terenie objętym zakresem obowiązywania, danego MPZP. Do czasu, kiedy MPZP nie zostanie zmieniony lub uchylony, wiąże on także wszystkie organy administracji - zarówno rządowej, jak i samorządową, oraz także organy administracji publicznej zarówno szczebla terytorialnego, jak i naczelnego. Każdy ma prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenu należącego do innych osób lub jednostek organizacyjnych. Czyli krótko mówiąc to prawo wolności budowlanej jest ograniczone jakby prawem innych osób, które by chroniły, mogłyby chronić własny interes prawny. Dla przykładu: jeżeli państwo jesteście właścicielem nieruchomości a obok na sąsiedniej nieruchomość, NA KTÓREJ planuje się budowę zakładu np. utylizacji świetlówek rtęciowych, to państwo macie prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenu należącego do innych osób. To ma najczęściej miejsce w sytuacji, gdy na sąsiednim terenie ma być realizowana inwestycja wskazująca uciążliwości, lub zagrożenie dla ochrony środowiska. Właściciel terenu jest zobowiązany do takiego jego zagospodarowania aby nie naruszać interesu prawiego i zakresu prawną ochrony właścicieli sąsiednich nieruchomości. Oznacza to obowiązek właściciela do działania zgodnego z prawem. Interes prawny, który chroni właścicieli sąsiednich nieruchomości przed naruszeniem ich zakresu praw wynika z konkretnych i precyzyjnych przepisów prawa materialnego, bowiem tylko te konkretne przepisy prawa materialnego stanowią źródło uprawnień i ochrony interesów właścicieli sąsiednich nieruchomości. Od tak rozumianego interesu prawnego, to znaczy interesu, który znajduje odzwierciedlenie w przepisach poszczególnych, precyzyjnych i szczegółowych norm materialnego prawa administracyjnego a w szczególności prawa ochrony środowiska należy odróżnić interes faktyczny. Interes faktyczny jest to stan. w którym obywatel lub inny podmiot, bo właścicielem sąsiednią nieruchomości może być także osoba prawna lub jednostka organizacyjna niąjosiadająca osobowości prawnej - twierdzi, że faktycznie zaplanowana działalność inwestycyjna na sąsiedniej nieruchomości narusza jej interes prawny, ale nie jest w stanie wskazać konkretnego przepisu, który by ten interes prawny naruszał. Państwo na pewno jesteście po egzaminie z postępowania administracyjnego i znacie całą problematykę związaną także z art. 28 kpa., który normuje pojęcie strony postępowania administracyjnego. Państwo wiecie doskonale art. 28 kpa, stanowi, że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowania lub kto żąda wszczęcia postępowania bez względu na swój interes prawny lub obowiązek. Państwo wiecie, że istnieje tam kilka teorii: obiektywna, subiektywna, mieszana teoria strony, ale generalnie w orzecznictwe NSA przeważa koncepcja materialna strony, tzn., że interes prawiy musi znaleźć odzwierciedlenie w konkretnym przepisie, z zakresu materialnego prawa administracyjnego. Artykuł ten znaczy, że dany podmiot jest strona to w rozumieniu art. 28 kpa. I należy zwrócić uwagę na fakt, że interes faktyczny jest interesem, który nie jest oparty na, nie znajduje odzwierciedlenia w konkretnej normie Z zakresu materialnego prawa administracyjnego. To rozróżnienie pomiędzy interesem prawnym, a interesem faktycznym w poprzednio obowiązującej ustawie z 7.07.1994 roku o zagospodarowaniu przestrzennym znajdowało podstawy do rozróżnienia pomiędzy protestem i zarzutem, na etapie jeszcze uchwalania, bądź sporządzania mpzp.