54927

1.0PK ćwiczenia.

W doświadczeniu wykorzystano próbkę cienkowarstwowego hallotronu, którą, na specjalnym uchwycie , umieszczono po między biegunami elektro magnesu . Podstawka uchwytu zawierała cztery zaciski elektryczne, dwa połączone z elektrodami Ai i A₂( do przepuszczania prądu przez prcbkę ), a dwa kolejne z elektrodami i C₂ ( do ponńaru napięcia HaUa ).

Zestaw pomiarowy składał się z dwóch obwodów, w których skład w: hodzą odpowiednio :

1.    Zasilacz stabilirowanyprądu stałego (zregulacją napięcia vyjś:iowego), opór zabezpieczaj ącyR, miliamperomierz i próbka półprzewodnika H .

2.    Autotransformator A< _# prostownik germanowy G, amperomierz A , przełącznik Pi i elektromagnes M.

2. Przebieg ćwiczenia.

Wszystkie przyrządy po rrua ro    użyte w do świadczeniu połączono według poniższyih schematów:

Pomiarów dokonano dla dwóch prądów magne sujących (I_M) 2 i 3 A, przy czym dla każdego z tych prądów zmieniano prąd sterujący (I*) w przedziale 0+16 mA, co 2 mA . Powyższe crynności przeprowadzono dla dwóch kierunków prądu magnesującego . Uzyskane wyniki pomiarów zamieszczono w poniższej tabeli:

a) dla prądu magnesującego I_M = 2A :

I, [mA]	Ui [mV]	u5 [mV]	Ux [mV] I
0	8	8	8
2	127	146	136
4	239	277	258 j
6	350	404	377
^8	460	526	493
10	564	644	604
12	663	748	706
14	749	847	798
16	837	934	886

b) dla prądu magnesującego I_M = 3A :