54592

WŁADZA KRÓLEWSKA

państwo - rzecz publicznoprawna, suwerenna osoba prawna, najwyższym organem państwa był monarcha

władza monarsza - ograniczana przez prawo boskie a potem naturalne, miała charakter wszechwładny, z nazwy nieogran.

prawa fundamentalne - ograniczenia władzy królewskiej we Francji, monarcha me mógł zmienić zasad sukcesji tronu, sprzedać domeny królewskiej, wyznawać innej wiary niż katolicka

inne ograniczenia władzy - były to dokumenty zawierające „kondycje” ograniczające uprawnienia króla

w Szwecji: król Gustaw Adolf musiał przyjąć narzucone przez Riksdag warunki: musiał uzyskiwać zgodę Rady i Riksdagu na różne decyzje, rządzić w oparciu o magnaterię (autor: A Oxenstiema); król Karol IX musiał już tylko działać zgodnie z prawami królestwa, rządzić w oparciu o radę, byl odpowiedzialny przed Bogiem; Gustaw III jeszcze bardziej zmniejszył ograniczenia jego władzy

w Danii - Fryderyk III przeprowadził najpierw reformy państwa, a potem sporządził akt „prawo królewskie”, który zakazywał mu jedynie dzielić państwo lub odsprzedawać jego część

w Rosji - Najwyższa Rada Tajna próbowała narzucić Annie w 1730 r kondycje, Anna ich me przyjęła i zlikwidowała Radę

samodzielność w ładzy - zdarzało się rzadko, bo większość wladców^r była leniwa, a jeśli nie była, to była w stanie rządzić terenami malej i średniej wielkości, do pracowitych i samodzielnych należeli: Filip II (ES i Portugalia), Fryderyk Wilhelm I i Fryderyk II (Prusy) doradztwo - jeśli król nie miał woli rządzenia, to ogromną rolę spełniali jego doradcy: ministrowie, faworyci i inni, we Francji: kardynał Richelieu, w Hiszpanii hrabia 01ivaies, A. Oxenstiema w Szwecji. P Schumacher w Danii,

wszechstronność władzy (omnipotencja) - monarcha sprawował wszelką władzę w państwie, szczególnym znamieniem tej suwerenności była władza ustawodawcza