Metoda węgla C14 do pomiarów produkcji pierwotnej w morzu używana jest od ponad 45 lat.
Baza danych jest znacząca i wygląda na to. że metoda ta będzie nadal stosowana jako ważne narzędzie w monitoringu stanu ekosystemu morskiego pelagialu.
Głównym problemem w porównywaniu danych dotyczących produktywności, jest używanie różnych metod pomiaru.
Gdy porównano wyniki pochodzące z różnych laboratoriów okazało się. że różnice bywają znaczne.
Grapo Robocza Produkcji Pierwotnej ICES stwierdziła, że istnieje potrzebo określenia standardowej metody pomiaru pr odukcji pierwotnej używanej w badaniach monitoringowych, których wyniki są kolekcjonowane w bazie danych ICES.
• W celu pozyskania reprezentatywnej próby fitoplanktonu należy wiedzieć jakie jest pionowe rozmieszczenie glonów w kolumnie wody.
• Najłatwiej to osiągnąć zestawiając wyniki pomiarów' sondą CTD oraz pomiarów fluorescencyjnych chlorofilu a wykonanych tri situ.
Pobór prób
• Należy używać narzędzi nieprzezroczystych i nietoksycznych.
• Pobór prób powinien odbywać się w czasie dnia. w celu uniknięcia wpływu dobowego rytmu fitoplanktonu na uzyskane wyniki.
• Inkubacja powiiuia następować jak najszybciej, najlepiej w ciągu pół godziny od momentu zbioru.
• Wszelkie przenoszenie czy przelewanie prób powirmo zachodzić w przyciemnionym świetle, w celu imikruęcia szokit świetlnego fitoplanktonu.
• Dostępny jest prosty program komputerowy do obliczania dziennej produkcji.
• Po wprowadzeniu surowych danych do protokołu, opr ogramowanie wylicza dzienną produkcję oraz włącza do danych w bazie danych ICES.
Fitoplankton - skład taksonomiczny, liczebność, biomasa Fitoplankton służy jako indykator efektów eutrofizacji.
Podwyższony poziom biogenów' może wpływać na zmiany biomasy fitoplanktonu i jego składu taksonomicznego (np. przesunięcie dominacji z okrzemek na wiciowce, w tym też toksyczne). Ponadto może występować wzrost częstotliwości, wielkości i czasu trwania zakwitów' fitoplanktonu
Analiza składu taksonomicznego i biomasy' fitoplanktonu prowadzona jest w celu:
A) opisania czasowych i przestrzennych trendów' w kompozycji taksonomicznej, liczebności i biomasy' fitoplanktonu oraz częstotliwości pojawiania się zakwitów
B) zidentyfikowana gatunków kluczowych fitoplanktonu (np. domimijącyclu szkodliwych czy wskaźnikowych)
> Powyższe cele osiągane są przez wysoką częstotliw'ość poboru pr ób na wielu stacjach pokrywających wszystkie baseny Morza Bałtyckiego.
> Jako że fitoplankton przejawia istotną zmienność sezonową, pobór prób musi się odbywać w ciągu całego okresu wegetacyjnego, co w niektórych rejonach Bałtyku oznacza cały rok.