Systemy metrologiczne słowiańskie mają charakter antropologiczny Źródłem pojęć metr ologicznych jest sam człowiek i wykonywana przez niego praca. System metrologiczny słowiański wynikał z charakteru stosunków społeczno-gospodarczych.
Galowie przejęli od Rzymian sztukę mierniczą wraz z instytucją katastru Zachow'ali jednak własną jednostkę mierniczą - arepenis -jednostkę powierzchni, którą może zaorać jeden człowiek jednym pługiem.. W systemach słowiańskich nie dostrzegamy wpływów obcych systemów. W miarę rozwoju stosunków z resztą Europy zaczynają przenikać niektóre elementy używanych tam systemów modyfikując rodzime jednostki.
Miary powierzchni u Słowian mają zdecydowanie produkcyjny charakter a takie określenia jednostek: rodzina, dom, dworzyszcze czy dym nie tylko utrzymały się długo ale służyły do celów fiskalnych Najstarszą jednostką była włóka - obszar który można było uprawić za pomocą paty wdów i zebrać z niego plony (6-10 ha) Z biegiem czasu używać jako określeń jednostkowych nazw takich narzędzi jak radio socha a później pług Radło lub sochę (aratnun bovum. parvum) Franciszek Bujak szacował radio czyli mały pług na 12,6-16.8 ha.
Średni pług czyli podwójne radio na 25-33 ha.
Miaiy objętości u ludów słowiańskich biorą swój początek z używaniem naczyń. Były to przede wszystkim naczynia konsumpcyjne transportowe lub produkcyjne. Mierzono nimi płyny jak i ciała stale.
Jednostki masy czyli wagi powstały w wyniku rodzącej się wymiany dóbr, które musiały być porównywane i oceniane. Funkcje te zaczęły pełnić wagi i odważniki Niekiedy były to zwykle kamienie.
Nadzór nad miarami powstającymi w wyniku indywidualnych potrzeb miał raczej sankcje spdeczne bliżej nieokreślone i zależał od użytkowników. Jednakże wraz z narodzinami państwa rozciągnęło ono kontrolę przekształcając je w regale książęce.