57770

np. subsydiarny jest art. 321 §4 - ustawowa milcząca - przykład formy stadialne

Ad b)

Gdy redukcja do jednego przepisu nie jest możliwa. Gdy zdarzenie będzie w pełni opisane dopiero przez kilka przepisów.

idealny zbieg przestępstw - tyle przestępstw ile ocen eliminacyjne zbieg przepisów ustawy - Makorewicz rozwiązanie współczesne kumulatywny zbieg przepisów ustawy

na wzór KK z 1969 roku przyjmuje, że ten sam / jeden czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo.

Jeżeli jeden czyn narusza kilka przepisów, to sąd skazuje na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów, natomiast karę wymierza na podstawie najsurowszego, co nie stoi na przeszkodzie, żeby orzec środki karne przewidziane w innych zbiegających się przepisach - art. 11

ZBIEG PRZESTĘPSTW Wielość czynów

Wielość czynów zazwyczaj prowadzi do wielości przestępstw. Są jednak sytuacje, że prawo traktuje wielość czynów jako jedno przestępstwo Wyróżniamy pozorny i rzeczywisty zbieg przestępstw.

POZORNY ZBIEG PRZESTĘPSTW

Określany też jako prawna jedność czynu / przestępstwa. Zachodzi wtedy, gdy właśnie tę wielość czynów uznajemy za jedno przestępstwo.

Zachodzi w przypadku

1.    przestępstwa ciągłego

2.    przestępstwa złożonego

3.    przestępstwa wieloczynowego

4.    współukaranych czynów uprzednich i następnych

Ad 1.

Przestępstwo ciągłe - art. 12 KK

Polega na tym, że sprawca powtarza zamach na to samo dobro.

Ta kontynuacja ma uzasadnienie materialno - prawne; lepiej pozwala ocenić działalność przestępczą i jej społeczną szkodliwość.

Ma uzasadnienie procesowe - zwalnia od drobiazgowego ustalania kolejnych czynów.

WKKz 1997 roku jednolita konstrukcja przestępstwa ciągłego została rozbita na: przestępstwo ciągłe (por. a. Marek - krytyka) ciąg przestępstw (por. L. Gardocki - krytyka)

Wg art. 12 KK czyn ciągły ma miejsce wtedy, gdy chodzi o dwa lub więcej zachowań, gdy chodzi o zachowania podjęte w krótkich odstępach czasu, gdy chodzi o wykonanie z góry powziętego zamiaru.

Konstytuuje przestępstwo ciągłe także tożsamość pokrzywdzonego, ale tylko wtedy, gdy przedmiotem zamachu jest dobro ściśle osobiste, np. życie i zdrowie.

KK z 1997 roku nie przewiduje konsekwencji w przypadku ustalenia że zachodzi przestępstwo ciągłe, nadzwyczajnego obostrzenia kary.