Przedmiot demografii i zakres badań.
W Chinach spisy z przed 4 tysięcy lat, były regularne co 5 lat, tzw. CENZUSY.
W średniowieczu zbierano informacje o ludności przed wyprawami wojennymi (ilość żołnierzy, pieniędzy)
Według Francuza A. Landrego statystyka demograficzna pojawiła się w XVI w. (dżuma). W 1517 roku w Londynie w związku z epidemiami wydawano biuletyny (liczba zgonów, przyczyny, wiek zmarłych). Podobne publikacje w Paryżu od 1670r. W parafiach we Francji od 1450r. zapisy cluztów i małżeństw. Sobór Trydencki zobowiązał do zapisów małżeństw i clirztów. Księgi parafialne stały się podstawą powstania demografii.
Za ojca uważany jest J. Graunt, badał rozkład zgonów według wieku i przyczyn, chciał wyjaśnić co jest tego przyczyną badając relacje między urodzeniami i zgonami. W połowie XVII w. Demografia była nową nauką, mającą swój przedmiot i metody badań. W 1855r. Achilles Guilard wprowadził nazwę „demografia", która miała być matematycznym opisem populacji.
a) Wg. Landrego
Demografia - nauka zajmująca się zbiorowością ludzi, zamieszkujących dane terytorium. Badania przeprowadza się pod względem jakościowym i ilościowym
b) Wg. Holzera
Demografia - nauka o prawidłowościach rozmieszczenia ludności w konkretnych warunkach społecznych i gospodarczych badanego terytorium.
Przedmiotem badań
- struktura ludności rozpatrywana z punktu widzenia płci, wieku, zawodu
- dynamika ludności, zmiany w liczbie i strukturze ludności. Powstające w wyniku mchu naturalnego.