61871

N-liczba wszystkich punktów pomiarowych

AF,- wycinek pola przekroju poprzecznego przyporządkowany i-temu punktowi V„-prędkość średnia w przekroju określona wzorem:

N

3. Rurka Praiidla

To przyrząd, któy wykorzystuje zjawisko zamiany energii kinetycznej w potencjalną. Rurka ta jest krótkim, zakrzywionym w kształt litery "L" przewodem, zakończonym półkolistą główką, którą należy ustawić w punkcie pomiaru prędkości przeciwnie do kierunku przepływu strumienia, Wewnątrz rurki znajdują się dwa kanaliki. Do jednego z nich wpływa woda otowrem umieszczonym na osi rurki- w centr alnym punkcie główki, zaś do drugiego- szczeliną na boku rurki. Szczalina ta umożliwia pomiar ciśnienia statycznego, panującego na głębokości, na jakiej jest zanurzona rurka. Energia kinetyczna cieczy wypełniającej przewó w osi rurki, zostaje zamieniona na energię potencjalną, co pokazuje dodatkowy wzrost ciśnienia w stosunku do statycznego. To zwiększone ciśnienie nosi nazwę cieśnienia spiętrzenia. Analizując przyrost ciśnienia w centralnym odcinku rurki, można wnioskować o prędkości cieczy opływającej rurkę. Kanaliki są podłączone przewodami do manometru różnicowego lub dw^róch piezornetrów. Na podstawie mierzonej różnicy między ciśnieniem spiętrzenia a ciśnieneim statycznym określana jest prędkość lokalna wg wzoru:

Pip Pu p

p„-ciśnienie spiętrzenia p«-ciśnierue statyczne

Jeżeli pomiaru dokonano za pomocą dw^róch rurek piezometrycznych lub manometru różnicowego wypełnionego gazem, wzór przybiera postać: