62006

W wodzie Iwardej część mydlą reaguje ze składnikami twardości wody i wytrąca się w postaci osadu soli wapnia i magnezu; powoduje to większe zużycie mydła, przy czym straty mogą sięgać nawet 25%.

Mydlą podlegają w roztworze hydrolizie, co prowadzi do odtworzenia pewnych ilości wodorotlenku sodu (potasu), działającego szkodliwie na niektóre tkaniny

Mydlą trudno rozpuszczają się w wodach o dużej zawartości soli, np. w wodzie morskiej.

Zalety SPC w porównaniu z mydłami:

1) SPC są niewrażliwe na twardość wody,

2) nie tworzą osadów' z jonami w^rapma i magnezu,

3) nie wymagają gorącej wody do prania.

4) wykazują lepsze niż mydlą właściwości zwilżające i piorące

Substancje powieizcluiiow^fo czyiuie są stosowane jako środki piorące, emulgujące, pieniące, zwilżające, flotujące itp.

SPC są głównie stosowane w gospodarstwach domowych, a tylko ok. 1/3 ich ilości jest zużywana przez przemysł.

Środki piorące oprócz aktywnych SPC zawierają 60-70% materiału wypełniającego. Materiałem tym są głównie fosforany: tripolifosforan sodu (NajPjOio), pirofosforan sodu, siarczan sodu, krzemian sodu i inne.

Substancje te mają także za zadanie zwiększenie efektu prania przez wiązanie jonów dwuwartościowych i zwiększanie pil.

Alkałczne środowisko ułatwia usuwanie brudu. Substancje te rozpuszczalne w wodzie utrzymują brud w zawiesinie, nie dopuszczając do ponownego odłożenia na materiale.

Stosowanie tripolifosforanów do produkcji proszków do prania zabronione jest w Szwajcarii, Norwegii, Wenezueli i kilku stanach USA.

Ograniczenia wprowadzono w następujących krajach Finlandii 7%P. Niemczech i Austrii 5,0%P. Japonii 2,5%P. Kanadzie 2,2%P. we Włoszech 1,0%P.

SPC ze względu na budowę chemiczną dzielą się na grupy

•    anionowe,

•    kationowe,

•    amfoteryczne,

•    niejonowe.

Anionow e SPC stanowią około 60%wszystkich produkowanych obecnie SPC.

Około 30%przypada na niejonowe SPC. a ok. 10%na kationowe i amfoteryczne SPC.

Detergenty niejonowe mają bardzo dobre właściwości piorące, emulgujące i czyszczące, ale dość trudno rozkładają się w środowisku wodnym.

Występowanie

Stężenie anionowych SPC w ściekach komunalnych dochodzi do 20 mg/dm³, a w ściekach przemysłowych z zakładów' stosujących lub produkujących SPC do kilku g/dm³.

Stężenie SPC w wodach powierzchniowych zwykle nie przekracza 0,1 mg/dm³.