page0216

202

Część trzecia.

Zasady wychowawcze ze względu na poszczególne indywidualne właściwości człowieka.

W stęp.

W poprzednich wywodach musieliśmy częściej zwracać uwagę na indywidualność wychowanków i zaznaczać, że wszelkie odpowiednie naturze człowieka wychowanie powinno się do niej zastosować. Ta indywidualność jest właściwością dziecka, którą odróżnia się od innych dzieci i która nadaje całemu jego sposobowi myślenia, czucia i chcenia, oraz działania i postępowania pewien odrębny ton. .Jest opartą na wrodzonera usposobieniu, temperamencie, zdolnościach, wieku i płci, jako też na naturalnych i społecznych stosunkach wśród jakich dziecko wzrasta. Następne uwagi mają za cel odnośnie do tego wszystkiego podać niektóre pedagogiczne wskazówki

1. Indywidualne wychowanie w ogólności.

1.    Ażeby wychowawca był w stanie indywidualnie wychowywać, musi przede wszy slkiom studyować indywidualność dziecka. Tu potrzebny jest spory zapas doświadczenia już zebranego, dobry psychologiczny wzrok celem bystrego spostrzegania i należytego rozróżniania, jako też dojrzały rozsądek. Znajomość siebie samego i znajomość świata, miłość i uciecha w obcowaniu z dziećmi, bystre oko i dobra pamięć są ważnym i środkami pomocniczymi do poznania indywidualności.

2.    Ola początkującego nauczyciela jest systematyczne postępowanie wielkiej wagi. Powinien przy nauczaniu dzieci przynajmniej następujące punkty mie< przed oczyma:

a)    Cielesne, fizyczne życie: wygląd, stan zdrowia, dawniejsze słabości i ich następstwa, zmysły, wrodzone usposobienie, temperament i 1. p.

b)    Władzę pojmowania: Stopień zdolności, poglądy, pamięć, fantazyę, rozum, biegłość w mowie, w pojedynczych przedmiotach i t. p.

http://rcin.org.pl