ZAGADNIENIA OGOLNE PRAWA ŚREDNIOWIECZNEGO § 1 - Główne nurty i cechy
nurt prawa rodzimego - występował do XII w., ukształtowany na rodzinnej tradycji, opartej na prawie zwyczajowym
nurt prawa rzymskiego - w późnym średniowieczu, wsparty przez prawo kanoniczne źródła powstania prawa średn. — w znaczeniu formalnym: zwyczaj, stanowienie i precedens; w znaczeniu poznawczym: spisy, dokumenty, ziory wyroków, literatura prawnicza, przekazy historyczne
cechy charakterystyczne prawu śr. - dominacja prawa zwyczajowego, partykularyzm, stanowość i kazuistyka prawa
§ 2- Dominacja prawa zwycząjowego
minusy prawa zwyczajowego — było najpierw niepisane, wyjaśniane na wiecach, potem w sądach, potem pierwsze spisy, prawo zwyczajowe było bezradne wobec przemian prawo stanowione » zwyczajowe — najpierw tworzono prywatne zbiory prawa zwyczajowego, potem je sankcjonowano w drodze postanowień sądów / władców, potem nastąpił zaś rozwój ustawodawstwa królewskiego
§ 3 - Partykularyzm prawa
partykularyzm osobowy - wyrażany przez zasadę osobowości prawa - jednostka podlegała prawu plemienia, z którego pochodziła - bez względu na miejsce pobytu professio iuris - wyznanie prawa, instytucja służąca do ustalenia, czyim prawieni będzie się trzeba posłużyć w danym proc.
terylorialność prawa - wypierała osobowość - wyłącznie stosowane było prawo obowiązujące na określonym terytorium
partykularyzm terytorialny - sięgał korzeniami związków' plemieimych, pogłębił się w okresie rozdrobnienia feudalnego
§ 4 - Stanowość prawa
stanowość prawa - każdy stan sądził się swoim prawem - szlachta - ziemskim i lennym; duchowieństwo - kanonicznym; mieszczaństwo - miejskim, chłopstwo - wiejskim (dworskim)
§ 5 - Kazuistyka prawa
kazuistyka prawa - treść prawda określana była przez rozstrzygnięcia przypadków indywidualnych - normy miały charakter pojedynczych orzeczeń w konkretnych sprawach -kazusów