1. Energia objętościowa wiązania jest proporcjonalna do liczby cząstek w jądrze na powierzchni kropli.
2. Energia powierzchniowa - cząsteczki kropli tylko z jednej strony oddziaływują na inne cząsteczki, przez to ich energia jest mniejsza.
3. Energia symetrii - energia wiązania zwiększa się, gdy liczba protonów zbliża się do liczby neutronów.
4. Energia kulombowska - energia elektrostatycznego oddziaływania między protonami jest zgodna ze wzorem na energię rozkładowej kuli r = A1/3
5. Energia tworzenia par dla jąder o parzystych liczbach protonów i neutronów jest dodatnia, dla nieparzystych ujemna, dla parzysto - nieparzystych zerowa.
Gdy jądro nietrwałe w stosunku do jądra trwałego posiada nadmiar neutronów emituje P' - dodatkowo z jądra emitowana jest cząsteczka przenikliwa (pozbawiona ładunku) mająca znikomą masę, unosząca dodatkowo część ogólnej energii. Cięższe jądra A>208, w których średnia energia wiązania ulega zmniejszeniu wskutek gwałtownego wzrostu energii elektrostatycznego odpychania pomiędzy protonami, mogą emitować cząstki a:
A A-4 4
Z Z-2 2
Emisja a prowadzi do powstania jądra zawierającego nadmiar neutronów, dlatego po przemianach a następują przemiany p\Przemianom a, p towarzyszy emisja kwantów y.
Promieniowanie y towarzyszy rozpadowi a, lub przemianie p w przypadku, gdy jądro pochodne jest jądrem wzbudzonym. Przechodząc do stanu podstawowego emituje nadmiar energii w postaci promieniowania a W czasie przemiany P‘ emitowane są przez jądro elektrony;
AA o
W czasie przemiany p* jądro emituje pozytony powstałe w wyniku przemiany protonu w neutron.
o