57788

8. uzasadnienie

-    fakty i dowody, na których oskarżenie się opiera

-    w miarę potrzeby wyjaśnić podstawę prawną oskarżenia,

-    okoliczności, na które powołuje się oskarżony w swojej obronie Wyjątek:

a.    akt oskarżenia sporządzony przez organ dochodzeniowy ( SN- również każdy nieprokuratorski) może nie zawierać uzasadnienia.

b.    akt oskarżenia, w którym zamieszczono wniosek o skazanie bez rozprawy może zawierać uzasadnienie ograniczone ( zob. niż.)

III.    wymogi dodatkowe ( Art. 333 )

1.    lista osób, których wezwania oskarżyciel żąda

2.    wykaz innych dowodów, których przeprowadzenia na rozprawie głównej domaga się oskarżyciel

3.    zaniechanie wezwania i odczytanie na rozprawie zeznań świadków, jeśli: ( <- wyj. od zasady bezpośredniości)

-    przebywają oni za granicą lub

-    mają oni stwierdzić okoliczności, którym oskarżony w swych wyjaśnieniach nie zaprzeczył i

-    okoliczności te nie są tak doniosłe, aby konieczne było bezpośrednie przesłuchanie świadków na rozprawie

-    nie dotyczy to osób, które mogą odmówić zeznań.

IV.    dołącza się:

1.    listę ujawnionych pokrzywdzonych z podaniem ich adresów- do wiadomości sądu

2.    adresy osób, których wezwania oskarżyciel żąda- do wiadomości sądu

3.    fakultatywnie- wniosek o zobowiązanie podmiotu, który uzyskał korzyść majątkową z cudzego przestępstwa do zwrotu korzyści majątkowej oraz zawiadomienie takiego podmiotu o terminie rozprawy.

Wniosek powinien zawierać uzasadnienie.

4.    fakultatywnie- WNIOSEK O SKAZANIE OSKARŻONEGO BEZ ROZPRAWY ( O WYDANIE WYROKU SKAZUJĄCEGO I ORZECZENIE UZGODNIONYCH Z OSKARŻONYM KARY I ŚRODKÓW KARNYCH )( Art. 335 ).

Ratio legis- szybsze i tańsze zwalczanie drobnej przestępczości, umożliwiając koncentrację sił i środków na przestępstwach najpoważniejszych, szczególnie niebezpiecznych dla porządku społecznego i bezpieczeństwa państwa.

Zgłaszano wprowadzenie konstrukcji olea baraainina - polegała na porozumieniu się pomiędzy oskarżycielem i obroną ( oskarżonym ), a także między oskarżonym i pokrzywdzonym w sprawie kary.

<- zasada oportunizmu- dochodzi wtedy do "targowania się"- oskarżony przyznaje się do fikcyjnego czynu.

zasada legalizmu- nie stoi natomiast na przeszkodzie, aby oskarżony przyznał się do rzeczywiście popełnionego czynu, a negocjacjom podlegać miała kara ( środki karne ). Przesłanki

1. czynem zarzucanym jest występek zagrożony karą nieprzekraczającą 10 lat pozbawienia wolności

Przedmiotem porozumienia nie może być kwalifikacja prawna czynu- powinna być odbiciem prawdziwych ustaleń faktycznych i stanowić rzetelne odbicie zarzucanego oskarżonemu