Warrant jest to rodzaj opcji emitowanej przez przedsiębiorstwo, dająca prawo nabycia akcji po określonej cenie i w określonym czasie.
Warrant jest bezwarunkowym i nieodwołalnym zobowiązaniem emitenta do wypłacenia nabywcy kwoty rozliczenia.
W przypadku warrantu kupna jest to dodatnia różnica między ceną instrumentu bazowego a ceną wykonania określoną przez emitenta,
W przypadku warrantu sprzedaży kwotą rozliczenia jest dodatnia różnica między ceną wykonania a ceną instrumentu bazowego.
Według podmiotu emitującego warranty:
► Warranty opcyjne - emitowane są przez określone podmioty tj. przez banki i inne instytucje finansowe na akcje innych spółek znajdujących się już w obrocie publicznym.
► Warranty subskrypcyjne - emitowane przez spółki akcyjne na własne akcje przyszłej emisji.
W zależności od przyjętego przez emitenta zobowiązania możemy wymienić następujące rodzaje warrantów opcyjnych:
► Europejski warrant kupna (ang. cali warrant), który umożliwia inwestorowi nabycie instrumentu bazowego po ustalonej wcześniej cenie wykonania, w wyznaczonym dniu wygaśnięcia, lub otrzymania kwoty rozliczenia.
► Europejski warrant sprzedaży (ang. put warrant), który umożliwia inwestorowi sprzedaż instrumentu bazowego po ustalonej wcześniej cenie, w wyznaczonym dniu wygaśnięcia, lub otrzymania kwoty rozliczenia
► Amerykański warrant kupna umożliwia inwestorowi nabycie instrumentu bazowego po ustalonej cenie w dowolnym dniu, nie późniejszym niż wyznaczony dzień wygaśnięcia, albo otrzymania w takim dniu kwoty rozliczenia.
► Amerykański warrant sprzedaży umożliwia inwestorowi sprzedaż instrumentu bazowego po ustalonej cenie w dowolnym dniu, nie późniejszym niż wyznaczony dzień wygaśnięcia, albo otrzymania w takim dniu kwoty rozliczenia.
Transakcje na warrantach przebiegają w sposób bardzo podobny do handlu akcjami. Ilość tego typu kontraktów uzależniona jest zatem od wielkości emisji akcji danego przedsiębiorstwa. Warranty bywają niekiedy emitowane przez instytucje finansowe (bank, domy maklerskie). Celem takich emisji jest zaspokojenie popytu rynkowego, a instrumentami bazowymi są zazwyczaj indeksy, waluta obca lub towary.
Ważnym jest fakt, że tego typu instrumenty charakteryzują się asymetrią ryzyka korzystną dla nabywcy, przy czym maksymalna strata, jaką może ponieść inwestor jest ograniczona do wysokości ceny zakupu instrumentu (premii), nieograniczone teoretyczne ryzyko zaś bierze na siebie wyspecjalizowana, zdolna do zarządzania nim instytucja finansowa, będąca emitentem warrantu.