym jest:

1)    Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej,

2) 'poseł, senator, radny,

3)    sędzia, ławnik, prokurator, notariusz, komornik, kurator sądowy, osoba orzekająca w sprawach o wykroczenia lub w organach dyscyplinarnych działających na podstawie ustawy,

4)    osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba Ze pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do wydawania decyzji administracyjnych,

5)    osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe,

6) 'osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej,

7) 'funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby Więziennej,

8)    osoba pełniąca czynną służbę wojskową.

Funkcjonariusze publiczni korzystają ze szczególnej ochrony prawnej, której odpowiadać powinna ich wzmożona odpowiedzialność za przestępstwa, w szczególności za łapownictwo, nadużycie władzy i niedopełnienie obowiązków.

2. Znamiona strony podmiotowej przestępstwa

a)    Umyślność lub nieumyślność

b)    Inne elementy przeżyć sprawcy, które mogą być uwzględnione w ustawie (stany emocjonalne)

Strona podmiotowa przestępstwa (inaczej strona subiektywna) obejmuje zjawiska psychiczne, które towarzyszą stronie przedmiotowej, czyli zewnętrznemu zachowaniu się sprawcy, i które wyrażają stosunek psychiczny sprawcy do czynu.