59431

jednostkowe pobiera się z pewnej określonej liczby dowolnie wybranych jednostek opakunkowych lub miejsc w zbiorniku, hałdzie itp.

Pobieranie próbki należy rozpocząć od ogólnych oględzin całej partii towaru. Zewnętrzne oględziny oraz ewentualne poznanie warunków produkcji i przechowywania towaru pozwolą ocenić, czy produkt jest jednorodny. Ocenę jednorodności partii określa się wzrokowo, biorąc pod uwagę wygląd zewnętrzny, barwę itp. W razie stwierdzenia niejednorodności produktu, próbki należy pobierać bardzo oględnie z możliwie większej liczby miejsc.

Pobieranie próbek powinno odbywać się szybko i sprawnie, w miejscu możliwie zabezpieczonym od przewiewu, kurzu, bezpośredniego działania promieni słonecznych, deszczu itp. Należy unikać świadomego wyboru produktu gorszego lub lepszego, wystrzegać się pobierania produktu z warstw leżących bezpośrednio pod powierzchnią lub z powierzchni.

Próbki płynów należy pobierać po dokładnym wymieszaniu, najlepiej w „ruchu" podczas przelewania. Jeżeli przelewanie cieczy ma charakter ciągły i odbywa się w rurociągu, wtedy w celu pobierania próbek umieszcza się na rurze kurek, z którego pewna ilość płynu wycieka przez cały czas przetaczania. Płyn tak pobrany stanowi próbkę ogólną. Jeżeli brak jest takiego urządzenia , wówczas próbki należy pobrać z przepływającej cieczy, w różnych odstępach czasu i w jednakowych ilościach. W tym przypadku są to próbki pierwotne.

Do pobrania próbek produktów półstałych używa się świdra rynienkowatego, do mleka zagęszczonego lub śmietany - odpowiednich miarek. Jeśli produkt znajduje się w małych naczyńkach np. puszkach, do analizy bierze się zawartość puszki.

Próbki produktów sypkich tj. kasze, mąki lub proszek mleczny, pobiera się specjalną sondą lub rurą zagłębników, która wbija się do worka, do produktu w beczce lub w hałdę z badanym produktem obraca się dookoła osi pionowej i ostrożnie wyciąga. W ten sposób w całej długości rury pozostaje część produktu ułożona w takim porządku, w jakim leży w worku, beczce czy hałdzie. Próbki pobiera się z kilku miejsc jednostki opakunkowej lub hałdy.

Przy produktach sypkich i ciekłych bardziej wskazane jest pobieranie większej liczby próbek pierwotnych i jednostkowych o mniejszym ciężarze z różnych miejsc partii, niż mniejszej liczby próbek o większym ciężarze.

Próbka powinna być pobierana ze wszystkich warstw, z boków i środka opakowania.

Średnia próbkę laboratoryjna z materiałów w kawałkach lub sypkich zestawia się w ten sposób, że wszystkie próbki pierwotne i jednostkowe zsypują się w jedną próbkę ogólną , po jej dokładnym wymieszaniu układa się na stole w kształcie niskiego prostopadłościanu, o kwadratowej podstawie i dzieli się na cztery części po przekątnych : dwie z nich przeciwległe- odrzuca się, z pozostałych tworzy się podobny do poprzedniego prostopadłościan, dzieli się tak jak poprzednio itd. Aż do uzyskania średniej próbki o ciężarze potrzebny do analizy.

Ciężar średniej próbki zależy od celu, do którego się ją pobiera, jeżeli ma być przeprowadzona analiza całkowita, ilość produktu musi być dostatecznie duża, jeżeli ma być przeprowadzone tylko jedno oznaczenie, ilość powinna być mniejsza, lecz wystarczająca do przeprowadzenia oznaczenia i do jego ewentualnego powtórzenia. Na ogół próbki powinny być tym większe, im produkt jest bardziej niejednorodny, im mniejsza jest zawartość oznaczonego składnika, im trudniejsze jest pobieranie próbek, im większa jest dostawa produktu itp.

Liczba pobieranych próbek jednostkowych lub pierwotnych zależy od liczby opakowań. W większych i jednorodnych partiach towaru liczba jednostek opakunkowych, z których mają być pobrane próbki jest odpowiednio mniejsza. Jeżeli partia towaru jest nieduża (kilka beczek lub worków), próbki