60454

7.    Linia charakterystyczna- na ogół wyraźnie widoczna w terenie, a na prawidłowo wykonanej mapie powinna być czytelna. Należą do nich

-wododziałowa -największego spadku -ściekowa -podnóża

8.    Punkt charakterystyczny- to taki, którego można wyróżnić w terenie i którego wysokość wpisuje się na mapie. Np..

-szczyt

-ujście

-punkt depresji -najniższy punkt grzbietu

9.    Formy rzeźby: a) Proste

I.    Równina-najprostsza forma terenowa składająca się z powierzchni prawie równej, ma nieznaczne różnice wysokości pomiędzy punktami. Spadki nie przekraczają 2%

II.    Pagórek- odosobnione wzniesienie na równinie, ma powierzchnie boczne(zbocza/stoki) i górne(szczyt). Powierzchnie górna może być spłaszczona, kopulasta lub ostro szczytowa. Przyległy pas równiny to podnóże. Mają wysokość względną do 200m

III.    Kotlina- terenowe zagłębienie, ma zbocza i dno, zbocza mogą być wklęsłe lub wypukłe, nie ma odpływu kiedy dno ma kształt czasy w najniższym punktem w środku, ma odpływ jeśli dno jest nachylone w jednym kierunku.

IV.    Dolina- wydłużone zagłębienie, ma zbocza oraz dno ze spadkiem w kierunku podłużnym i linią ściekową

V.    Rynna- wąskie zagłębienie, zwykle głęboko wcięte w otaczający teren o kształcie wydłużonym. Tworzona na skuter erozji.

VI.    Taras- powierzchnia różna lub prawie równa, występuje na terenie falistym lub górzystym jako cześć zbocza, duży to ława, a mały-postój

VII.    Kra wędź-powstaje przy przejściu z wyższego poziomu reliefu na niższy. Profil może być wklęsły, wypukły lub wypukło-wklęsły. Zależnie od genezy wyróżniamy -krawędź dolinowa

-faleza

-krawędź uskokowa -kuesta

VIII.    Wał- wydłużone wzniesienie zbocza przeważnie wypukłe. Linia podnóża zaznacza się mniej lub bardziej wyraźnie, górna powierzchnia może być zaokrąglona lub spłaszczona

IX.    Siodło- powierzchnia wklęsło-wypukła, znajduje się miedzy dwoma powierzchniami szczytowymi w paśmie pagórów. Charakterystycznym punktem jest najniższy punkt grzbietu, w rzeźbie górskiej nazywane jest przełęczą

b) Złożone