55045

Zjawisko HALL A

1. Opis ćwiczenia.

W doświadczeniu wykorzystano próbkę cienkowarstwowego hallotronu, którą, na specjalnym uchwycie , umieszczono pomiędzy biegunami elektromagnesu . Podstawka uchwytu zawierała cztery zaciski elektryczne , dva połączone z elektrodami A_t i A* (do przepuszczania prądu przez próbką ), a dwa kolejne z elektrodami Ci G (dopomiaru napiącia Hatta ).

Zestaw pomiarowy składał się z dwóch obwodów, w których skład wchodzą odpowiednio :

1.    Zasilacz stabilizowany prądu stałego (z regulacją napiącia wjjściov/ego), opór zabezpiec zając yR , miliamperomierz i próbka półprzewodnika H .

2.    Autotransformator A_t, prostownik germanowy G , amperomierz A , przełącznik P_A i elektromagnes M .

2. Przebieg ćwiczenia.

Wszystkie przyrządy pomiarowe użyte w do świadczeniu połączono według poniższych sc he matów :

Pomiarów dokonano dla dwóch prądów magnesujących (I_M) 2 i 3 A , przy czym dla każdego z tych prądów zmieniano prąd sterujący (X ) w przedziale 0+16 mA , co 2 mA . Powyższe czynności przeprowadzono dla dwSch kierunków prądu magne sującego . U zyska re wyniki pomiarów żarnie szczono w poniższej tabeli:

a) dla prądu magne sującego I_M = 2A :

I, [mAl	Ui [mV]	u* [mV]	Ux [mV]
0	8	8	8
2	127	146	136
4	239	277	258
6	350	404	377
8	460	526	493
10	564	644	604
12	663	748	706
14	749	847	798
16	837	934	886

b) dla prądu magnesującego I« = 3A :

I, [mA]	ut [mV]	U* [mV]	Ux [mV]
0	9	11	10
2	175	197	186
4	337	378	358
6	489	549	519
8	639	714	676
10	782	871	826
12	921	1020	970
14	1038	1150	1094
16	1161	1270	1216

Napięcie Halla obliczono z zależności : U_x = V* * ^