58376

Teoria systemów osadniczych Christallera mówi o prawidłowościach rozmieszczenia osiedli (miast i wsi) oraz o ich hierarchii. Christaller oparł swoją teorię m. in. na tym, że każdy ośrodek (wieś, osiedle i miasto) jest ściśle powiązany z otaczającym go obszarem, ponadto ośrodek i otaczający go obszar wzajemnie na siebie oddziałują.

Hieraichiczność systemu osiedli centr alnych w teorii W. Cliristallera przejawia się w podziale ośrodków centralnych, na ośrodki wyższego i niższego rzędu. Ośrodki centralne różnią się wielkością (dużych ośrodków jest mniej, a małych więcej). Ośrodki większe (wyższego izędu w hierarchii) oddziałują na większe obszary i spełniają więcej funkcji centralnych - ich poziom centralności jest wyższy. Ośrodki niższego rzędu ofemją dobra i usługi niższego rzędu, natomiast ośrodki wyższego rzędu ofemją dobra i usługi zarówno niższego, jak i wyższego rzędu.

Ranga dóbr i usług jest określana poprzez przestrzenny zasięg ich sprzedaży, czyli maksymalną odległość, którą rozproszona ludność gotowa jest pokonywać, aby je nabyć. Ranga ośrodka jest funkcją trzech cech:

-    rozległością obsługiwanego obszaru,

-    liczbą ludności zamieszkującej obszar,

-    wysokością dochodów netto tej ludności