63003

>    Jeśli nic ina tcrinokliny - standardowy zaciąg powinien być wykonany od 25m do powierzchni.

>    Jeśli nie ma halokliny - zaciąg 75m do termokliny (włącznie) lub do 25m (jeśli nie ma termokiiny).

>    Jeśli występuje strefa beztlenowa nad dnem, należy pobierać próby z pominięciem tej warstwy.

>    Nie wolno pobierać zaciągów krótszych niż 5m.

Próby zooplanktonu konserwuje się 4% formaliną zbuforowaną do pH 8-8,2 przy użyciu boraksu (Na₂B₄0j - 10H₂0).

Próby należy przechowywać tak długo, dopóki zakończone wszystkie analizy.

Analizy laboratoryjne zooplanktonu przeprowadza się metodą podprób. W tym celu używa się:

-    pipety (Stcmpel-plpette)

-    splltera (Kott lub Folsom)

Próba powinna być intensywnie mieszana aż wszystkie organizmy będą rozmieszczone równomiernie w całej objętości. Skupienia organizmów powinny być wyjęte z próby i liczone oddzielnie.

Liczebność

Wszystkie organizmy powinny być oznaczane I liczone dopóki nie określi się po 100 osobników każdej z trzech dominujących grup taksonomicznych.

Jeśli nie da się tego określić w jednej podpróbie - należy przeanalizować kolejną.

Termin „grupa taksonomiczna" obejmuje gatunki, rodzaje, rodziny i stadia rozwojowe widłonogów.

Obecność inakrozooplanklonu i rzadkich taksonów określa się na koniec przeglądając całą

próbę.

Biomasa

>    Biomasę zooplanktonu oblicza się używając metody Standardów Wagowych.

>    Są one określone dla poszczególnych taksonów i stadiów rozwojowych.

>    Powinno się zmierzyć także suchą masę bezpopiołową uzyskaną z 1/2 próby.

MEZOZOOPL ANKT ON

-    widłonogi

-    wrotki

-    meroplankton

MAKROZOOBENTOS DNA MIĘKKIEGO

Skład taksonomiczny zespołów bcntosowych zależy generalnie od:

S    rodzaju dna,

S    głębokości,

S    falowania,

S    dostępności tlenu,

S    zasolenia, etc.

Makrobcntos jest istotny dla monitoringu, ponieważ:

>    większość gatunków jest długożyjących i można obserwować ich reakcje na zmiany środowiskowe zachodzące w długim okresie czasu;

>    ilościowy pobór prób j est stosunkowo prosty,

>    są znacznie lepiej zbadane niż np. mejofauna czy mikrofauna (klucze taksonomiczne dla większości grup);