Podstawową klasyfikacją środków trwałych jest klasyfikacja rodzajowa. która wiąże się ściśle z przeznaczeniem technologicznym środków. Wyróżnia się 8 grup rodzajowych, które dzielą się na podgrupy, rodzaje i klasy.
Stosując kryterium ekonomiczne dzielimy środki trwałe na 3 główne zbiorowości:
1. bMyJLłd-LbMowle - grupa 1 i 2
Są to środki, które zapewniają prawidłowy przebieg procesu produkcyjnego oraz właściwy przebieg działalności nieprodukcyjnej
2. środki należące do grup 3 do 6
Środki bezpośrednio oddziaływujące na przedmioty pracy, np.
a) maszyny i urządzenia ogólnego zastosowania
b) maszyny i urządzenia specjalnego zastosowania
3. środki trwałe grupy 7
Są to środki transportowe umożliwiające przemieszczanie przedmiotów i ludzi
W grupa 8 znajdują się tzw. zasadzenia i wieloletnie melioracje.
Badanie środków trwałych według różnych klasyfikacji jest przydatne do oceny gospodarowania środkami trwałymi. Jest ono podstawą podejmowania decyzji dotyczących zmiany stanu środków trwałych, do określenia stopnia zużycia moralnego (środki te zużywają się fizycznie-wyrazem jest amortyzacja, moralnie w wyniku luki technologicznej).
Ważne znaczenie ma ustalenie wieku środków trwałych, chodzi o sprawy ilościowe jak również ustalenie wartości środków trwałych. To kryterium wartości środków trwałych jest ważne w związku z uczestniczeniem przedsiębiorstwa na rynku.
Przedsiębiorstwo w gospodarce rynkowej jest podmiotem obrotu. Konieczność ustalenia wartości tych środków wynika też z procesu restrukturyzacji (w tym prywatyzacji), której nie można przeprowadzić bez ustalenia wartości środka trwałego.
Wartość środków trwałych może być wyrażona według wartości początkowej ( brutto lub netto ).
Stanowi ona sumę nakładów inwestycyjnych faktycznie poniesionych na wytworzenie lub nabycie określonego środka, łącznie z kosztami zakupu, opłat ubezpieczeniowych w trakcie transportu, opłat notarialnych i skarbowych oraz kosztów montażu i zainstalowania w miejscu eksploatacji. Wartość początkowa brutto odzwierciedla pełne nakłady związane z oddaniem środka do eksploatacji.
Wartość początkową netto - różnica między wartością początkową brutto a wartością dotychczasowego umorzenia.
Wartości początkowe brutto i netto można łatwo ustalić, jednak metoda ta obciążona jest poważnym błędem, bo w rzeczywistości nie odzwierciedla faktycznej wartości środków trwałych ze względu na zmiany cen wywołane inflacją. Ta podstawowa wada wyceny według wartości początkowej zostaje eliminowana przez stosowanie, jako podstawę pomiaru wartości środków wartości odtworzeniowej poszczególnych środków trwałych -eliminuje ona błędy wartości początkowej.