prewencja generalna - odstraszała potencjalnych sprawców od popełnienia przestępstwa -kary były okrutne i wykonywane publicznie, wymierzanie sprawiedliwości było wielkim spektaklem, głowę sprawcy np. przybijano do murów miast
prewencja szczególna (indywidualna) - zmierzała do jak najskuteczniejszego wyeliminowania sprawcy ze społeczeństwa - dominowała kara śmierci, połączona nieraz z karami dodatkowymi
kara śmierci zwykła - ścięcie i powieszenie, kara śmierci kwalifikowana - spalenie, ćwiartowanie, łamanie kołem, utopienie, zagrzebanie żywcem, wbicie na pal, połączone często z karami dodatkowymi
kary mutylacyjne - okaleczały, miały charakter kar odzwierciedlających: obcięcie uszu, nosa, włosów i kończyn itp
podział na kary na honorze, czci, cielesnych i majątkowych - utrzymany ze średniowiecza kara pozbawienia wolności - w Carolinie umieszczono pierwsze przesłanki: osadzani w wieży, potem zaczęto budować pierdle i wypierano karę śmierci poprzez kary długotrwałego pozbawiema wolności
nurty modyfikacji katalogu kar publicznych - ograniczano rodzaje sankcji - ze względu na drogie warunki ich wykonywania; stosowano też kary od dawna utrwalone w rodzimej tradycji prawnej - np. praca na galerach we Francji, zalewanie gardła żelazem w Rosji
WYMIAR KARY:
arbitralność - sędzia miał swobodę w wymierzaniu represji karnych - dopuszczono analogię i nie określono w przepisach granic sankcji za poszczególne przestępstwa kary nadzwyczajne - sędzia mógł orzekać kary nieprzewidziane w ustawach - były łagodniejsze od ustawowych, ale daw^aly sędziemu bardzo dużą swobodę i podważały sprawiedliw'ość wyrokowania
okoliczności łagodzące - pozycja, poch. społeczne sprawcy, upływ czasu, przebaczenie od porkrzywdzonego. stan zdrowia
okoliczności obciążające - recydywa, gorący uczynek, p-stwo wobec krewnych lub uprzywilejowanych